วันลอยกระทง...
ป้าเจี๊ยบไม่ได้ไปไหนค่ะ เพราะตรงกับวันเสาร์ซึ่งเป็นวันครอบครัวของเรา ป้าเจี๊ยบบอกสมาชิกทุกคนว่าทำอาหารให้กินตามปกติ...ใครจะไปร่วมงานที่จัดขึ้นตามที่ต่างๆ ก็เชิญตามสบาย แต่ถ้าหลังเลิกงานแล้วเกิดหิวขึ้นมา ก็แวะมาที่บ้าน..
วันนี้น้องแพรอยู่โยงเฝ้าบ้าน พ่อแม่และแพทริคน้องชายไปทำงานกันหมด ป้าเจี๊ยบบอกน้องแพรว่าจะทำกระทงกันค่ะ ป้าเจี๊ยบปิ๊งไอเดียกระทงขนมปังซึ่งเคยเห็น แต่ไม่ได้คิดจะทำแบบนั้นหรอกค่ะ เสียเวลารอยีสต์ฟูเป็นชั่วโมง นานเกินไป
ป้าเจี๊ยบจะทำกระทงจากของโปรดน้องแพรคือ บิสกิต (biscuit) ตามชื่ออเมริกัน หรือ สโคน (scone) ตามชื่ออังกฤษ ใช้เวลาทำ 5 นาที อบ 10 นาทีก็เรียบร้อย
สูตรนี้ป้าเจี๊ยบคิดเองเลยนะคะ วิธีทำก็ง่ายๆ ค่ะ แค่เอาเนยสด 2 ช้อนโต๊ะ มายีๆ ด้วยส้อมในแป้งอเนกประสงค์ 1 ถ้วยตวงที่ผสมผงฟู 1 ½ ช้อนชาแล้ว พอแป้งเป็นเม็ดเล็กๆ ก็เทวอลนัตสับ ¼ ถ้วยตวงกับเนื้อปลาทูน่ายีๆ ¼ ถ้วยตวงลงไป คนๆ ให้เข้ากัน จากนั้นทำเป็นบ่อตรงกลางแล้วเทนมสด 1/3 ถ้วยตวงที่ละลายเกลือ ¼ ช้อนชาเอาไว้ลงไป คนอีกครั้งแค่พอให้เข้ากัน ก็เป็นอันได้แป้งโด
ป้าเจี๊ยบใช้พิมพ์คุกกี้ตัดแป้งมาประกอบเป็นรูปกระทงดอกบัวค่ะ แป้งโดบิสกิตนี่ต่างจากแป้งอื่นๆ เพราะถ้านวดจะเหนียว ไม่ฟูร่วน และกินไม่อร่อย ตามปกติจะตัดเป็นชิ้นค่อนข้างหนาประมาณครึ่งนิ้ว
ครั้งนี้แผ่แป้งบางลงหน่อย ตัดแล้วติดชิ้นส่วนต่างๆ ประกอบเข้าด้วยกัน ตั้งกลีบให้ตรงๆ เพราะยังนึกภาพไม่ออกว่าชิ้นส่วนต่างๆ จะหลุดออกจากกันเปล่า เวลาที่มันพองตัวขึ้นขณะอบ แล้วก็ปั้นท่อนเล็กๆยาวๆ เป็นเทียนกับธูปด้วย อบในเตาติ๊งติ๊ง 10 นาทีก็ได้กระทงออกมารูปร่างอวบๆ เหมือนคนทำเลยค่ะ
ตอนที่ป้าเจี๊ยบทำ น้องแพรยังไม่มา พอเห็นกระทงของป้าเจี๊ยบปุ๊บก็ถามหาแป้งโดของตัวทันที แล้วลงมือทำกระทงโดยไม่ถามป้าเจี๊ยบสักคำว่าต้องทำยังไง
เมื่อไม่ถาม ป้าเจี๊ยบก็เลยยืนดูอยู่ห่างๆ สังเกตเห็นว่าน้องแพรวางกลีบบานออกมาก เกรงว่าน้ำหนักของแป้งจะทำให้กลีบหลุด แต่ปากไม่ได้พูดอย่างที่คิด ปล่อยให้สาวน้อยทำไปตามที่คิด
น้องแพรปั้นธูปเทียนเช่นกัน โดยใช้ไม้จิ้มฟันเสียบเป็นแกนแบบที่เห็นป้าเจี๊ยบทำ มีแป้งเหลืออีกนิด ก็ปั้นลูกกลมๆ บอกว่าเป็น “ดอกไม้ในจินตนาการ” แถมทำตัวอักษร P ประจำตัวด้วย ทำฉับๆ คล่องแคล่วและเร็วมากค่ะ นี่ไงคะ ฝีมือน้องแพร รูปร่างโปร่งเหมือนคนทำเช่นกัน
บิสกิตอบใหม่ๆ กลิ่นหอมมากจนน้องแพรบอกว่า อยากลอยกระทงแล้ว ป้าเจี๊ยบถามว่าจะลอยที่ไหนกันดี คำตอบคือ “ลอยในกระเพาะแพร!” และขอให้ลอยกระทงของป้าเจี๊ยบก่อน อธิบายว่าของแพรยังไม่กิน จะเก็บไว้อวดพ่อแม่กับน้องชาย
น้องแพรกับซีอิ้วดำ (ตุ๊กตาลิงของป้าเจี๊ยบ) ทำพิธีลอยกระทงด้วยกันบนเตียงโซฟาก่อนที่เจ้าตัวจะนำไปลอยในที่ที่บอกไว้ค่ะ
ป้ากับหลานลอยกระทงผิดที่จนหลักฐานหายไปหมดแล้ว ตกเย็นน้องแพรก็เอารูปที่ตัวเองถ่ายมาอวดสมาชิกรายการกินกันวันเสาร์ ซึ่งแวะมาตามที่คาดไว้
ป้าเจี๊ยบบอกทุกคนว่ากระทงของน้องแพรสวยกว่าของป้าซะอีก ไม้ไผ่หลานสาวคนโตสุดของป้าเจี๊ยบส่งเสียงสนับสนุนทันที บอกว่าคิดอย่างนั้นเหมือนกัน แต่ไม่กล้าพูดเพราะกลัวป้าเจี๊ยบจะเสียใจ..ฮือ..ฮือ..
รู้มั๊ยคะ สำหรับสถานการณ์นี้ ป้าเจี๊ยบดีใจจังที่ไม่เอาความรู้สึกความคิดของตัวเองไปกำหนดการกระทำน้องแพรซะก่อน ดีใจที่ปิดปากตัวเองได้ ปล่อยให้น้องแพรทำตามความคิดของตัวเอง จนได้ผลงานที่สวยงามออกมา
ป้าเจี๊ยบอธิบายให้ทุกคนฟังว่า คนแก่ก็อย่างนี้แหละ จะทำอะไรทีก็ “คิดมาก” ป้าเจี๊ยบกลัวว่าถ้าทำกลีบบานออก มันจะไม่ติด เลยวางตั้งตรง ไม่กล้าเสี่ยง ไม่กล้าลอง คิดมากไปทั้งๆที่เป็นเรื่องเล็กนิดเดียว.. บทเรียนเลยค่ะ อิ อิ อิ..
ป้าเจี๊ยบอยากรู้กระบวนการคิดของน้องแพร จึงถามว่า “ถ้าอบออกมาแล้วกลีบมันหลุด ไม่สวยอย่างที่ลูกคิดไว้ ลูกจะว่ายังไง” คำตอบของสาวน้อยทำให้ป้าเจี๊ยบต้องดึงเจ้าตัวมาหอมแก้มฟอดใหญ่ๆ ค่ะ “ไม่สวยมันก็กินได้น๊า..”
มองโลกในแง่ดีจริงๆ หลานรักของป้า...
กระทงสวยทั้งของป้าและของหลานนั่นล่ะค่ะ ^_^ แต่ที่สวยมากกว่าก็คือ "ความนึกคิด" ของน้องแพร คิดทางบวกได้แจ๋วจริงๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะ
เข้ามาทักทายค่ะเห็นชื่อเลยสดุด เพราะชื่อเล่นที่เรียก จริงก็ (ชื่อเจี๊ยบค่ะ) โอกาสต่อไปจะเข้ามาทักทายค่ะ
กระทงป้าเจี๊ยบน่าทานดีนะค่ะ น่าเอาไปลอยที่กระเพาะเหมือนน้องแพรว่าค่ะ
ขอบคุณค่ะ
แวะมาสวัสดีปีใหม่ค่ะ...คิดถึงมากๆนะคะ และก็ขอมอบคำอวยพรปีใหม่ไว้ ที่นี่ค่ะ
กราบสวัสดีปีใหม่ค่ะพี่เจี๊ยบ
ปีใหม่นี้แป๋วขออาราถธนาคุณพระศรีรัตนตรัยจงดลบันดาลให้พี่เจี๊ยบและครอบครัวมีความสุขมากๆ สุขภาพสมบูรณ์แข็งแรงนะคะ
สวัสดีค่ะ ป้าเจี๊ยบ ขออนุญาตสวัสดีปีใหม่ค่ะ
ขอขอบคุณอย่างยิ่งสำหรับคำอวยพรที่ส่งมาให้นะคะ น้องแหวว น้องแป๋ว คุณหมู คุณ naree คุณ sasinanda และท่านพี่ JJ พรใดที่ให้ป้าเจี๊ยบมาขอให้ทุกท่านได้รับเช่นเดียวกันและเพิ่มเป็นทวีคูณค่ะ