"อยู่เพื่อใคร"
วลีนี้ เราติดใจมาจากชื่อเพลงของเบริ์ด ธงไชย เป็นเพลงเก่าที่ไม่ใช่เพลงฮิต แต่เราชอบชื่อเพลงกับท่วงทำนอง ส่วนเนื้อเพลงนั้น เราไม่จำรายละเอียดรู้แต่ว่า เป็นเพลงที่พรรณนาถึงหญิงผู้เป็นที่รักที่จากไป (เข้าใจว่าเสียชีวิต) ทำให้ชายหนุ่มตั้งคำถามว่า ต่อไปนี้ เขาจะมีชีวิตอยู่เพื่อใคร
.... ที่ไม่จำเนื้อเพลงเพราะคิดว่า คนเราไม่ควรรู้สึกผูกพันกับใครมากจนถึงกับทำให้ชีวิตสิ้นหวังปานนั้น
ไม่ได้ฟังเพลงนี้มาหลายปี แต่อยู่ๆ วลีนั้นก็ลอยเข้ามาในความคิดขณะกำลังขับรถกลับบ้าน พระจันทร์เกือบเต็มดวงเพราะใกล้วันลอยกระทง...
จะมีใครสักกี่คนตั้งคำถามนี้...อยู่เพื่อใคร... ลึกๆแล้ว คนส่วนมากคงมีชีวิตอยู่ด้วยความหวัง ด้วยความฝัน หรือ ด้วยความผูกพัน รับผิดชอบกับอะไรบางอย่าง แม้แต่คนที่บอกว่า “อยู่ไปวันๆ”
ศิษย์รักคนหนึ่งลาออกจากงานผู้ช่วยวิจัยเพื่อไปทำงานในบริษัทเอกชนด้านบริหารบุคคลากร ด้วยเหตุผลคือ เงินเดือนสูงกว่างานเดิมมาก ต้องการหาเงินส่งไปช่วยแม่ที่ต่างจังหวัดและเก็บเงินไว้เรียนหนังสือ ...ต้องทนอยู่กับงานที่ตัวเองไม่ชอบแม้แต่น้อย ... แต่อยู่ที่นั่น..เพื่อแม่.. เราคิดว่า เหตุผลนั้นยิ่งใหญ่พอ... แม้จะมีความทุกข์กับบางอย่าง แต่ก็มีเหตุผลที่จะอยู่..จะสู้กับมัน
คนที่สู้ชีวิต อาจอยู่ด้วยความหวังว่า “พรุ่งนี้จะดีกว่า”
กลับกลายเป็นว่า คนที่มีพร้อมทุกอย่างจนไม่รู้ว่าชีวิตต้องการอะไร อาจกลับเป็นฝ่ายต้องถามตัวเองว่า “อยู่ไปทำไม” ..หรือ..คนที่สิ้นหวัง คือคนที่ถามว่า “อยู่ไปทำไม”
แต่คนเราไม่ควร “อยู่เพื่อใคร”บางคน ที่ถูกต้องนั้น คนเราไม่ควร “สร้างความหมาย” ให้ใคร ไม่ควร “สร้างตัวเองให้มีความหมายกับใคร” เพราะความผูกพันและชีวิตไม่ใช่สิ่งยั่งยืน
มีแต่ “อยู่เพื่อทำหน้าที่” เพราะชีวิตหนึ่งต้องแสดงหลายบทบาทหน้าที่ ถ้าความรักระหว่างหญิงชายจืดจาง ถ้าลูกเติบโตจนไม่ต้องการพ่อแม่ ถ้าเกษียณจากงานไม่มีใครในที่ทำงานเดิมต้องการให้เราทำงาน ...อย่างน้อยก็ยังมีแผ่นดินให้ต้องตอบแทนคุณ มีคนทุกข์อีกมากมายในสังคมที่เราอาจเอื้อเฟื้อ
หากไม่รู้ว่าจะอยู่เพื่อใครจริงๆ ก็ควรต้อง...อยู่เพื่อตัวเอง..จะได้ทำความดีและทำหน้าที่ให้แผ่นดินเท่าที่พอจะมีกำลัง....
... เป็นการหยุดพักงานเขียนเรื่องวิชาการ เพื่อคิดถึงอีกมุมหนึ่งของชีวิต .... เนื่องในวันลอยกระทง....
ความเห็น (5)
ชอบอ่านมุมนี้ของ อ. ไม่น้อยไปกว่ามุมวิชาการเลยค่ะ
และคงเป็นมุมนี้มังคะ ที่ผลักดันให้มุมวิชาการของ อ. เป็นวิชาการเพื่อสังคม เช่นที่เป็นอยู่ และได้ตอบแทนคุณของแผ่นดินแม้ยังไม่เกษียณ หรือแม้ยังต้องขับรถไปส่งลูกอยู่ทุกวันนี้
แม้ อ.จะบอกว่า คนเราไม่ควร “สร้างความหมาย” ให้ใคร ไม่ควร “สร้างตัวเองให้มีความหมายกับใคร” แต่ก็ต้องยอมรับว่าสิ่งดีๆ ที่คนเราทำนั้น ได้สร้างความหมายให้กับชีวิตของอีกหลายคนโดยคนทำอาจไม่รู้ตัวเลยก็ได้
อ.อาจไม่ได้คิดว่าจะอยู่เพื่อ "พวกเขา" แต่สิ่งที่ อ.กำลังทำและจะทำ ก็มีความหมายมาก สำหรับคุณค่าความเป็นมนุษย์ของ "พวกเขา" ที่ถูกละเลยไปนะคะ
เป็นกำลังใจให้ อ.เสมอค่ะ
- อยากให้อาจารย์
- พักผ่อนบ่อยๆๆจัง
- เอาแบบนี้
- เป็นการหยุดพักงานเขียนเรื่องวิชาการ เพื่อคิดถึงอีกมุมหนึ่งของชีวิต .... เนื่องในวันลอยกระทง....
พัชรินทร์ พูนกลาง
ชอบบทความของอาจารย์มากเลยค่ะ
ความเศร้าคือเพื่อน
แต่เพลงนี้ ก็ให้ความรู้สึกที่งดงามจริงๆนะ
เป็นความรู้สึกที่หาได้ยาก และสะท้อนถึงคุณค่าในจิตใจได้ลึกลงไปในใจจริงๆ
(ดังเช่น ทีคุณความเห็น2กล่าวถึง)
อย่างน้อยก็มากกว่าเพลงอกหักพร่ำเพ้อปกติธรรมดา
จากที่ อ. เขียนข้างต้น เข้าใจว่า อ. ก็คงรับรู้ได้ถึงความงดงามของเพลงได้ในระดับหนึ่งเหมือนกัน
ป.ล. เพลงนี้มีสองแบบ
แบบจากเป็น กับแบบจากตาย....