เหนื่อยไหม?
ยกมือขวาขึ้นตบไหล่ซ้ายตัวเองเบา ๆ พร้อมกับพูดกับตัวเองว่า “ทนเอาหน่อย กูเป็นกำลังใจให้มึงเอง” แล้วก็รู้สึกว่ามีก้อนอะไรขึ้นมาจุกคอ
คั่งค้างมาตั้งแต่เช้า อยากเล่าให้ฟัง
เมื่อตื่นนอนเช้าวันนี้ มีความรู้สึกแปลก ๆ ไม่อยากลุก แต่ก็ไม่ใช่อยากนอนนะ แปลก ๆ ลืมตามองเพดานห้อง ปล่อยอารมณ์ล่องลอย นึกถึงงาน นึกถึงคน นึกถึงอะไรต่อมิอะไรอีกมาก สุดท้ายมารู้สึกตัวว่า ยังนอน ไม่ได้ลุกไปไหน มีคำถามผลุดขึ้นในใจ “เหนื่อยไหม?” แปลก... และยิ่งแปลกเพราะตอบตัวเองไปว่า “เหนื่อยมากส์”
เสียงรถของแม่บ้านแล่นออกจากบ้านไป (อ่อ...แม่บ้านขับรถตู้รับส่งนักเรียนไปเรียนในเมืองครับ) ตัดสินใจลุกขึ้น เข้าห้องน้ำทำธุระส่วนตัวเรียบร้อย ผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็หากาแฟมานั่งดื่มในห้องทำงานที่บ้าน นึกเพลินหาเหตุผลที่ตอบตัวเองไปว่า “เหนื่อยมาก” เอ... มันเหนื่อยจริง ๆ เอ... เอ... เอ...
ยกมือขวาขึ้นตบไหล่ซ้ายตัวเองเบา ๆ พร้อมกับพูดกับตัวเองว่า “ทนเอาหน่อย
กูเป็นกำลังใจให้มึงเอง” แล้วก็รู้สึกว่ามีก้อนอะไรขึ้นมาจุกคอ
“เหนื่อยนักก็พักก่อน หากิจกรรมอื่น ๆ มาทำบ้าง ไม่จำเจเกินไปในงานประจำ” นึกขึ้นได้ ท่าจะดี คว้าเก้าอี้ตัวหนึ่งเหมาะมาก นั่งที่ระเบียงหน้าบ้าน โล่ง มองออกไปไกลสุด ปล่อยใจให้อิสระสักพัก ชักเมื่อย ย้ายลงนอนเตียงผ้าใบใกล้ ๆ กัน นอนสบายแต่ไม่หลับ ผ่อนคลายลมหายใจให้โล่งสบาย พยายามสำรวจตัวเองทำนองว่า “ดูตัวเองให้ออก บอกตัวเองให้ได้ ใช้ตนเองให้เป็น”
ค่อนวันครับ ฮ้า... ถ้าจะไม่ดี สบายตอนนี้เดี๋ยวเหนื่อยกว่าเก่าในตอนหลัง นี่มันเป็นข้ออ้างเข้าข้างตัวเอง หาเรื่องผัดวันประกันพรุ่งอีกไหมหนอ? ทำไงดีละเนี๊ยะ
หนีจากที่นั่น มานั่งที่นี่ หน้าจอนี่แหละ เขียนเล่ามาให้อ่าน ด้วยอารมณ์ที่สับสนสิ้นดี
เมื่อตื่นนอนเช้าวันนี้ มีความรู้สึกแปลก ๆ ไม่อยากลุก แต่ก็ไม่ใช่อยากนอนนะ แปลก ๆ ลืมตามองเพดานห้อง ปล่อยอารมณ์ล่องลอย นึกถึงงาน นึกถึงคน นึกถึงอะไรต่อมิอะไรอีกมาก สุดท้ายมารู้สึกตัวว่า ยังนอน ไม่ได้ลุกไปไหน มีคำถามผลุดขึ้นในใจ “เหนื่อยไหม?” แปลก... และยิ่งแปลกเพราะตอบตัวเองไปว่า “เหนื่อยมากส์”
เสียงรถของแม่บ้านแล่นออกจากบ้านไป (อ่อ...แม่บ้านขับรถตู้รับส่งนักเรียนไปเรียนในเมืองครับ) ตัดสินใจลุกขึ้น เข้าห้องน้ำทำธุระส่วนตัวเรียบร้อย ผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็หากาแฟมานั่งดื่มในห้องทำงานที่บ้าน นึกเพลินหาเหตุผลที่ตอบตัวเองไปว่า “เหนื่อยมาก” เอ... มันเหนื่อยจริง ๆ เอ... เอ... เอ...
| อาจมากไปยิ่งด้วย | การงาน ฤๅนอ |
| อาจเร่งไปในกาล | ผ่อนบ้าง |
| อาจลืมแบ่งบริหาร | วานช่วย ฤๅไฉน |
| อาจปล่อยผัดวันอ้าง | คั่งค้าง อาจม |
ยกมือขวาขึ้นตบไหล่ซ้ายตัวเองเบา ๆ พร้อมกับพูดกับตัวเองว่า “ทนเอาหน่อย
กูเป็นกำลังใจให้มึงเอง” แล้วก็รู้สึกว่ามีก้อนอะไรขึ้นมาจุกคอ
“เหนื่อยนักก็พักก่อน หากิจกรรมอื่น ๆ มาทำบ้าง ไม่จำเจเกินไปในงานประจำ” นึกขึ้นได้ ท่าจะดี คว้าเก้าอี้ตัวหนึ่งเหมาะมาก นั่งที่ระเบียงหน้าบ้าน โล่ง มองออกไปไกลสุด ปล่อยใจให้อิสระสักพัก ชักเมื่อย ย้ายลงนอนเตียงผ้าใบใกล้ ๆ กัน นอนสบายแต่ไม่หลับ ผ่อนคลายลมหายใจให้โล่งสบาย พยายามสำรวจตัวเองทำนองว่า “ดูตัวเองให้ออก บอกตัวเองให้ได้ ใช้ตนเองให้เป็น”
ค่อนวันครับ ฮ้า... ถ้าจะไม่ดี สบายตอนนี้เดี๋ยวเหนื่อยกว่าเก่าในตอนหลัง นี่มันเป็นข้ออ้างเข้าข้างตัวเอง หาเรื่องผัดวันประกันพรุ่งอีกไหมหนอ? ทำไงดีละเนี๊ยะ
หนีจากที่นั่น มานั่งที่นี่ หน้าจอนี่แหละ เขียนเล่ามาให้อ่าน ด้วยอารมณ์ที่สับสนสิ้นดี
ช่วยด้วย.!.!.!......... จ๊างเฒ่าย่ำงวงตั๋วเก่าเหียละก้า... (สำเนียงคนเหนือครับ)
คำสำคัญ (Tags): #เหนื่อยนักก็พักก่อน#เหนื่อยไหม
หมายเลขบันทึก: 148194เขียนเมื่อ 21 พฤศจิกายน 2007 15:45 น. ()ความเห็น (14)
- แวะมา บอกว่าเหนื่อยเหมือนกันค่ะอาจารย์
- แต่พอเห็นเจ้าแมวตัวใหญ่วิ่งวนไปมาแล้วได้คิด
- ที่บ่นเหนื่อยหนอ นี่เพราะอะไร
- ทำงานเกินกำลัง
- หรืองกอยากได้เงินเยอะๆ
- ถูกทุกข้อเลยค่ะอาจารย์
ขอบคุณมาก, เหนื่อยนักก็พักก่อน, วันนั้น วันที่เขียนบทความนี้ ก็เหนื่อยนั่นแหละ เหนื่อยมากด้วย วิเคราะห์ตนเองแล้ว "ขี้เกียจแก้ไขงานที่ผู้อื่นทำ(ให้) จึงลงมือทำเอง(แทบทุกอย่าง" จึงเหนื่อย ขณะนี้ได้มอบหมายให้ จนท.ธุรการ ไปบ้างแล้ว รู้สึกเบาบ้างแล้วครับ, ขอบคุณอีกครั้งครับ 
สวัสดีค่ะอาจารย์
- ขอบคุณค่ะที่แวะไปเยี่ยมและให้กำลังใจ ตอนนี้แข็งแรงพร้อมสู้ต่อไปได้แล้วค่ะ
- หากเหนื่อย หากท้อ ขอให้หยุดสักพัก หนึ่งก้าวที่หยุดไว้ เพื่อรอก้าวใหม่ที่พร้อมพลังใจก้าวต่อไปร้อยพันก้าว..สู้สู้ค่ะอาจารย์
อยู่ที่ "ใจ" สู้ไม่สู้อยู่ที่ใจคืนวันหนึ่งเรารู้สึกอยากนอนพักมาก ๆ ทำอะไรไม่ได้แล้ว แต่พอรู้ว่าถูกหวยรางวัลที่หนึ่ง เท่านั้นหละ ไม่เป็นอันกินอันนอน อยากให้สว่าง จะได้นำหวยไปขึ้นเงิน "ใจ" นะครับ.
อิดก่อพักแต๊ๆ.. หายอิดก็เตียวต่ออย่างมีความสุขเนาะเจ้า
"อิดก่อพักแต้ๆ..." ครับหันโตยแต้ ๆ ครับ ลางคนพักเหมือนกั๋น แต่พักบ่แต้ พักก๋ายแต่ใจ๋ยังวุ่นวะวุ่นวายอยู่ "อิดบ่หาย" ครับ.
สวัสดีค่ะท่าน
- ครูอ้อย หาพบแล้วค่ะ คนที่เหมือนครูอ้อย
- ที่ว่าเหมือน ก็คือ มีความรู้สึก อิดหนาระอาใจ เหมือนกันเลยค่ะ
- ครูอ้อยพยายามไม่วางงานไว้ที่โต๊ะ..แบบเยอะๆค่ะ
- ครูอ้อยจะเรียกมันมาทำทีละอย่าง แต่ครูอ้อยจะเขียนรายการทำงานไว้ แบบละเอียด พอทำเสร็จแล้ว ครูอ้อยก็ติ๊กว่าเสร็จแล้ว เป็นการให้กำลังใจตัวเองค่ะ
- ทุกๆวัน ครูอ้อยจะผลัดวันประกันพรุ่งประจำ นิสัยไม่ดี
- ต้องหันมาทำอะไรที่ให้กำลังใจตัวเองเสมอค่ะ
- ครูอ้อยจะหัด เอามือขวามาบีบไหล่ซ้ายนะคะ
- น่าน ทำแล้ว ไหลซ้ายวันบอกว่า..ขอบใจ เราจะเชื่อนาย
อิอิ
ขอบคุณค่ะท่าน
ขอบคุณมากที่แวะเข้ามาเยี่ยมแถมยังฝากข้อคิดความเห็นอันมีคุณค่าไว้อีกมาก ทำให้ผมหายเหนื่อยได้โขเลยครับ
ขอบคุณอีกครั้งครับครูอ้อย
เหนื่อยนัก ก็พักเสียก่อน เป็นกำลังใจให้ อ.ทนัน นะค่ะ ว่าแล้ว ครุเอยังเอรูปลงไม่ได้เลย รูปงานวันเด็กที่ อบต.นะค่ะ เย็นวันเด็กก็ขึ้นไปนอนค้างที่ สถานีอนามัยเทพเสด็จ 1 คืน บรรยากาศดีมากเลยค่ะแอบไปถ่ายรูปเยอะเลยค่ะ มาแต่....ไม่สำเร็จ..อิอิ..
- ขอบคุณครูเอมากเลยที่แวะมาเยี่ยม
- ลองนำรูปขึ้นไปไว้ในไฟล์อัลบั้มก่อน และกอปป์ลิงค์ของตัวไฟล์รูปมาแทรกในบันทึก ลองดูนะ
- ลองไปดูที่นี่ก่อนก็ได้ครับ http://learners.in.th/blog/naew/99334
- โชคดีครับครูเอ
เหนื่อยไหม?.....
แค่มีเสียงมาถามเบา ๆ ด้วยคำนี้...ก็หายไปเกินครึ่ง (เหนื่อย) แล้วค่ะ...^_^...
เหนื่อยกาย พักก็หาย เหนื่อยใจ...ต้องทำอย่างไรคะ
อ้อ...ได้คำตอบแล้วค่ะ....ต้องพักใจ
ต้องมีเพื่อนช่วยรับฟัง ไม่ต้องแก้ไขปัญหาคาใจให้เรา เพียง...ฟังเราก็พอแล้ว
ขอบคุณอาจารย์ค่ะ
หายอิดก็เตียวต่อ..เจ้า....
(^__^)
.
สวัสดีครับ คนไม่มีราก
- "หายอิดก็เตียวต่อ" สุดยอดจริงๆ เป็นสัจจธรรมนะ
- ไม่ว่ากายหรือใจ หากเหนื่อยก็ต้องพัก
- เหนือยกายเราพัก(หยุดทำ)ก็หาย
- เหนือยใจเราพัก(ใจ)ไว้กับใคร กับอะไร จึงจะหาย
- ไตร่ตรองให้ดีนะ บางครั้งอาจเหนื่อยมากกว่าเดิม หากพัก(ใจ)ไว้ผิดการณ์และ/หรือผิดคน
- โชคดีมีความสุขครับ
.
สวัสดีครับท่าน ผอ. นายประจักษ์~natadee
- ขอบคุณมากครับที่ท่าน ผอ. แวะมาเยี่ยม
- สุขสันต์วันลอยกระทงเช่นกันครับ