เคยไปกินอาหารที่ร้านสวนผัก ข้างสนามบินเชียงใหม่ สายตาก็เหลือบไปเห็นสัตว์ชนิดหนึ่งที่คุ้นเคยสมัยเป็นเด็ก ๆ ตั้งอยู่หน้าร้าน 3 ตัว เป็น หุ่นรูปควาย ตัวย่อมๆ น่ารักมากๆ อยู่ในอิริยาบถต่างๆ
ไม่ได้เป็นนักประติมากร แต่ก็ชอบชมผลงานประติมากรรม ไอเดียเก๋ๆ ขำๆ ของคนอื่นเขา รู้สึกชื่นชมว่าคิดได้ไงเนี่ย เห็นแล้วโดนใจชอบใจใช่เลย (คิดไว้ในใจขอมีไว้ที่บ้านสักตัวไว้ตกแต่งสวนหน่อยน่า) ปฏิบัติการลอกเลียนแบบเขาจึงเกิดขึ้นมาตั้งแต่ปิ๊งแรกที่พบ
เริ่มจากหาก้อนหินที่รูปร่างเข้าเค้า ตัวควาย หัวควาย ประกอบเข้าด้วยกันด้วยเศษเหล็กเส้น รัดรูปเข้าเป็นรูปทรงควายน้อยผู้น่ารัก เชื่อมเข้ากันกับเหล็กโดยช่างประจำโรงเรียน ตัวผมเองเป็นผู้ช่วยเป็นตัวประกอบ จับโน่นจับนี้ช่วยเขาไป ตั้งแต่บ่ายถึงเย็น แว่นตาสวมบ้างไม่สวมบ้าง เขาเรียกว่าประมาทไปหน่อย แต่คิดว่าไม่เห็นเป็นไรเลย เคยหัดเชื่อมบ่อย ๆ
และแล้วช่วงเวลาระทึกใจก็มาถึง ตีสี่กว่าๆ ถึง หกโมงเช้า เป็นช่วงเวลาที่ทรมานที่สุด น้ำตาไหลพราก แก้วตาเหมือนมีเข็มทิ่มตลอดเวลา เหมือนมีคนเอาทรายมาโรยไว้ใต้หนังตา นอนก็ไม่ได้ ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี สับสนชีวิตเหลือเกิน
คิดไปพลางก็คลำหาทางเดินมาเอาผ้าเย็นมาประคบตาอย่างทุลักทุเล พอสายอีกหน่อยค่อยลืมตากับเขาได้บ้างแต่ตายังแสบอยู่เลย แต่ก็คิดว่าทุเลาลงไปบ้างแล้วละครับ สามวันต่อมา หน้าเริ่มตึง เริ่มหลุดลอกเป็นขุย ผลพลอยได้อีกอย่างหนึ่งของการเชื่อมเหล็กคือสามารถทำ Baby Face ได้ด้วย
บทเรียนครั้งนี้มีคำเตือน : ในการเชื่อมเหล็กหรืออยู่ใกล้การเชื่อมเหล็กต้องสวมแว่นตาและมีหน้ากากทุกครั้งนะครับ
นี่คือ..ผลงานที่แลกมาด้วยน้ำตาและหนังกำพร้า และความสยดสยอง แต่ก็ได้ควายน่ารักมาอีกตัว
เป็นควายเหล็ก พันธุ์ใหม่ ระดับนวัตกรรม เลยนะนี่
น่าฮักดีเจ้าน้องอาราม
หนังกำพร้าจ๊างมันเต๊อะเน๊อะ
เพราะว่านิยามของหนังกำพร้าคือ อดีตของขี้ไคล้
ส่วนแก่นต๋า...น่ากั๋วเจ้า
อ้อห้อย ..เป๋นดีเอ็นดูอารามแต๊ๆเลยเจ้า แต่เป๋าว่ามันเป็นความงามที่คุ้มค่าต่อหนังกำพร้าและน้ำตาลูกผู้ชายนาเจ้า ..น่าฮักแต๊ๆ เอาไว้ปิ๊กบ้านแล้วจะไปขอลูบหัวมันเหียซักน่อยลอ
เป๋ามีฮูปงาน Sport Day มาฝากเจ้า ว่างๆเข้าไปผ่อเน่อ http://paohobbit.spaces.live.com
ป.ล.เขาหาว่าฉากจ้างทำอิ๊ว่ะ เป๋าเลยบอกเขาไปว่าจ้างตึง 11 ล้านก่อน ฮ่ะๆๆ
ป.ป.ล. ดูแลรักษาหนังกำพร้าหื้อดีเน่อเจ้า เอ็นดูมันพ่อง แค่มันกำพร้าอย่างเดียวก่อน่าเอ็นดูปอละ
สวัสดีครับ
พ่อครูบา
ควายเหล็กตัวนี้ไม่กินน้ำมันด้วยนะครับ
สวัสดีครับ พี่สร้อย
แก่นต๋าที่ว่านั้น ... หลาบแล้วครับ แหะ แหะ
หวัดดี เป๋า
อยากเลี้ยงควายจริง ๆแต่บ่มีหญ้าให้มันกินตลอด ก็เลย สร้างหุ่นแทนเอา ขี่เล่นก็ได้ตวย
* ไปดูรูปงานในBlogมาแล้ว อลังการณ์งานสร้างแต๊ ๆเจ้า
baby face แบบนี้ ก็ไม่น่าลองนะคะ หวาดเสียวพิกล ^_^
เคยเห็นเค้าปั้นดินให้เป็นกระถางน้องควายน้อยส่งยิ้มแป้น แถวๆถนนคนเดิน เอาไว้ปลูกต้นไม้ได้ ว่าจะซื้อมาซักตัวอยู่เหมือนกันค่ะ
สวัสดีค่ะน้องชาย