ความฝันใฝ่ในชีวิต _ ครอบครัวพอเพียง
สวัสดี ช่วงเหมันต์ หรรษา ค่ะทุกท่าน
.... วิถีชีวิต ที่สงบ เงียบ ริมน้ำซอง ที่วังเวียง ให้คิดถึงเมืองไทย คิดถึง ป๋า อี๋ พี่ น้อง และบ้านสวน
... ยังวาดหวัง และฝันใฝ่ ถึง ปลายทาง ที่บ้านเกิดเสมอ มิแปรเปลี่ยน .... นำบทกลอนมาฝากกันค่ะ
ฝันใฝ่ ในชีวิต
ชีวิตฉันความฝันมีหลายอย่าง
ด้วยแนวทางแตกต่างล้วนสร้างสรรค์
การงานมั่นคงแน่ชั่วชีวัน
นิจนิรันดร์ตราบพอใจไปเนิ่นนาน
ครอบครัวฉันมั่นรักสลักจิต
ชั่วชีวิตทุ่มเทรักสมัครสมาน
มีโซ่ทองคล้องใจไม่รอนาน
เชื่อมประสานสายสัมพันธ์นิรันดร
ทุกทุกวันทำงานอย่างมุ่งมั่น
พอใจกันและกันไม่หวั่นไหว
ทุกทุกเย็นพร้อมหน้าสบายใจ
ทานอาหารไทยไทยอนามัยดี
บ้านของเราคือวิมานสมานรัก
ด้วยใจภักดิ์รักใคร่ไม่หน่ายหนี
รักเข้าใจห่วงใยและหวังดี
พร้อมจะพลีเวลาพาเพลิดเพลิน
มีคู่รักคู่คิดเป็นมิตรแท้
มีพ่อแม่ร่มโพธิ์ไทรไม่ห่างเหิน
มีพี่น้องรักใคร่ใจจำเริญ
อบอุ่นเกินหาใดเทียบฤาเปรียบปาน
ร่วมสร้างสรรค์สังคมกลมเกลียวกว้าง
แม้ความต่างอย่างไรมิอาจกั้น
สิ่งดีดีย่อมเกิดจากการแบ่งปัน
ผลงานนั้นมั่นใจได้อย่างจริงจัง
สุดสัปดาห์พาไปเที่ยวพักผ่อน
ดูละครสอนใจในโรงหนัง
ร้องดนตรีเล่นกีฬาสารพัน
ผูกสัมพันธ์ฉันท์ครอบครัวผัวเมียเดียว
อนาคตที่ดีมีความสุข
แม้ทุกข์บ้างยังพอใจไม่เปล่าเปลี่ยว
ยอมรับได้อย่างมั่นใจจริงจริงเจียว
เธอคนเดียวพร้อมเคียงข้างอย่างมั่นคง
เขียนครั้งแรกได้แรงบันดาลใจจาก ความรักของป๋า อี๋ (พ่อแม่)
ปลายฝนต้นหนาว ณ บ้านสวน สีลูกกวาด ๐๓
ปรับปรุง เหมันตฤดู ที่วังเวียง, เมืองลาว พฤศจิ ๐๗
... แม้ชีพจรยังลงเท้า ... จุดหมายยังไกลตา แต่ทว่าคงไม่ไกลเกิน ใจ และไฟฝัน ...
.... อีกไม่นาน จะได้ใช้เวลาพักผ่อนในวันหยุดปลายปีแล้วค่ะ .... ขอให้ทุกท่านเพลิดเพลินกับชีวิตในทุกโมงยามนะคะ
ความเห็น (20)
- แวะมาเยี่ยมคุณปูค่ะ
- สบายดีมั้ยคะ
- ที่โน่นคงหนาวกว่าเมืองไทย
- มีฝนเปาะแปะมาหลายวันแล้ว
- ดีใจที่ได้อ่านกลอนที่แสนไพเราะของคุณปูค่ะ
- น้องปูคะ
- มาอีกรอบ..เปิดเมล์ที่ให้ไว้กับ G2K ด้วยค่ะ
- อิอิ...ที่ขอไว้พี่จัดให้แล้วนะคะ
- สวัสดีครับพี่ปู
- ถ้ามีอะไรติดขัด หรือต้องการอะไรที่เวียงจันทร์
- บอกผมได้นะครับ ผมคิดว่าผมพอจะช่วยได้ครับ
- รักษาสุขภาพนะครับ
สวัสดีค่ะคุณปู
ดีใจๆๆๆๆๆที่เห็นสาวน้อยทรงผมเปรี้ยวจี๊ด แต่อ่อนหวานอ่อนโยนคนนี้อีกครั้ง ..เลยวิ่งกระดุ๊กๆเข้ามาเลยค่ะ ^ ^
ลมผ่านผิว..เพลงไผ่..หว่างไพรสันต์
ท่ามจันทร์แจ่ม..เจิดจ้า..เวหาหาว
หมอกเมฆน้อย..คอยล้อ..เคล้าคลอดาว
กลางค่ำคืน..ยืดยาว..คราวรัตติกาล
ท่วงทำนอง..พ้องบ้าง..เป็นบางครั้ง
ยามตรับฟัง..เฝ้าคำนึง..ถึงคำขาน
คล้ายคำหยอด..ออดอ้อน..น้องนงคราญ
สำเนียงหวาน..แว่วยิน..จนสิ้นคืน
ท่ามจันทร์แจ่ม..กระจ่างแจ้ง..แสงเงินส่อง
ยามจับจ้อง..ยากยั้งจิต..ถวิลฝืน
ความคิดถึง..โหยหา..น้ำตา้รื้ื่น
ดุจดั่งหมื่น..ดารา..ร่วงลาจันทร์
ถ้อยคำครวญ..คอยเฝ้า..เจ้าแจ้งน้อง
ยามเจ้ามอง..เดือนเพ็ญ..ลอยเด่นฝัน
คำ " คิดถึง "..คอยฝาก..ยามจากกัน
เพียงเจ้านั้น..เคียงข้าง..หว่างดวงใจ
ขอบคุณมากนะคะที่กลับเข้ามาให้หายคิดถึง..
สวัสดีค่ะ
มาเยี่ยมค่ะ
สวัสดีครับ
หากเริ่มคิดที่พอเพียง คือเพียงพอ
หากเริ่มคิดที่พ่อกับแม่คือความคิดถึง
หากคิดที่บุตรีธิดาสามีคือสุดคนึง
หากคิดถึงเขาเหล่านี้ซึ้งคือครอบครัว
คิดถึงชีวิตข้างหน้าที่ตาจะเห็น
คิดถึงความอยู่เป็นบนโลกสลัว
คิดถึงความรักและเอื้อเฟื้ออย่าหวาดกลัว
คิดถึงเพียงแก่ตัวหรือผู้คน
ความพอเพียงเพียงอยู่ให้รู้ซึ้ง
ความเพียงพอไม่ท้อไม่สับสน
ความพอเพียงมีอยู่ในใจตน
ความเพียงพอทุกแห่งหนคือแบ่งปัน
คือเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่แก่ใครหนอ
คือเอื้อเฟื้อคือเพียงพอคือสุขสันต์
คือเอื้อเฟื้อเพื่อให้และแบ่งปัน
คือเอื้อเฟื้อให้เธอฉันและผู้คน........
การเดินทางไกลที่มีค่า
คือการเดินทางไกลอย่างมีจุดหมาย
และการเดินทางที่ออบอุ่น
คือการมีเพื่อนร่วมทางที่รู้ใจ....
.....
ดูแลความฝันของตนเอง, นะครับ
ตามมาอ่านครับ
ขอบคุณท่านอ. ค่ะ
...
บันทึกอ. ได้คิด ความสุขแท้จริงคืออะไร
แล้วก็คิดถึง บันทึกนี้ ฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
...
สวัสดีค่ะพี่ poo
- มาเยี่ยมค่ะ
- ขอให้มีความสุขทุกๆวันกับครอบครัว กับคนที่รักนะคะ
-
"ความฝันใฝ่ในชีวิต _ ครอบครัวพอเพียง"
-
เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ
-
ขอบคุณนะคะ
-
บทกลอนอันไพเราะ
-
ฝันดีค่ะพี่ปู
ก่อนราตรีสวัสดิ์ค่ะน้องครูเทียนน้อย
....
แด่น้อง จากดวงใจ
....
ฝันอะไร ใฝ่สิ่งใด สมปรารถนา
สุข สงบ ดั่งใจ น้องยา ที่ใฝ่ฝัน
พอ และ เพียง เรามีร่วมกัน
กำลังใจ คือ พลัง ให้ก้าวไป
....
เป็นกำลังใจทุกย่างก้าวให้ฝันเป็นจริงค่ะ
ฝึกกาย ฝึกฝนกำลัง
พ่อสอนคำว่าฝึก เปิดผนึกทางชีวิต
ฝึกกายและฝึกจิต ให้ชีวิตมีพลัง
ถ้าหากอยากมีสุข ต้องปลอบปลุกอย่ามัวนั่ง
ขยับกายออกกำลัง เพื่อความหวังที่ก้าวไกล
ทำงานด้วยใจเพียร ต้องหมั่นเรียนเอาใจใส่
เหนื่อยหนักพักกันไป เริ่มงานใหม่ได้อดทน
ปรารถนาความสำเร็จ พ่อบอกเคล็ดไว้น่าสน
ต้องเหนื่อยอย่าพร่ำบ่น ต้องฝึกฝนทุกทุกวัน
เดินไปอย่าเกียจคร้าน ใจเบิกบานด้วยสุขสันต์
สำเร็จเสร็จเร็วพลัน ที่สำคัญได้ฝึกตน
ตั้งจิตให้แน่วแน่ รู้จักแก้จิตสับสน
แข็งแรงพร้อมผจญ นั่นคือผลจากความเพียร...........
จากพระราชดำรัส พระราชทานแก่นักศึกษามหาวิทยาลัย
ศรีนครินทรวิโรฒ สงขลา ณ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ สงขลา
วันพฤหัสบดีที่ ๒๕ กันยายน ๒๕๒๓
นำกาพย์ที่เคยแต่งไว้มาแจมค่ะ
คิดถึงค่ะ คำประพันธ์ติดไว้ก่อนนะคะ
มีอารมณ์ศิลป์ จะมาต่อกลอนนะคะ
คิดถึงค่ะ
สวัสดีคะครูปู
ความพอเพียง
- ชอบกลอนของครูปูเพราะมากคะ
- เป็นสิ่งที่ทำให้มีความสุขในความพอเพียงคะ
- ขอให้มีความสุขนะคะ เป็นกำลังใจ อีกไม่นานความฝันจะเป็นจริง
- บ้านของเราคือวิมานสมานรัก
ด้วยใจภักดิ์รักใคร่ไม่หน่ายหนี
รักเข้าใจห่วงใยและหวังดี
พร้อมจะพลีเวลาพาเพลิดเพลิน
คิดถึงพี่สาว คนนี้ จัง ค่ะ ....
.....
ลมผ่านผิว..เพลงไผ่..หว่างไพรสันต์
ท่ามจันทร์แจ่ม..เจิดจ้า..เวหาหาว
หมอกเมฆน้อย..คอยล้อ..เคล้าคลอดาว
กลางค่ำคืน..ยืดยาว..คราวรัตติกาล
ท่วงทำนอง..พ้องบ้าง..เป็นบางครั้ง
ยามตรับฟัง..เฝ้าคำนึง..ถึงคำขาน
คล้ายคำหยอด..ออดอ้อน..น้องนงคราญ
สำเนียงหวาน..แว่วยิน..จนสิ้นคืน
ท่ามจันทร์แจ่ม..กระจ่างแจ้ง..แสงเงินส่อง
ยามจับจ้อง..ยากยั้งจิต..ถวิลฝืน
ความคิดถึง..โหยหา..น้ำตา้รื้ื่น
ดุจดั่งหมื่น..ดารา..ร่วงลาจันทร์
ถ้อยคำครวญ..คอยเฝ้า..เจ้าแจ้งน้อง
ยามเจ้ามอง..เดือนเพ็ญ..ลอยเด่นฝัน
คำ " คิดถึง "..คอยฝาก..ยามจากกัน
เพียงเจ้านั้น..เคียงข้าง..หว่างดวงใจ
.....
.... ฤาเพียงความฝัน ... เท่านั้นฤา สำหรับเรา ....
พี่อ๊อดอยู่ไหนจ้ะ ปูกลับมา บ้านเราแล้วค่ะ .... พี่อยู่ไหนเอ่ย
ฝากกลอนนี้ ของคุณแผ่นดิน สำหรับ นักเดินทางอย่างพี่อ๊อด ค่ะ 
การเดินทางไกลที่มีค่า
คือการเดินทางไกลอย่างมีจุดหมาย
และการเดินทางที่ออบอุ่น
คือการมีเพื่อนร่วมทางที่รู้ใจ....
....
ขอบคุณ คุณแผ่นดิน 
และ น้องสายลม พรมอักษร
....
หายไปนานน นานนมากๆ นะคะ ... ยังระลึกอยู่ค่ะ
ฝันอะไร ใฝ่สิ่งใด สมปรารถนา
สุข สงบ ดั่งใจ ที่ใฝ่ฝัน
พอ และ เพียง เรามีร่วมกัน
กำลังใจ คือ พลัง ให้ก้าวไป
....
เป็นกำลังใจ กับทุกย่างก้าวในชีวิตค่ะ ...
ขอบคุณ น้องซูเปอร์แมน ค่ะ
....
หากเริ่มคิดที่พอเพียง คือเพียงพอ
หากเริ่มคิดที่พ่อกับแม่คือความคิดถึง
หากคิดที่บุตรีธิดาสามีคือสุดคนึง
หากคิดถึงเขาเหล่านี้ซึ้งคือครอบครัว
คิดถึงชีวิตข้างหน้าที่ตาจะเห็น
คิดถึงความอยู่เป็นบนโลกสลัว
คิดถึงความรักและเอื้อเฟื้ออย่าหวาดกลัว
คิดถึงเพียงแก่ตัวหรือผู้คน
ความพอเพียงเพียงอยู่ให้รู้ซึ้ง
ความเพียงพอไม่ท้อไม่สับสน
ความพอเพียงมีอยู่ในใจตน
ความเพียงพอทุกแห่งหนคือแบ่งปัน
คือเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่แก่ใครหนอ
คือเอื้อเฟื้อคือเพียงพอคือสุขสันต์
คือเอื้อเฟื้อเพื่อให้และแบ่งปัน
คือเอื้อเฟื้อให้เธอฉันและผู้คน........
...
และ ครูพี่อ้อยค่ะ 
ถ้ามีอารมณ์ศิลป์ เมื่อใด อย่าลืมมาเก็บหนี้ ที่ค้างไว้นะคะ อิ อิ
จะรอ รอ ค่ะ
พ่อสอนคำว่าฝึก เปิดผนึกทางชีวิต
ฝึกกายและฝึกจิต ให้ชีวิตมีพลัง
ถ้าหากอยากมีสุข ต้องปลอบปลุกอย่ามัวนั่ง
ขยับกายออกกำลัง เพื่อความหวังที่ก้าวไกล
ทำงานด้วยใจเพียร ต้องหมั่นเรียนเอาใจใส่
เหนื่อยหนักพักกันไป เริ่มงานใหม่ได้อดทน
ปรารถนาความสำเร็จ พ่อบอกเคล็ดไว้น่าสน
ต้องเหนื่อยอย่าพร่ำบ่น ต้องฝึกฝนทุกทุกวัน
เดินไปอย่าเกียจคร้าน ใจเบิกบานด้วยสุขสันต์
สำเร็จเสร็จเร็วพลัน ที่สำคัญได้ฝึกตน
ตั้งจิตให้แน่วแน่ รู้จักแก้จิตสับสน
แข็งแรงพร้อมผจญ นั่นคือผลจากความเพียร...........
.... ขอบคุณ พี่เก็จถวา ค่ะ ....
อ่านแล้วคิดถึง พ่อ และ ป๋า เลยค่ะ ฝันดีนะคะ
ขอบคุณค่ะ ดีใจที่พี่ประกาย
ชอบ
ไว้ว่างๆ มาลั่นกลอนด้วยกันนะคะ
... ปูก็ห่างหายไปนาน ต้องมีอา
อย่างที่ครูพี่อ้อยว่าค่ะ ... อิ อิ :)
พรุ่งนี้พบกันใหม่ค่ะ ฝันดีนะคะ