ทันที ที่รถเลี้ยวเข้า บขส.สุรินทร์ ฉันก็เห็น คนต่างประเทศคนหนึ่ง
คิดในใจ อาจารย์แมททิว แน่นอน
อาจารย์สุดดีใจ เจอฉัน เหมือนเวลาเราไปต่างถิ่น เวลา มีเพื่อนมารับนี่ เหมือนแบบว่า " เจอญาติแล้ว " ทำนองนั้น
ฉันพา อ.ไปซื้อตั๋วดูการแสดงช้างของวันอาทิตย์ แล้วก็คุยแผนว่า อาจารย์จะไปเที่ยวที่ไหนบ้าง เนื่องจากที่หมู่บ้านช้าง ไม่มีช้างอยู่แล้วเพราะ เข้ามาในเมือง ร่วมงานกันหมด
การไปพักโฮมสเตย์เลยต้องยกเลิก
ฉันพาอาจารย์ ไปเที่ยวบ้าน อาจารย์วีรธรรม ต้นตระกูลเงินไทย ที่ บ.ท่าสว่าง อาจารย์วีรธรรม เปิดบ้านส่วนตัว ที่ตกแต่งเรือนไทย แสดงศิลปะผ้าไหม ลายไทยโบราณ ทุกอย่างตั้งแต่ทางเดิน สวยงามมากมีแต่ของโบราณ
ตอนแรกไม่เจอเจ้าของบ้าน ตอนเดินผ่าน โรงที่เหมือนที่รับแขก บ้านทรงเรือนไทย เราก็นึกอยากขึ้นไปดูแต่ก็เกรงใจ อาจารย์แมททิวว่า ที่นี่ น่าจะไว้รับแขก วี ไอพี....
พอเดินมาหน่อย เจอ ลูกศิษย์อาจารย์วีรธรรมและอาจารย์ด้วย ท่านก็เชิญเราไปนั่ง
ฉันก็ดีใจมากๆ เพิ่งเจออาจารย์วีรธรรมเป็นครั้งแรก เหมือนกัน อาจารย์ให้ความกรุณาเรามาก ชวนคุย และยังพาชมภาพวาดที่อาจารย์วาด เล่าความเป็นมา ความรู้สึกที่วาดแต่ละภาพ
มีภาพหนึ่งน่าสนใจมาก อาจารย์วีรธรรมว่า เป็นภาพแห่งความรัก ในรูปเป็นรูปต้นไม้ในป่า
อาจารย์ว่า " นี่แหละ ความรัก ความรักในธรรมชาติ ต้นไม้ใหญ่ก็ดูแลต้นเล็ก เอื้ออาศัยกัน เมื่อใบร่วงหล่นก็เป็นปุ๋ยให้พื้นดินต่อไป "
ฉันก็ได้โอกาสเป็นล่ามจำเป็นให้ อ.แมท ( ทิว ) รู้สึกว่า สนุกมากในการพยายามถ่ายทอดความรู้จาก อ.วีรธรรมให้ อ.แมท
และคุยกันมากมาย มีประเด็นที่น่าสนใจ ที่คุยเรื่องความเป็นไทย เพราะ อ.วีรธรรม จะเน้นเรื่อง งานไทย เอกลักษณ์ไทย และสร้างคนรุ่นใหม่ สืบสานและอนุรักษ์และสร้างสรรค์งาน
อ.แมท แลกเปลี่ยนว่า
" นักศึกษาที่ผมสอน ผมบอกเขาว่า คุณน่ะดูเป็น อเมริกัน มากกว่า ผม อีก "
ฉันแปลประโยคนี้ให้ อ.วีรธรรม ฟัง ก็สะอึก เหมือนกัน....
เราลาจาก อ.วีรธรรม ด้วยความประทับใจ เพราะทุกอย่างบรรยากาศดีมาก ได้นั่งห้องรับแขก แบบไทยเดิมสุดๆ และท่ามกลางความงามของภาพเขียน และธรรมชาติ
ตอนเย็นๆ ก็พา อ.แมท มาชมการประกวด อาหารสำหรับเลี้ยงช้างที่จัดเป็นรถๆ ในขบวนแห่ ที่จะมี พรุ่งนี้
อ.แมท ให้อ้อย คุยกับพี่ช้าง
เจอ น้องๆอาชีวะสุรินทร์ ขอสัมภาษณ์ อ.แมท ต่อการมา เที่ยวชม งานช้างสุรินทร์ ครั้งนี้
สวัสดีค่ะ คุณหน่อย
สวัสดีค่ะพี่หน่อย
ที่อาจารย์แมทกล่าว มีส่วนของความเป็นจริงสูงค่ะ น่าเสียดายที่คนไทยมีค่านิยมเป็นฝรั่งมากเกินไป ไม่ค่อยรักและรักษ์ความเป็นไทยสักเท่าไหร่
แต่สิ่งที่พี่หน่อยพา อ.แมทไปดูนั้น น่าจะเป็นที่ประทับใจนะคะ ทั้งกิจกรรม และเจ้าบ้าน ^ ^
ในรูปที่กำลังให้อาหารช้าง ดูมีความสุขทีเดียว