บ้านเก่าจักรยานแก่
|
บ้านเก่าจักรยานแก่
อ้างอิง - ภาพ http://burabhawayu.multiply.com/photos ไม่รู้เป็นเช่นไรในความกลมกลืนชีวิต เหมือนนั่งซดกาแฟกับปาท่องโก๋ หรือกินเป็ดย่างกับขิงดอง พร้อมอีกหลายสิ่งหลายอย่าง ของอารมณ์ผสมกลมกลืนในชีวิต โดยเฉพาะอย่างยิ่งความกลมกลืนในท่ามกลางอารมณ์โหยหาอดีต เรื่องเล่าชีวิตเก่า คนแก่ วัตถุอุปกรณ์เก่าเก็บ แต่ละสิ่งแต่ละอย่าง ต่างร้อยกันไว้ในความทรงจำ เรื่องเล่าจากอดีตกับความประทับครั้งเก่าก่อน อันกลมกลืน ในท่ามกลางเรื่องเล่า ตำนานของมานี มานะ ชูใจ ปิติ และเจ้าแก่ ยังคงเป็นมนต์เสน่ห์อันยิ่งใหญ่ ที่ไม่สามารถเล่าขานให้คนข้ามรุ่นได้เข้าใจ ว่าทำไมจึงต้องโหยหาความรู้สึกเหล่านั้น ต่อชีวิตเด็กกลุ่มหนึ่ง ที่มีกิจกรรมรอบบ้าน ท่ามกลางอำเภอเล็กเล็ก ชุมชนอุดมคติอันงดงาม มีสถานีตำรวจ วัด สถานีอนามัย โรงพยาบาล โรงเรียน ภูเขา ท้องทุ่งนา บึงน้ำ มีโอกาสปั่นจักรยาน ขี่ม้าแกลบ ว่ายน้ำข้ามคลอง หรือเดินจากโรงเรียนกลับบ้านยามเย็น เรื่องเล่าของความประทับใจ บ่อยครั้งบ่นให้ใครฟังมากไม่ได้ หากไม่ได้มีเชื้อความพึงใจ หรือสายใยเกี่ยวพันความเข้าใจในเรื่องราวเดียวกันเหล่านั้น อาจเพียงรับรู้ในความประทับใจ แต่ไม่รู้ว่าเรื่องราวในความประทับใจนั้น ทำไมจึงทรงคุณค่ามนต์เสน่ห์ หรือกระทั่งไม่เข้าใจถึงเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยอันละเมียดละไม ในแต่ละไออุ่นของความทรงจำ ใครที่เคยกินน้ำปลาคลุกข้าวสวยร้อน กินไข่ด้มคลุกน้ำปลากับข้าว หรือกินราดหน้าต้องใส่ข้าวสวย ล้วนเข้าใจถึงรายละเอียดในความประทับใจเหล่านั้น ความเอร็ดอร่อยเล็กน้อยแต่ยิ่งใหญ่คับใจเช่นนั้น ใช่ว่าจะเล่าให้คนอื่นได้เข้าใจว่า มันผลักดันออกมาจนล้นใจได้เพียงใด ยามแลเห็นความรู้สึกเหล่านั้นปรากฎอยู่ตรงหน้า คนบางคนเห็นราดหน้าไม่ได้ เพราะพาลให้ต้องส่งข้าวสวยอีกหนึ่งจาน พร้อมน้ำตาที่อาจไหลพรากออกมา หลายครั้งที่ความประทับใจในชีวิต ไม่ได้มาพร้อมกับความสมบูรณ์แบบ บ่อยครั้งความบกพร่องตกหล่นของชีวิต รอยอดีตจากบาดแผล ความประทับใจในความไม่ปราณีตของชีวิต ก็นำให้เราก้าวไปสู่อนาคตได้ด้วยรอยยิ้ม อาจแอบปล่อยน้ำตาไหลบ้าง ในยามไม่มีใครเห็น หรือแอบร้องไห้เสียงดังเมื่อมีเสียงน้ำขณะอาบ ความผูกพัน และการวางผิดที่ผิดทางในแต่ละความรู้สึก ล้วนเป็นการจัดเก็บอันไร้ระเบียบของความรู้สึก บ่อยครั้งวางความช้ำใจไว้ใกล้ความประทับใจ วางเรื่องอึดอัดไว้กับสิ่งของ เรียกข้าวของด้วยคำนำหน้าชื่อ เรียกสิ่งของด้วยนามเหมือนมีชีวิต กระทั่งเก็บประมวลความคิดในแต่ละพึงใจ โดยไม่สนใจว่าถูกผิด
เพราะความประทับใจเหล่านี้ ใช้เกณฑ์มาตรฐานในหัวใจเราเอง ใช้ไออุ่นจากความรู้สดิและความทรงจำกำกับไว้ ไม่มีมาตรฐานอันเป็นระเบียบใดในโลก จะมาจัดวางแยกแยะลำดับ กระทั่งจะสามารถจำแนกแจกแจงได้ว่า ควรวางไม่ควรวางที่ใด เพราะหัวใจสำคัญ คือตัวความรู้สึกของเราจะเลือกจัดวางเอง ไม่มากมายนัก สำหรับวัตถุ อุปกรณ์สิ่งของ สัตว์เลี้ยง ภูมิประเทศ อากาศ และผู้คน ทุกสิ่งที่แวดล้อมเราไว้ในอดีต ซึ่งคอยกระตุ้นให้เรารับรู้ได้ถึงรอยยิ้ม คราบน้ำตา ความตื่นเต้น หรือความหวาดกลัว ล้วนมีผลต่อสิ่งฝังในใจเราอย่างยิ่ง จะเก็บไว้หรือแอบซ่อนเพื่อเดินไปสู่วันพรุ่งนี้ ก็ขึ้นอยู่ที่ความรู้สึกของแต่ละคน ขณะที่มองเห็นความทันสมัย เปลี่ยนแปลงและปรับแต่งไปของโลก มนุษย์กลับมีโลกคู่ขนานอีกหนึ่งใบ ที่ไว้คอยเที่ยวเก็บสะสมความทรงจำเก่า คอยเที่ยวบันทึกเนื้อหาอันประทับใจเอาไว้ ในท่ามกลางโลกปัจจุบันที่เราดำรงอยู่ โลกแห่งการโหยหาอดีต เหมือนเป็นอีกหนึ่งโลก ซึ่งคู่ขนานไปกับปัจจุบันและอนาคต เหมือนดั่งมีโลกแห่งวิญญาณวนเวียนอยู่รอบตัวเรา วันนี้ผมเข้าใจว่า โลกแห่งการโหยหาอดีตวนเวียนอยู่รอบตัวเรา เหมือนดั่งโลกคู่ขนาน ไปท่ามกลางความไม่มั่นใจ ไม่รู้อนาคต ไม่อาจคาดเดา เราทุกคนต่างมีโลกแห่งความทรงจำ ความประทับใจและไออุ่นแห่งอดีต ไว้คอยบอกเล่าในความมั่นใจของชีวิต ให้เราได้เข้าใจถึงเบาะอุ่นราคาถูก ผ้านวมนุ่นผืนหนา และความทรงจำอันมั่นคงเสมอ ในโลกเบื้องหน้าที่ไม่อาจคาดเดา เราทุกคนล้วนมีความทรงจำอันหยุดนิ่งมั่นคง เป็นลมหายใจอยู่เสมอ
|
ความเห็น (12)
- แวะมาเยี่ยมคะขอบคุณที่ฝากร่องรอยไว้นะคะ
- ชอบถ่ายภาพคะ...แต่ถ่ายไม่เก่งเท่าไหร่
- ชอบถ่ายภาพชีวิตที่พบเจอระหว่างเดินทางคะ
- เป็นภาพที่เราไม่ต้องเข้าไปจัดฉาก
- เหมือนเราเป็นผู้ชม..ที่แวะผ่านเข้ามา
- เมื่อก่อนชอบไปดูงานแสดงภาพคะ
- แต่เดี๋ยวนี้อยู่ต่างจังหวัดหาโอกาสอยากคะ
- ดูจากหนังสือ..หรือในเวบก็ไม่ได้อารมณ์เท่าไปดูภาพนั้นจริงๆคะ
- เลือกภาพนี้มาฝากคะจะเห็นความตรงกันข้ามของชีวิตนักบิด..กับภาพจักรยานที่ดูเรียบง่ายเบาสบาย เคยเขียนไว้ในเรื่อง
- On the road (5)…Super bike…สาวนักซิ่งกับพ่อหนุ่มสิงห์นักบิด
- สวัสดีครับ คุณ
1. naree suwan
- ขออภัยอย่างยิ่งที่ตอบล่าช้า
- ยังวุ่นวายกับเรื่องอื่น จนเกือบลืมครับ
- ในฐานะที่ชื่นชอบรูปภาพ ลองดูภาพในเวปบล็อค ของกลุ่มคนถ่ายภาพ ก็น่าจะได้ชมภาพงามๆนะครับ
- ขอบคุณอย่างยิ่งครับ สำหรับภาพนี้
- จะติดตามไปอ่านเรื่องราวอย่างแน่นอนครับ
- ขอบคุณมากครับ
ขณะที่มองเห็นความทันสมัย
เปลี่ยนแปลงและปรับแต่งไปของโลก
มนุษย์กลับมีโลกคู่ขนานอีกหนึ่งใบ
********
ในโลกเบื้องหน้าที่ไม่อาจคาดเดา
เราทุกคนล้วนมีความทรงจำอันหยุดนิ่งมั่นคง
เป็นลมหายใจอยู่เสมอ
เขียนได้กินใจดีแท้..ครับ
แวะมาคารวะครับผม
ด้วยหัวเรื่องที่น่าติดตาม และพอตามมาด้วยภาพที่สะดุดใจ
เป็นเหตุให้อยากรู้ พออ่านแล้ว ก็ ไม่แน่ใจที่จะบอกว่าเข้าใจความรู้สึกผู้เล่า รู้เพียงว่ามีหลายอย่างมันคือความรู้สึกผมเหมือนกัน
"เรื่องเล่าของความประทับใจ
บ่อยครั้งบ่นให้ใครฟังมากไม่ได้
หากไม่ได้มีเชื้อความพึงใจ
หรือสายใยเกี่ยวพันความเข้าใจในเรื่องราวเดียวกันเหล่านั้น
ใครที่เคยกินน้ำปลาคลุกข้าวสวยร้อน
กินไข่ด้มคลุกน้ำปลากับข้าว
ตำนานของมานี มานะ ชูใจ ปิติ และเจ้าแก่
ยังคงเป็นมนต์เสน่ห์อันยิ่งใหญ่" ถูกต้องครับ
ความจริงผมยังนึกย้อนไปสมัย เด็กชายใหม่ รักหมู่ เป็นเด็กดี ตื่นนอนแต่เช้าๆ...
หรือ บัดนั้นพระยาพิเภกยักษี เห็นพระองค์ทรงโศกโศกี...
หรือแม้แต่ ซอง หนึ่ง เป็นซอง ซองๆเป็นสี่ ซองซามหก...ด้วยซ้ำ
ขอบคุณครับที่นำมาเล่า แม้จะนาน แต่ผมเพิ่งผ่านพบ
ไข่ต้มคลุกน้ำปลากับข้าว..เหรอ ..อร่อยจริงๆ ขอบอก แต่น้ำปลาต้องหอมๆหน่อยนะคะ..อืม..
นิ่ม นิด น้อย หน่อย ลูกนกกางเขน
ยายกะตาปลูกถั่วปลูกงาให้หลานเฝ้า
วรรณกรรมต่างๆ ที่สอนให้คนรุ่นก่อนรู้จักการประพฤติปฏิบัติตัวในสังคม ให้มีจิตสำนึกดี
- ฝากไปแวะชมเรื่องเก่าที่บันทึกออตด้วยนะครับ
- เพิ่งไปเที่ยวชมเมืองเชียงคานมา
- สวยงาม สงบ เงียบ
- บางคนบอกเศร้า ๆ เหงาๆ
- จำนิทานร้อยบรรทัดได้ค่ะ
เจ้านกน้อย น่ารัก ร้องทักว่า
ไปไหนมา หนูเล็ก เด็กชายหญิง
ทั้งรูปร่าง หน้าตา น่ารักจริง
ช้ายิ่งดู ก็ยิ่ง จำเริญตา
สองพี่น้อง เห็นวิหค นกพูดได้
ก็พอใจ อยากจะรัก เป็นหนักหนา
ต่างนึกชอบ ชิงกันตอบ สกุณา
ทั้งสองข้า ไปโรงเรียน เพียรประจำ
อยากได้หนังสือเล่มนี้มาก เดี๋ยวนี้คงหาไม่ได้แล้ว
สวัสดีครับ
เข้ามาแวะอ่านครับ
ความทรงจำ ในวันวาน
วันวานที่หวานอยู่
หยุดนิ่งอ่านอย่างตั้งใจ เก็บความคำนึงค์เมื่อวัยเยาว์มาเปรียบเทียบ
อยากเป็นคนหนึ่งที่ถ่ายทอดความทรงจำได้ชัดเจนอย่างนี้บ้าง
ขอชื่นชมจากใจ ว่าสามารถถ่ายทอดได้อย่างสวยงามคะ
สวัสดีค่ะ
- เข้ามาทักทายค่ะ...คนวัยเดียวกัน
"เรื่องเล่าของความประทับใจ
บ่อยครั้งบ่นให้ใครฟังมากไม่ได้
หากไม่ได้มีเชื้อความพึงใจ
หรือสายใยเกี่ยวพันความเข้าใจในเรื่องราวเดียวกันเหล่านั้น"
และ
ขณะที่มองเห็นความทันสมัย
เปลี่ยนแปลงและปรับแต่งไปของโลก
มนุษย์กลับมีโลกคู่ขนานอีกหนึ่งใบ
********
ในโลกเบื้องหน้าที่ไม่อาจคาดเดา
เราทุกคนล้วนมีความทรงจำอันหยุดนิ่งมั่นคง
เป็นลมหายใจอยู่เสมอ
" ขณะที่มองเห็นความทันสมัย
เปลี่ยนแปลงและปรับแต่งไปของโลก
มนุษย์กลับมีโลกคู่ขนานอีกหนึ่งใบ
********
ในโลกเบื้องหน้าที่ไม่อาจคาดเดา
เราทุกคนล้วนมีความทรงจำอันหยุดนิ่งมั่นคง
เป็นลมหายใจอยู่เสมอ "
-คำกล่าวนี้ทรงคุณค่า