มองทุกอย่างให้เหมือน ภาพศิลปะ แม้จะเป็นภาพแบบที่ดูไม่รู้เรื่อง และ ภาพที่ดูรู้เรื่องก็ตาม
“ ทุกอย่าง ไม่ว่า เงิน เครื่องมือสื่อสาร การแสดงออก คำพูด ความเชื่อ สิ่งต่างๆ ที่เป็นอุปกรณ์เชื่อมต่อ มันเป็นเพียงแค่อยากให้เรา มีความดี มีความสุข สำหรับการอยู่ในโลกนี้ เท่านั้นเอง “
บางที เราก็มีความทุกข์ เพราะลืมเป้าหมาย
สิ่งมีชีวิต อื่นๆที่อยู่ร่วมโลกเดียวกับเรา ก็ต้องการความสุข
การลดการสะสม ลดเรื่องลบลง กดดันตัวเองน้อยลง และทำใจให้ว่างเปล่าชมความงามที่ผ่านมารอบๆตัวเรา มองทุกอย่างให้เหมือน ภาพศิลปะ แม้จะเป็นภาพแบบที่ดูไม่รู้เรื่อง และ ภาพที่ดูรู้เรื่องก็ตาม
เวลามีปัญหา เข้ามาในหลายๆด้าน เราจะมองปัญหาแบบครอบครอง และกันตัวเองไว้ หนี่งเมตร แต่ถ้าเรา เริ่มยิ้ม และเปิดเวลา เปิดทาง ช่องของการค้นหา ช่องของความสนุก และหยืดยุ่น ระยะทางของเรากับปัญหา ก็น่าจะดี
ไม่มีอะไรคะ บันทึกเอาไว้กลัวลืมความเห็น (6)
สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว ไม่ได้เข้ามาเขียนบล็อกนานมากเลยค่ะก็เลยไม่ได้เข้ามาทักทายพี่ด้วย เข้ามาก็เจอบันทึกของพี่เลยล่ะค่ะ แต่ดูมันแปลกไป ไม่ค่อยสดชื่นเลยนะคะ อยากให้พี่ดอกแก้วสดชื่นสดใสค่ะร่างกายเราจะได้แข็งแรง อย่างน้อยก็มีน้องคนนี้คอยเป็นกำลังใจให้นะคะ ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
พี่สบายดีคะ เช้านี้ สดชื่นมากเลย อากาศเย็นด้วย บรรดา แมวๆของพี่มันก็หนาวนะ อพยพมานอน
ขอบคุณคะ พี่หน่อยนึกๆกับตัวเองบ่อยๆคะ
เข้าใจค่ะ มนุษย์ปุถุชนนี่คะ บางครั้งก็เข้มแข็ง และคิดได้ แต่บางทีก็เผลอได้เหมือนกัน อย่างไรก็ชื่นชมค่ะ ดิฉันเป็นอาจารย์พยาบาลใช้นามว่าดอกแก้วเหมือนกัน ขอส่งกำลังใจมาให้นะคะ
เมื่อสองวันก่อนดิฉันเข้าประชุมวิชาการแห่งชาติของสมาคมพยาบาลแห่งประเทศไทย ได้ฟังพยาบาลจากชมรมโรคไตมาเล่ากิจกรรม ว่าได้จัดกิจกรรมให้คำปรึกษาแก่ผู้ป่วยโรคไต และมีผู้ป่วยมาแลกเปลี่ยนประสบการณ์ให้กันและกันฟัง
คุณพยาบาลมาจากโรงพยาบาลขอนแก่น โรงพยาบาลรามาธิบดี และอีกหลายแห่ง ทุกแห่งเห็นคุณค่าของการจัดกิจกรรมดังกล่าว และมีความพยายามที่จะธำรงค์รักษาไว้
หากผู้ป่วยอื่นๆได้อ่านบันทึกของดอกแก้วคงจะรู้สึกดี อย่างไรก็ตามขอนำไปเล่าให้ลูกศิษย์ฟังด้วยเพื่อจะทำความเข้าใจผู้ป่วยโรคไต ได้ดียิ่งขึ้น