บันทึกขี้กลัว ตอนที่ [1] Agoraphobia ฮือออ ทำไมถึงต้องเป็นชั้นนนนนนนน
คุณเคยกลัวอะไรแบบไร้เหตุผลไหม เมื่อก่อน เวลาใครมาบอกว่ากลัว ความสูงมั่ง กลัวที่แคบมั่ง กลัวความมืดมั่ง ผู้เขียนจะรู้สึกแปลก ๆ งง ๆ ไม่ค่อยเข้าใจ แต่รับรู้ การกลัวแบบไม่มีเหตุผลนั้นมีอยู่จริง เวลานึกเรื่องนี้เข้าหาตัวเองก็จะนึกไม่ออกว่าอะไรจะทำให้เรากลัวได้
ที่ผู้เขียนภูมิใจในตัวเองนักหนา คงเป็นเรื่องไม่กลัวอะไรโดยไร้เหตุผล นี่แหล่ะค่ะ .. กิ้งกือ หนอน ไส้เดือน กบ คางคก จิ้งจก ตะขาบ งู หรือ แม้กระทั่งผีสางนางไม้ ไม่เคยทำอะไรให้ ยายกาแฟกลัวจนเสียจริต ได้ซักอย่าง เป็นที่หมั่นไส้ของบรรดา คนชอบแกล้งเป็นอย่างมาก ถ้าคุณจำได้เวลาที่คุณยังเด็กอยู่ จะมีเด็กโรคจิตจำพวกหนึ่ง ที่เห็นความกลัวของคนอื่นเป็นเรื่องสนุกสนาน (และยายกาแฟตอนเด็ก ๆ จัดอยู่ในกลุ่มประเภทนี้ เพราะไม่ค่อยกลัวอะไร ... อิอิอิ เริ่มหมั่นไส้หรือยังคะ )
โรคกลัว (phobic disorder) โรคกลัวคือภาวะที่ผู้ป่วยกลัวสถานการณ์หรือบางสิ่งบางอย่าง (phobic situation or phobic object) อย่างมากจนทำให้เกิดปัญหาและผู้ป่วยก็พอจะรู้ว่าความกลัวนี้ไม่ค่อยสมเหตุผลแต่ก็ยังอดที่จะกลัวไม่ได้ เมื่อเผชิญกับสิ่งที่กลัวผู้ป่วยจะมีอาการเหมือนอาการแพนิค คือจะใจสั่น หัวใจเต้นแรง หายใจเร็ว มือเท้าเย็นอ่อนปวกเปียก ท้องไส้ปั่นป่วน และบางคนจะมีอาการวิงเวียนตาลาย โรคกลัวที่มักทำให้เกิดอาการวิงเวียนตาลายคือโรคกลัวชนิด agoraphobia, social phobia, blood-injury phobia, และ space phobia
ส่วน Agoraphobia เป็น cluster of phobias คือผู้ป่วยอาจจะกลัวสถานการณ์ได้หลายๆแบบคือ กลัวที่โล่งๆกว้างๆ กลัวที่แคบๆ กลัวที่ๆมีคนมากๆ กลัวที่สูง กลัวที่ๆไม่คุ้นเคยหรือสถานที่ๆไกลจากบ้าน
พอพูดถึงเรื่องกลัว ยายกาแฟก็นึกย้อนไปเมื่อหลายปีก่อนตอนที่ได้ทำงานในชุดขาว ค่ะ และยังรุ่งเรืองอยู่ในฝ่ายการพยาบาล ..(พอดีตอนนี้เป็นพยาบาลนอกเครื่องแบบค่ะ คิคิคิ) วันหนึ่งก็อยู่เวร ER (Emergency room) ภาษาไทย เรียกว่าห้องฉุกเฉิน ภาษาลาว เรียกว่าห้องมรสุม คิคิคิ ก็มีผู้ป่วยเด็กชาวเขาลาหู่ จากหมู่บ้านแถบตำบลปางมะผ้า จำไม่ได้ว่าจากบ้านไหน ส่งมาจาก OPD (แผนกผู้ป่วยนอก หรือ ห้องตรวจ) แพทย์บอก ให้ Remove foreign body (แปลว่าสิ่งแปลกปลอม) อ่าน OPD Card (แบบบันทึกประวัติของผู้ป่วย) ผู้เขียน ก็จะลมจับเอา เกิดอาการ Panic หน้าซีด เหงื่อออก ตัวเย็น ใจสั่น ทั้งตัวและมือสั่น หมดแรงไปซะเฉย ๆ เดาได้ไหมคะ
ทาก ค่ะ พี่น้องค่ะ เกิดมาไม่เคยกลัวอะไร แต่กลัวทากนี่แหล่ะ เห็นทากแล้วเสียจริต ทุกที ปีแรกที่มาทำงานใหม่ ๆ อาจหาญไปเดินป่า เที่ยวถ้ำ ที่ปางคาม ต้องเดินฝ่าดงทาก จำได้ว่า ผู้เขียน ร้องโวยวายแบบคนเสียจริต แล้ว วิ่งป่าราบแบบไม่ได้หันกลับมามอง เลย แทบจะไข้ขึ้น และครั้งหนึ่งที่ไปเที่ยวภูกระดึง ..หญิงห้าวหาญอย่างยายกาแฟ เจอทากกระดื๊บ ๆ อยู่บนรองเท้าซะด้วยซ้ำ แต่ กระทืบเท้าเร่า ๆ น้ำตาไหลพราก เป็นที่ตะลึงพรึงเพริด ของกลุ่มเพื่อน ที่เกิดมาพึ่งเห็นน้ำตาหญิงห้าว พูดแล้วก็อับอายเป็นกำลัง
แต่วันนี้ ค่ะสิ่งที่ต้องเผชิญคือ ทากที่อาศัยอยู่ในช่องปาก กับจมูกของเด็ก คนนี้ มาเป็น 2-3 วันแล้ว แม่เด็กให้ประวัติว่า เด็กไปดื่มจากก๊อก ของประปาภูเขา โดยเอาปากไปรองกับก๊อกน้ำ แล้วเจ้าทากตัวน้อย เดินทางมาท่องเที่ยวกับน้ำ ไหลผลุบเข้าไปในคอเด็กน้อย ตอนใหม่ ๆ เด็กน้อยคงไม่รู้สึกตัว แต่ต่อมาเริ่มมีการคันในช่องคอกับจมูก วันดีคืนดีมันก็โผล่มา รับอากาศที่ปลายจมูก แต่พอใครจะไปจับเอามันออก ก็หดผลุบ กลับเข้ารูจมูก พอหนาว ๆ ก็คงคลาน ดื๊บ ๆ ไปนอนในช่องคอ เด็กน้อย ๆ ก็ ทรมานจากอาการคัน บางทีก็ไอ แต่ทำอย่างไรก็ไม่ออก พอเริ่มรู้สึกตัวว่ามีสิ่งแปลกปลอมก็ ร้องไห้ ด้วยความกลัว
ยายกาแฟซักประวัติไปพลางก็หวั่นไหว ... อาการ panic (กลัวที่มากกว่า fear ไปอีกระดับหนึ่ง) เต็มเปี่ยม ..(หน้าซีด เหงื่อออก ตัวเย็น ปากสั่นเสียงสั่น มือสั่น คล้ายจะเป็นลม ) ผู้ร่วมงานคนอื่น เร้นกายหนีหายไปหมด (กลัวเหมือนกัน) ค่ะ The show must go on เรากลัวแค่ไหน ก็ต้องระงับ ความกลัวไว้ก่อน ทากตัวนิดเดียวมันจะทำอะไรเราได้ ใช่ไหม ฮือ ๆๆๆ ทำไมต้องเป็นชั้นนน ( จริงหรือ ก็กลัวนี่ ตัวดี-ตัวร้าย เถียงกันในใจ)
ยังไม่จบหรอกค่ะ แต่ไม่สามารถ ทำให้จบได้ใน 1 บันทึก ฮือ ๆๆ
To be continue
Note : files รูปภาพจาก http://www.thaitrip4u.com/TravelStory/STA03.asp?QID=318
ขนาดไปหารูปภาพ มาใส่เห็นรูป ขนยังลุกอยู่เลย จึ๊ย
ความเห็น (22)
- ไม่กลัวทากครับ
- ตอนที่เขาใหญ่ตอนเดินป่ามีเต็มเลย
- สนใจไปไหม
- จะไปทำคุ้นเคยกับทาก
- กลัวอดกาแฟและ บล็อก เพราะท่าทาง
- ลงแดงแน่ๆๆ
- มีเพื่อนคนหนึ่งกลัวความสูง
- แต่ไปกระโดดหอแล้วอาการดีขึ้น
- เขาว่ากลัวอะไรต้องพบสิ่งนั้น
- จะหายจริงไหม
- รออ่านต่อนะครับ
ในบันทึกนี้ ผมชอบประโยคนี้จังเลยครับ
จะมีเด็กโรคจิตจำพวกหนึ่ง ที่เห็นความกลัวของคนอื่นเป็นเรื่องสนุกสนาน (และยายกาแฟตอนเด็ก ๆ จัดอยู่ในกลุ่มประเภทนี้...) ฮ่า ฮ่า
ส่วนผมกลัวใจ ตัวเอง ครับ (อิๆๆๆ)
เพราะเวลาทำอะไรตามใจตัวเองส่วนมากจะไม่ค่อยมีเหตุมีผล และไม่ค่อยได้คิดก่อนทำ เวลาทำไปแล้วก็ต้องมานั่งรอรับผลที่เกิดขึ้น
เหมือนว่า "จิตเป็นนาย ร่างกายเป็นทาส" ทำนองนั้นครั้บ
แต่สงสัย งานนี้มีบางคนต้องรับบทเป็น HERO เอาชนะใจ ตัวเอง และรับบทช่วยชีิวิต คนไปในครั้งเดียวกัน
โห.... ยังกะในหนังเลยครับ
เดี๊ยวไปซื้อ ป๊อปคอนมากินรอดูตอนต่อไปดีกว่า
- สวัสดีครับ
- ฮิๆๆรู้จุดอ่อนแล้ว
- ผมก็ไม่ค่อยกลัวอะไรครับ แต่อย่ามาทำให้ตกใจเป็นพอ
- แต่ที่กลัวจริงๆก็คงกลัวไม่มีตังค์แหละครับ
- รอหมอกุ้งให้ยืมอยู่เพราะพว่ากำลังจะได้เงินล้าน ฮิๆๆๆๆ
- ขอบคุณครับ
คุณนายฯก็กลัวเหมือนกันนะคะหากเจออย่างนี้ มันสยดสยองเมื่อนึกว่าเจ้าตัวทากกระดืบ กระดืบนี้ มันอยู่ในรูจมูก ในคอ คลานไปมาสนุกสนาน
ปกติเป็นคนเกลียดกลัวพวกหนอนอยู่แล้ว ตั้งแต่ปฏิบัติธรรมก็พยายามเจริญสติว่า เขาก็เป็นสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่งเท่านั้น สติก็จะมีเป็นพักๆ โอย พูดถึงแล้วขนลุกค่ะ
สวัสดีครับ
- เรื่องกลัวสัตว์ผมกลัวก็คือประเภทงูพิษและสัตว์ประเภทบ้งที่มีขนถูกเราคัน ส่วนอันอื่นธรรมดา ตุ๊กแกก็เคยจับขาย เลยรู้สึกว่าก็คงแข็งพอควร
- แต่เด็กกลัวผีครับเพราะต้องไปนอนป่าเผาถ่านตอนค่ำไม่รู้เป็นอะไรพ่อให้เดินลงไปเอาฟืนเผาเตาอีกครั้งตอนราวทุ่มประมาณเท่าเวลาผู้เขียนๆ ค่ำแล้วเดินลงไปข้ามทุ่งนา ห่างหากเถียงนาราว ๑๐ เส้น แต่พอเข้าไปใกล้ก็เจออะไรที่ล้ายคนมากนั่งผิงไฟ ขาอ่อนพลับ กลั้นใจมองและไอกระแอม หาอกสีแดงที่กระทบแสงไฟที่ลุกเพื่อให้อุ่นไม่ได้สะเทือนใจยังคงนั่งและไม่สนใจ ผมพยายามรววมกำลังวิ่งกลับมาเถียงนาและผมก็ไม่รู้ว่าที่เห็นเป็นผีหรืออะไร
- คุณไกลัวผีแต่ผมเห็น กลัวแค่นี้นอกนันเฉยๆ
- โห ทาก
- กรี๊ดดดดดดด
- อิอิ กลัวคร้าบบบบ
- 555555
- ตามมาดูน้ำตาทาก...อุ๊ยไม่ใช่..น้ำตาหญิงห้าวค่ะ..ฮ่าฮ่า..
- .....ถ้าคุณจำได้เวลาที่คุณยังเด็กอยู่ จะมีเด็กโรคจิตจำพวกหนึ่ง ที่เห็นความกลัวของคนอื่นเป็นเรื่องสนุกสนาน ...
- เหมือนเด็กหญิงคนนี้ไงคะ....อิอิ..
- จะเตรียมยาดมตามไปอ่านบันทึกตอนต่อไปนะคะ
ธ วั ช ชั ย
สวัสดีครับ
อิๆ ไม่กลัว แต่ก็ไม่ชอบอยู่ดี
เคยไปน้ำตกที่หนึ่ง อากาศแสนดี บรรยากาศชื้น ทากเต็มไปหมด หมดสนุกเลย
เคยขึ้นหอคอยสูง สัก 30 เมตร พอจะขึ้นชั้นสูงสุด ไม่ไหว แพนิค อย่างที่ว่า ทั้งๆ ที่ใช้เหตุผลว่า มันแข็งแรงน่า ไม่งั้นมันก็ล้มไปตั้งนานแล้ว สุดท้าย มือเท้าไม่ยอมไปด้วย ต้องปีนลง (หวาดเสียวอีกรอบ)
ดีครับ มีเรื่องแปลกๆ มาเล่า แต่ว่าไม่เอารูปมาใส่ ก็คงไม่มีใครกดดันหรอกน่า ;)
- อ.ขจิต ไม่กลัวทาก
- แต่กลัว ไม่มีเน็ทใช้อิอิอิ
- ขอบใจ ที่ชวนไปบำบัด
- แต่ไม่เป็นไรค่ะ
- ทาก กับ ยายกาแฟ
- วิถีชีวิตเราไม่สอดคล้องกันเท่าไหร่
- เจอกันไม่บ่อย
- ไม่ต้องไปเลิกกลัวมันก็ได้ค่ะ
- สวัสดีค่ะ คุณหมอ ธนพันธ์ ชูบุญ
- คุณหมอเองก็ดูร้าย
- ไม่ใช่เล่น
- ไม่เคยแกล้งคนอื่น รื้อ
- อิอิอิอิ
- สวัสดีค่ะ คุณ Ko
- ตีตั๋วดูหนังแล้ว
- ก็เชิญนะคะ
- บันทึกตอนต่อไปหรือ ภาคจบ
- นำเสนอแล้วค่ะ
- อิอิอิ
- สวัสดีค่ะ คุณ สุดทางบูรพา
- กลัวอันนั้น
- หลาย ๆ คนก็กลัว
- อย่ากังวลไปเลยค่ะ
- ไม่ถือว่าผิดปกติ
- อิอิอิ
- สวัสดีค่ะ คุณนายดอกเตอร์
- ดีจัง มีเพื่อนร่วมกันกลัวแล้ว
- ยายกาแฟ เจริญสติไม่เป็นละคะ
- ถ้าได้เห็นทากนะ
- อิอิอิอิ
- ขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะ
- สวัสดีค่ะ คุณ อาจารย์ โกศล คงสมปราชญ์
- เรื่องงู ที่ว่าไม่กลัว แต่ก็ไม่อาจหาญไปจับต้องนะคะ
- เพราะรู้อยู่ว่า ไม่เป็นพิษ ก็เสี่ยงต่อบาดเจ็บอยู่ดี
- แต่ไม่กลัวจน panic ค่ะ
- เราต่างคนต่างอยู่ในโลกใบเดียวกันได้
- เรื่องผี ที่ไม่กลัวก็เพราะไม่เคยเห็น
- ไว้เคยเห็นค่อยกลัวค่ะ
- ขอบคุณที่มาเยี่ยม
- สวัสดีค่ะ นายสายลม อักษรสุนทรีย์
- โห ตัวบ๊ะเล่ง
- กลัวด้วยหรอ
- ไม่เอา ไม่พูด
- สวัสดีค่ะ พี่ Gutjang
- ต้องยาดมเชียวหรือพี่
- อิอิอิอิ
- ตามไปอ่าน ผีเด็กแล้วค่ะ
- เดี๋ยววันหลังจะพาไปดู
- ผีปลาหมึก
- คิคิคิ
- สวัสดีค่ะ คุณ ธ วั ช ชั ย
- ดีนะ blog นี้ไม่มีแมงมุม
- คิคิคิ
- ขำ ๆ คุณธวัชัย
- ทำเป็นไม่กลัวทาก
- ขอบคุณที่ตามมาลุ้นค้ะ
มีอีกอย่างหนึ่งที่ไร้เหตุผลมาก เคยเป็นอยู่ช่วงหนึ่งคือ กลัวหมีคัดเดิ้ล เป็นตุ๊กตาพรีเซนเตอร์ของสบู่และแป้งเด็ก ตัวสีขาวแต่ตามันสีแดงน่ากลัว ยิ่งดูยิ่งหลอน ตอนนั้นไม่กล้าบอกใคร กลัวโดนล้อ มีแต่ที่บ้านรู้เท่านั้น แล้วก็มีดันเพื่อนคนหนึ่งซื้อมาแล้ววางไว้ตรงโต๊ะที่เรานั่งพอดี เราหน้าซีด มือสั่น เพื่อนมันเลยรู้ คราวนี้ล่ะตายเลย โดนแกล้งจนต้องหนี ใครไม่เป็นไม่รู้หรอกว่ามันรู้สึกยังไง นี่ดีใจมาที่มันเจ๊งไปแล้วยี่ห้อนี้ เลยกลับมาเป็นหญิงเหล็กอย่างเก่าได้ หุ หุ
- สวัสดีค่ะ คุณ susan Little Jazz \(^o^)/
- ดีค่ะ
- งั้นสมาคมเดียวกัน
- คือแกร่งเป็นพัก ๆ
- อิอิอิ
- ยินดีมากค่ะ ที่แวะมากลัวแถวนี้
- งง ๆ คนกลัวตุ๊กตาหมี
- พี่กลัว ตุ๊กตา คน ไม่เชิงกลัว แต่ไม่ชอบ
- ไม่ถึงกับพานิคค่ะ
- แวะมาบอกว่าไม่กลัวทาก
- เป็นเพื่อนกันคะโดนดูดเลือดประจำเพราะไปเขาใหญ่บ่อย..เลยชินคะ
- ..สรรพสิ่งในโลกนี้กลัวอยู่อย่างเดียวคนหลายใจคะ...อิอิ
- สวัสดีค่ะ คุณ naree suwan
- เก่งจัง ไม่กลัวทาก
- คนหลายใจ
- ยายกาแฟ ก็กลัวเหมือนกัน
- แต่ไม่ออกอาการ panic ค่ะ
- อิอิอิอิ