ปัญหาโลก ปัญหาธรรม : รู้ธรรมคำเดียว

 

หลากหลายครั้งเกิดความแตกต่างทางความคิด
หลากหลายครั้งเกิดความยึดติดทางความรู้
หลากหลายครั้งเกิดความยึดมั่นในตัวกู
หลากหลายครั้งเกิดแตกหมู่เพราะรู้ธรรม

บางครั้งเกิดข้อถกเถียงกันอย่างมากมายเพราะปัญหาแบบโลกแตก
บางครั้งเกิดข้อแตกแยกแตกต่างเรื่องปล่อยวาง
บางครั้งเกิดข้อพิพาทพึงถากถาง
บางครั้งถึงคุกถึงตารางด้วยเบาธรรม

บางครั้งเหตุปัจจัยแห่งปัญหาก็คือความรู้ ซึ่งเป็นความรู้ที่กระจุกอยู่เพียงหนึ่งหรือสอง
ดั่งเช่นการรู้ธรรมะ บางครั้งมิรู้ธรรมตามครรลอง รู้เพียงหนึ่งหรือสองแล้วอวดตน
ดั่งเช่นเรื่อง ปล่อยวาง ว่างสบาย
บ้างปล่อยวาง จนเหมือนควาย เมินสิ่งสิ้น
เห็นเคราะห์เฉย เห็นทุกข์เฉย ทำชาชิน
พอเจ็บดิ้น ด่าพระธรรม มิล้ำจริง

อีกเรื่องตน เป็นที่พึ่ง แห่งของตน
พอหมู่คน ได้ยินยล ตนทั้งสิ้น
ไม่มีแบ่ง เสียสละ ช่วยเหลืออิง
คนอื่นดิ้น ช่างหัวมัน ใช่หัวเรา

ถ้าเดือดร้อน จำไว้สิ (คุณ)พึ่งตนเอง
ถ้าคุณเกรง จะต้องตาย ปล่อยวางเสีย (สิ)
ฉันมิช่วย ฉันมิดู ฉันมิเชียร์
ด้วยเหตุเนี่ย รู้จักธรรม (มั๊ย) พึ่งพาตน

รู้ธรรมหนึ่งมิพอเพียงปฏิบัติ ต้องรู้ชัด รู้รอบคอบ ประกอบมั่น
รู้ธรรมสอง กอบธรรมสาม ตามเท่ากัน ชีวิตนั่น ชีวิตนี่ รู้ดีจริง
ธรรมพระพุทธ บางครั้ง ขัดกันหนา ใช้ปัญญา พิจารณา ใช้ตอนไหน
ธรรมข้อนี้ ใช้ตอนนั้น ประจักษ์ใจ อีกข้อไซร้ วางเฉย ๆ มิยกทำ

อันธรรมะซึ่งเป็นคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เราชาวราษฎร์พึงรับไว้ใช้ปฏิบัติ
ขัดเกลาบ่มเพาะเคาะนิสัยให้แน่ชัด ปฏิบัติตนพ้นทุกข์โศรกและโรคภัย
บางครั้งเกิดขัดแย้งในธรรมนั้น ด้วยเพราะฉันขาดรู้รอบคอบเพียงไหน
เหตุขาดรู้อาจนำสู่ซึ่งเคราะห์ใจ ด้วยเหตุไซร้รู้ธรรมเพียงคำเดียว

อันธรรมะขององค์พระศาสดา สอนหนักหนาให้รู้รอบครอบนิสัย
เหตุรู้รอบครอบนำถึงพระรัตนตรัย ด้วยเหตุไซร้รู้รอบธรรมนำปัญญา

การรู้ธรรมควรรู้ให้ครบรอบ รู้ประกอบเหตุปัจจัยตามนิสสัย
รู้วนรอบ หลากหลายรอบ หลายปัจจัย รู้จริงไซร้ซึ่งธรรมะนำสุขเอย...