ลมพัดชวนคิด...เพื่อชีวิตเปลี่ยนและดีขึ้น
ในรอบเดือนพฤศจิกายน นับเป็นเดือนที่ต้อนรับลมหนาวที่มาพร้อมกับความคิดที่จุดประกายขึ้นว่า....ใกล้จะหมดปีอีกแล้ว.....กลับมาทบทวนว่ารอบปีที่ผ่านมาชีวิตได้ทำงานที่ตั้งใจไว้ประสบความสำเร็จกี่เรื่อง..
...
เรื่องที่ 1 ที่ภาคภูมิใจมากในรอบปีของการทำงานการศึกษานอกโรงเรียน คือ การพัฒนาหน่วยการเรียนรู้เศรษฐกิจพอเพียงระดับประถมศึกษาที่ศูนย์การศึกษษนอกโรงเรียนจังหวัดมุกดาหาร ได้มีผลสำเร็จเห็นเป็นรูปธรรม นับเป็นผลงานที่ภาคภูมิใจมากหนึ่งชิ้น
เรื่องที่ 2 การนำเสนอบทความเรื่อง วันฟ้าใสห้องสมุดไทยที่คำชะอี ได้ปลุกกระแสการพัฒนาห้องสมุดของพวกเราชาว กศฯ.มุกดาหาร ได้ขยับแข้งขยับขา หันมาพัฒนาห้องสมุดให้เป็นแหล่งเรียนรู้ของชาวบ้านที่น่าอ่านน่าเข้าไปชม
เรื่องที่ 3 การสอบแข่งขันเพื่อเข้าสู่ตำแหน่งรองผู้อำนวยการได้สำเร็จ อันนี้เป็นความภูมิใจที่สามารถชนะตนเองได้ ชนะการอ่านหนังสือ และการพิสูจน์ถึงความตั้งใจในการทำงานของตนเองทำให้เกิดความชำนาญในเนื้องานพอเอาตัวรอดจากการสอบได้
เรื่องที่ 4 การเดินทางมามีชีวิตอยู่ในเมืองชายแดนเบื้องบูรพาที่ได้ประสบการณ์แปลก ๆ วัฒนธรรมประหลาด ๆ หลายเรื่องแต่ที่ภูมิใจ คือการเอาชนะตัวเองได้อีกนั้นแหละคือเรื่องที่สำคัญ เพราะการที่ต้องเปลี่ยนตัวเองจากผู้ปฏิบัติรู้จัดแต่คำว่าต้องตั้งหน้าตั้งตาทำอย่างเดียว ...มาเป็นบทบาทของการที่ต้องชวนเพื่อนทำงานและต้องใช้ความอดทนที่สูงมากเพราะโดยปกติจะใจร้อนและไม่สนใจใครที่อยู่รอบข้าง...กลับต้องมานั้นนับ 1 ถึง 10 และอดทนที่จะต้องเจอกับคนที่มีความหลากหลายของอารมณ์
เรื่องที่ 5 การพัฒนาระบบเว็บไซต์ของศูนย์การศึกษานอกโรงเรียนจังหวัดสระแก้วให้สามารถเป็นศูนย์ข้อมูลและการนำเสนอข้อมูลผ่านเว็บได้ รวมถึงของศูนย์บริการการศึกษานอกโรงเรียนอำเภอภายในจังหวัดด้วย เป็นงานที่ตั้งใจทำ..และทำเสร็จ(แม้ว่าจะมีปัญหาอุปสรรคมากๆๆๆ)
เรื่องที่ 6 การปรับระบบบางอย่างที่ต้องเรียกว่าเป็นวัฒนธรรมแย่ ๆ บางเรื่องของคนรุ่นเก่า.......ได้แค่นิดหน่อยก็ถือว่ายังดี..5555
เรื่องที่ 7 ติดไว้ก่อน.....
แต่จากทั้งหมดที่ได้บันทึกไว้เป็นเรื่องที่จดจำและอยากบันทึกไว้ก่อนที่ลมหนาวจะพัดผ่านไปปี 2551
ความเห็น (5)
เรียนท่านรองผู้อำนวยการ
มีเรื่องจะรบกวนสอบถามเกี่ยวกับการเรียน กศน. ค่ะ
ถ้าไม่เป็นการรบกวนมากเกินไปขอความกรุณาช่วยติดต่อกลับด้วยนะคะ ทางอีเมล์
ขอบพระคุณมากคะ
คอยตามมาอ่านและเป็นกำลังใจให้จ้า..............
ชื่นชมมาก ที่พบท่านรองที่อายุน้อยที่สุด และเก่งที่สุดเท่าที่เคยพบมา เธอไม่เพียงแค่คำว่าเก่ง แต่เธอพร้อมด้วยความกล้าหาญ กล้ายืนหยัดบนความถูกต้อง และความตั้งใจอย่างแรงกล้า พร้อมด้วยอุทิศทุ่มเทให้กับงานอย่างเกินร้อย จนเธอลืมไปแล้วว่า....ชีวิตคู่...ก็เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตด้วยเหมือนกัน...ไม่รู้ว่าถูกเธอจัดลำดับความสำคัญไว้ที่ลำดับใด..อยากรู้จริงๆ
เรียนท่าน ผ.อ.โกวิท
ได้คิดและจัดลำดับความสำคัญไว้ที่ต้น ๆ เหมือนกันแต่ว่ายังหาชายหนุ่มที่สง่า ภาคภูมิเช่นท่าน ผ.อ.โกวิท ไม่ได้ค่ะ และอีกเหตูผลที่สำคัญ คือ จะมีผู้ชายคนไหนที่ยอมให้ผู้หญิงเดินเคียงข้างโดยที่ตัวเองต้องเสียสละคนละครึ่งชีวิตบ้าง 50:50 ค่ะ