เป็นเรื่องเล่าของท่านอาจารย์พรหม ให้ข้อคิดที่น่าสนใจมากค่ะ
การต่ออิฐอาจจะดูเป็นเรื่องง่ายๆ เพียงแค่โปะปูนลงไปแล้ววางก้อนอิฐแตะปูนด้านนี้ทีด้านนั้นทีให้เข้าที่ ท่านอาจารย์ไม่ใช่ช่างก่อสร้าง แต่ก็ต้องดำเนินการต่อกำแพงโดยแตะกดมุมหนึ่งลงเพื่อให้ได้ระดับ อีกมุมหนึ่งกลับยกขึ้น พอกดด้านที่ยกขึ้นนี้ลงมาอิฐก็เริ่มแต่ร้าวแตกแนว หลังจากดันมันให้กลับเข้าที่มุนแรกก็เริ่มสูงเกินไปด้วยความเป็นพระท่านจึงมีความอดทนและมีเวลาที่จะทำงานได้โดยจำกัด จึงทำงานอย่าประณีตที่สุดโดยไม่สนใจเวลาว่ายาวนานเท่าใด เพื่อให้มั่นใจว่าอิฐทุกก้อนจะถูกวางไว้อย่างสมบูรณ์แบบที่สุด ในที่สุดก็สำเร็จพอก้าวถอยออกมายืนชมผลงานก็สังเกตุเห็นอิฐพลาดไปสองก้อน อิฐก้อนอื่นเป็นแถวเป็นแนวสวยงาม มีแต่เจ้าอิฐสองก้อนนั้นแหละที่เอียงทำมุมกับแนวอิฐก้อนอื่นๆ มันดูแย่มากๆ เลย มันทำให้กำแพงทั้งแผงดูไม่ดีเลย ขณะนั้นปูนก่ออิฐก็แข็งเกินกว่าที่จะสามารถดึงอิฐออกมาก่อใหม่เสียแล้ว ท่านขอทุบกำแพงเพื่อเริ่มต้นก่ออิฐใหม่อีกครังหรือท่าจะให้ดีก็อยากจะระเบิดมันทิ้งไปเลยเพราะอิฐไม่ดีรู้สึกอับอายแต่ท่านเจ่าอาวาสไม่อนุญาติให้รื้อกำแพงนี้จะต้องคงอยู่
เวลาแขกมาเยี่ยมวัดท่านจะพยายามหลีกเลี่ยงที่จะพาแขกเดินเลี่ยงไปทางอื่นไม่ให้เห็นกำแพงเพราะอายที่ก่ออิฐสองก้อนไม่สวย จนกระทั่งวันหนึ่งเมื่อเวลาผ่านไป ขณะที่ผู้มาเยี่ยมวัดดูผนังเขามองไปที่กำแพงแล้วก็เปรยขึ้นมาว่า " กำแพงนี้สวยดี " ท่านประหลาดใจ " ท่านลืมแว่นหรือเปล่า สายตาคุณเสื่อมหรือเปล่า คุณไม่เห็นหรือว่ามีอิฐถึงสองก้อนที่วางไม่ดีจนทำให้กำแพงนี้เสียหายหมด
คำพูดที่เขาตอบท่านนี้นได้เปลี่ยนแปลงทัศนคติทั้งหมดต่อกำแพงนั้นและต่อหลายๆแง่มุมของชีวิต เขาบอกว่า " ใช่ ผมเห็นอิฐที่วางไม่ดีสองก้อนนั้นแต่ผมก็ได้เห็นด้วยว่ามีอิฐอีก 998 ก้อน ก่อไว้อย่างสวยงามเป็ระเบียบ "
ท่านอาจารย์อึ้งทีเดียว นั้นเป็นครั้งแรกที่มองเห็นอิฐอื่นบนกำแพงนั้นนอกเหนือจากเจ้าอิฐสองก้อนที่เป็นปัญหา ไม่ว่าจะเป็นอิฐที่อยู่ด้านบน ด้านล่าง ซ้าย-ขวา ของเจ้าอิฐสองก้อนนั้น ล้วนแต่เป็นอิฐที่ก่อไว้อย่างดีไม่มีที่ติ
มนุษย์เรามีสักกี่คนที่มองคนอื่นเป็นอิฐ 998 ก้อนแทนจะมองอิฐที่ผิดพลาดแค่สองก้อนมันน่าเศร้าจริงๆ
เราทุกคนย่อมมี " ก้อนอิฐที่ไม่เข้าที่เข้าทางสองก้อน " แต่ แต่ละคนก็ย่อมมี " ก้อนอิฐที่ดีจนไม่มีที่ติ " จำนวนมากมายกว่าข้อพกพร้องหลายเท่า เมื่อเรามองเห็นมันแล้วสิ่งต่างก็ดูจะไม่เลวร้ายนัก ไม่เพียงแต่เราจะสามารถอยู่กับตนเองและข้อผิดพลาดบางประการได้อย่างสุบสงบ เราก็จะสามารถมีความสุขกับการใช้ชีวิต.................
ไม่มีความเห็น