เดิน เดิน ตอนที่ ๑ เดินวน
สวัสดีครับผู้อ่านทุกท่าน ขณะนี้ผมฝึกงานอยู่ที่ศูนย์เทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา มหาวิทยาลัยหัวเฉียว นะครับ พึ่งฝึกมาได้ ๒ วัน มีความสุขดี ทำงานได้สองวันเห็นนั่นฟังนี่ คิดอะไรออกได้ดีกับสิ่งแวดล้อมใหม่ๆ
หลายท่านคงเคยเดินใช่ไหมครับ เดินในที่ทำงาน เดินกลับบ้าน เดินไปตลาด เดินไปหาเจ้านาย เดินก็เดินไปเถอะครับ สมองก็คิดไป แต่คงน้อยที่สมองจะหันมาคิดเรื่องการเดิน ทุกท่านว่ามันเกี่ยวกันไหมครับ
จำนวนก้าวที่เราเดินในแต่ละวันนั้น ไม่ได้หมายถึง ความเชี่ยวชาญในการใช้ชีวิตเราจะมากขึ้นนะครับ ถามว่า ความเจนโลก แปรผันตรงกับปริมาณเวลาในการดำรงชีวิตรึเปล่า เราอาจเดินกลับมาตกหลุมเดิมเป็นรอบที่ ๕ ก็ได้ ถ้าเราไม่รู้จักเรียนรู้ และตั้งเป้าหมายการเปลี่ยนแปลง
.....
เดินไปห้องน้ำนี่ ทุกคนคงเคยบ่อยใช่ไหมครับ ไม่เกี่ยวกับเนื้อหาหรอกครับ
แม้ว่าหนทางบางครั้ง ... มันจะน่าเบื่อกับการใช้ชีวิตวนไปวนมาทุกวัน ... แต่อย่างน้อย เราก็ได้เรียนรู้ที่จะก้าวไปด้วยจังหวะที่สอดคล้องกับชีวิตมากขึ้น เมื่อเราสามารถเดินได้อย่างมั่นคงเมื่อไหร่ ความมั่นคงนั่นแหละครับ จะเป็นฐานที่แข็งแรงให้เราก้าวต่อไป อาจก้าวไปข้างหน้า อาจสูงขึ้น ไปซ้ายหรือขวาก็ไปเถอะครับ แต่ก็อย่าพึ่งคาดหวังนะครับ ว่าหนทางใหม่ที่เราจะเดินนั้น มันจะสมบูรณ์แบบ ยากครับ หวังที่จะเรียนรู้ดีกว่า
แต่ปัญหาของคนส่วนใหญ่คืออะไร เดินวนไปวนมารึเปล่าครับ ถ้าใช่ผู้อ่านลองตั้งเวลาการเปลี่ยนแปลงดูซิครับ สามเดือนข้างหน้าอันนั้นจะดีขึ้น อันนี้จะต้องปรับ ดัชนีชี้วัดความสำเร็จไม่จำเป็นต้องใช้ในองค์กรอย่างเดียว นำมาใช้ในชีวิตเราก็ได้ ถึงแม้ทางอาจเป็นทางเดิม แต่สภาพแวดล้อมอาจดีขึ้นก็ได้นะครับ ลองครับ
เปลี่ยนอะไรก่อนดีเอ่ย คิด ๆๆๆๆๆ
เราเลือกที่จะเดินได้นะครับ บางครั้งเราอาจต้องเดินเข้าไปในด้านมืด ก็อาจมีบ้าง เข้าไปไม่เป็นไรหรอกครับ แต่เราต้องรู้ว่าเราสมควรออกมาเมื่อไหร่ หรือจะออกมาอย่างไร ต้องรู้ตัวเองเสมอว่าเราอยู่ที่ไหน อยู่ในที่มืดก็ต้องรู้ว่าอยู่ในที่มืด หลายท่านรู้ครับ แต่ประมาณว่า ดีชั่วรู้หมด แต่อดไม่ได้ ระวังนะ อิอิ
เดินผิดทางอาจส่งผลอะไรหลายๆ อย่าง
......
เลือกทางเดินกันดีกว่าครับ เลือกที่จะเดินทางเดิมที่จะแตกต่าง แตกต่างอย่างไร หรือจะเปลี่ยนอะไรนั่น ลองคิดดูครับ แล้วจะไม่เบื่อกับการเดิน อิอิ
.................
ความเห็น (17)
- บางทีเราก็อยากเดินอ้อมบ้างเหมือนกันนะ ปืนว่ามะ....เพราะการเดินอ้อมๆ ในบางกรณีมันก็ช่วยลดการปะทะให้กับเราได้ไม่มากก็น้อย
- และบางที...การหยุดเดิน...นั่งพัก....ก็ช่วยทำให้เราคิดอะไรออกมากขึ้น
- แต่ยังไง...ก็คงต้องกลับมามองตามที่ปืนบอกนั่นแหละ...."เลือกที่จะเดินทางเดิมที่จะแตกต่าง"
- คม มากมาย ^___^
- ใช่แล้วครับพี่แอ๊ว การเดินอ้อม ก็อาจเป็นทางออกที่เหมาะสม การหยุดเดินก็เช่นกัน อิอิ อยู่ที่สถานการณ์
- เหอๆ ขอบคุณพี่แอ๊วศรีมากครับ ขอให้โมบายยูนิตจงเจริญ
สมชื่อกับเดินวนจริงๆๆ อ่านตอนแรกเริ่มเคลิ้ม แต่มันมาวานตอนสุดท้ายนี่จิ อิอิ
เค้าว่านะชีวิตของคนเราอ่ะมันไม่ใช่เดินอย่างเดียวนะ มันต้องมีวิ่ง หกล้ม ลุก คลาน อะไรประมาณนี้ด้วยมันถึงจะเรียกว่าชีวิตเนาะ
ถ้าพูดถึงเรื่องการเดินเหรอ บางอย่างมันก็เป็นทฤษฎีที่เป็นไปไม่ได้เช่นกันนะ เลือกทางเดินให้กับชีวิตตัวเองในทางที่ดีแต่บางครั้งกลายเป็นว่า เราเดินมาผิดเส้นทางเช่นนี้ เราก็ต้องหาทางไปใหม่ใช่ป่ะ เราพยายามที่จะเดินออกแต่มันก็ยังวนอยู่ที่เก่า เฮ้อ
ชีวิตเราก็ยังต้องวิ่งต่อไป เหนื่อยก็พัก....เดิน...แล้ววิ่งต่อ
- หากไม่รู้จักความพ่ายแพ้ ไหนเลยจะรู้ซึ้งถึงความสำเร็จ ทางของคนเราย่อมมีทั้งเรื่องร้ายและเรื่องดีผ่านเข้ามาในชีวิต คนที่ประสบความสำเร็จมาตั้งแต่เกิดคงมีไม่ถึง 1% นอกจากนั้นล้วนแต่ต้องเคยล้มลุกคลุกคลานมาก่อน แต่หากเราล้มแล้วไม่ลุก ก็คงต้องนอนจมจ่อมอยู่กับความล้มเหลวอยู่อย่างนั้น
- บางทีทางที่เราคิดว่าดีในวันนี้ อาจไม่ดีพอสำหรับวันข้างหน้านะคะ.....
- และถ้าไม่มีจุดหมายที่แน่ชัด เราอาจเดินทางไปจบลงในที่ที่ไม่ต้องการก็เป็นได้
- แต่สำหรับพี่ปืนคิดว่าคงไม่เป็นเช่นนั้นแน่นอน จริงไหม....
ตอบ Kwanpanit
- "แต่มันมาวานตอนสุดท้ายนี่จิ" งงครับพี่น้อง มันหมายความว่าอะไร อิอิ
- ใช่แล้วครับ เดินไปเดินมา ก็ล้ม ก็ลุก วิ่งบ้าง ปีนบ้าง มีทั้งนั้นนี่แหละชีวิต
- เคยอ่านโฆษณาสุรายี่ห้อหนึ่ง บอกว่า เมื่อคุยหยุดเดิน นั่นหมายความว่าคุณเริ่มก้าวถอยหลัง เหอๆ ได้ข้อคิดดีนะ
- คิดดีดีครับ ถ้ามีเวลาพอที่จะคิด ถ้าเวลาน้อยก็ยิ่งต้องคิดครับ
- บางอย่างคาดการร่วงหน้าได้ครับ ลองดูนะ
- ทำดีที่สุด ขอบคุณครับ
ตอบ นู๋ตู่
- ลองตั้งจุดหมายใหญ่ๆ ไว้แล้วลองคิดดูครับ ว่าต้องบรรลุอะไรอย่างไรบ้าง ถึงจะเดินไปถึงจุดหมายใหญ่
- ไอ้ที่บรรลุอะไรบ้างระหว่างทางนั้น เค้าเรียกกันว่า ดัชนีชี้วัดความสำเร็จครับ เก็บความสำเร็จรายทาง ตามทางไปเรื่อยๆ แต่ไปในทางที่จุดหมายใหญ่ตั้งอยู่
- ลองดูครับ เดินไปคิดไป คิดๆๆๆๆ
- ขอบคุณครับ
- สำหรับพี่วางแผนไว้ครับ เดินอยู่คิดอยู่ แต่จะถึงรึเปล่า รอดูกันเนอะ อิอิ
- ทำไมฝึกงานไกลจังเลยครับน้องปืน
- งานยุ่งไหม
- ถ่ายรูปได้สวยมากๆๆ
- ขอบอก
เพิ่งรู้นะเนี่ย ว่าน้องเราไปฝึกงานซะไกลเลย แต่พี่ว่าดีนะ ยิ่งเราได้เดินทางเหมือนกับว่าเราได้เปิดโลกใหม่จากสิ่งเดิมๆ ที่เห็นอยู่
บางทีการฝึกงานก็ช่วยให้เราเลือกทางเดินที่ถูกที่ใจเรารักได้มากกว่าที่เราจะมานั่งจินตนาการอาชีพในฝันนะครับ
- ใช่แล้วครับพี่ตอนนี้ก็เริ่มได้แนวทางอะไรมากขึ้นแล้วครับ
- ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ...น้องปืน
ไปฝึกงานตั้งไกลแน่ะ ช่วงนี้เลยไม่มีใครมายืมของที่บัณฑิตฯ เลย(อิ๊อิ๊) แต่ระยะทางไกล้ไกลมิใช่เรื่องสำคัญ...เนาะ
บางทีการเดินทางในเส้นทางเดิมๆ แต่ต่างเวลา..ต่างมุมมองกัน ก็ทำให้เราได้ข้อคิดในแบบที่แตกต่างกันออกไป และที่สำคัญ อย่าลืมหันหลังกลับไปมองทางเดินที่ผ่านมาเพื่อนำข้อผิดพลาดมาประกอบการตัดสินใจเลือกทางเดิน....และเดินทางไปอย่างมั่นคง
- โอ๊ะโอ นึกว่าใคร อิอิ
- ผมไม่อยู่ ไม่ใช่ปัญหาครับพี่ เดี๋ยวเวลามีงาน น้องๆ ผมก็คงจะเดินไปหาพี่เอง อิอิ
- ฝากเอ็นดูน้องๆ ผมด้วยนะครับ บางทีเค้าอาจไม่รู้เรื่อง หรือพูดจา ไม่มีแนวทางเท่าไหร่
- แต่ผมรับรองได้ครับ ว่าน้องๆ ที่ทำกิจกรรมทุกคน ล้วนแต่เสียสละเพื่อมหาวิทยาลัยทั้งนั้น งานก็งานมหาวิทยาลัย ค่าจ้างก็ไม่ได้ ทำด้วยใจ อิอิ
- ขอบคุณครับ
"เราอาจเดินกลับมาตกหลุมเดิมเป็นรอบที่ ๕ ก็ได้"
หลุมไรอ่ะค่ะ อิอิ (ใครขุดไว้นี่ย) ล้อเล่นน้าาาาาา
เด๋วจะลองคิดที่จะเดินให้สนุกดูดูนะคะ แฮ่ๆ
mizZ....MizZ
- ตกหลุมรักมั้ง
- 555+
"เราเลือกที่จะเดินได้นะครับ บางครั้งเราอาจต้องเดินเข้าไปในด้านมืด ก็อาจมีบ้าง เข้าไปไม่เป็นไรหรอกครับ แต่เราต้องรู้ว่าเราสมควรออกมาเมื่อไหร่ หรือจะออกมาอย่างไร ต้องรู้ตัวเองเสมอว่าเราอยู่ที่ไหน"
ชอบประโยคนี้ค่ะพี่ปืน..ไม่ได้เป็นข้อความที่ห้ามเราทำในสิ่งที่ผิด เพราะทุกคนสามารถทำผิดได้แม้ในเรื่องเล็กน้อย.. แต่ต้องรู้ตัวว่าเราได้พาตัวเราเองไปยืนอยู่ตรงจุดไหน น้องคิดถูกไหมค่ะ..(*-*)
- ถูกครับ และต้องเรียนรู้ในสิ่งที่ผิดด้วย อีกทั้งไม่ควรผิดอีก
- ตระหนักรู้ในสภาพที่เหมาะสมของชีวิต อันไหนเป็นพิษ อันไหนเป็นภัย ไม่คะนองไปกับสิ่งมัวเมา
- นั่นแหละครับ ที่พี่จะสื่อในประโยคนี้ อิอิ
- ขอบคุณครับ
นางสาว จุฑามาศ
"เดินวนไปวนมารึเปล่าครับ ถ้าใช่ผู้อ่านลองตั้งเวลาการเปลี่ยนแปลงดูซิครับ สามเดือนข้างหน้าอันนั้นจะดีขึ้น อันนี้จะต้องปรับ ดัชนีชี้วัดความสำเร็จไม่จำเป็นต้องใช้ในองค์กรอย่างเดียว นำมาใช้ในชีวิตเราก็ได้ ถึงแม้ทาง อาจเป็นทางเดิม แต่สภาพแวดล้อมอาจดีขึ้นก็ได้ นะครับ ลองครับ "
ประทับใจคะ.. ขอเก็บไปคิด - ใช้นะคะ
- ครับ ยินดีครับ ได้ผลการเปลี่ยนแปลงประการใด แจ้งกลับมาด้วยก็ได้นะครับ อิอิ
- ขอบคุณครับ