- สวัสดีงับ คุณ นาง พรรณา ผิวเผือก (ไม่มีชื่อกลาง)
- ขอบคุณมากงับ
- ที่มาเยี่ยม blog ของโข่ง
- โข่งตามไปดูเรื่อง "คกเพื่อนเทียม"แล้ว งับ
- ว่าง ๆ อ.ลงรูป คุณ"อีปุย" ด้วยนะงับ
- โข่งอยากเห็นหน้า
- งิงิงิ
โข่ง Diary : โข่งถูกทิ้ง อีกแล้ว
เล่นไป เล่นมา แม่ผมหายอีกแล้วงับ..พี่ก๊วย งับ ..ลุกแบ๊กแบ๊ก เห็นแม่เปล่างับ แม่หายไปไหนอีกแล้วอ่า ...หรือ ว่าโข่งจะโดนทิ้งอีกแล้ว..
วันนี้ โข่งได้เดินทางอีกแล้ว งับ ชีพจรลงเท้าเลยจริง ๆ ช่วงหลัง ๆ โข่งจะประสาทไว รับรู้เร็วมากงับ .. แม่เรียก โข่งจะเฉย ๆ อยู่นา (ถ้าไม่ออกมาตาม ก็ไม่กลับ อิอิอิ ลีลาชักเยอะ ตามวัยงับ) แต่พอ start รถ โข่งต้องห้อ เร็วจี๋ ไม่งั้นโดนทิ้ง..
ตอนนี้โข่งชักรู้ละ ถ้าหยิบไอ้พวงกรุ๋งกริ๋ง (พวงกุญแจรถ งับ) นั่นออกมา แสดงว่า ต้องออกไปไหนแน่ ..โข่งก็ผุดนั่ง ทันควัน ทำตาเป๋งคอยจ้องแม่ไว้ หรือไม่ก็ไปรอ ที่ประตู ..ไม่มีพลาด ..เอ่อ ไม่สิ พลาดอยู่หนหนึ่ง ..แม่หยิบเจ้ากรุ๋งกริ๋ง ออกมาเขย่า ..โข่งก็ประสาทตื่นตัว จ้องเป๋ง แล้วไปรอตรงประตูงับ ..รู้ไม้งับเกิดอะไรขึ้น ...แม่ผม งับแม่ ผม เธอเขย่าเจ้าพวงนั้น แล้วเดินรอบเสากลางบ้าน 2 รอบ เดินขึ้นบันไดไปชั้นบนเฉยเลย ..โห่ย ..วัยรุ่นเซ็ง เลย....แม่ นะแม่ ทำกับโข่งได้ลงคอ ...
วันนี้ แม่มาพาโข่งไปเดินทางไกล อีกแล้ว วันนี้มาแปลกด้วย ...โข่งไม่ต้องอาบน้ำก่อนเดินทางด้วย ..เป็นแปลก ..แต่ก็ไม่เลวนิ ... โข่งชอบ ไปถึงโข่งเองก็ไมรู้ว่าที่ไหน แต่รู้ว่าแม่มาประชุม โข่งเริ่มชินแล้วครับ กับการเป็นส่วนหนึ่งของการเดินทาง ชีวิต และ งาน ..โข่งก็รอเงียบ ๆ ไม่งอแง ..เดี๋ยวก็มีแต่สาว ๆ แวะเวียนมาลูบหัวโข่งงับ งิงิงิ
ไม่นานนัก พอแม่ประชุมเสร็จ ..ก็พาโข่งกลับมาบ้าน..เป็นบ้านคุณตางับ ..โข่งดีใจมากมาย เมื่อเห็นรั้วบ้าน ..ลุกแบ๊ก ๆ กับ พี่ก๊วย ออกมารอรับ เสียงสนั่นหวั่นไหว ...โข่งอดรนทนไม่ได้ ..แม่แง้มประตูให้ก็กระโจน ลงรถงับ...ดีใจมากมายเมื่อมาถึงบ้านงับ ..
ว่าแต่ ...เล่นไป เล่นมา แม่ผมหายอีกแล้วงับ..พี่ก๊วย งับ ..ลุกแบ๊กแบ๊ก เห็นแม่เปล่างับ แม่หายไปไหนอีกแล้วอ่า ...หรือ ว่าโข่งจะโดนทิ้งอีกแล้ว..
ฮือ ๆ ประจำเลย แม่นะแม่
พอดี เสาร์-อาทิย์นี้ติดธุระ ต้องเข้าเชียงใหม่ ไม่สะดวกที่จะกระเตงหอยโข่งไปด้วย ..บังเอิญวันนี้มีประชุม ที่ตัวเมือง เลยถือโอกาส เอาโข่งไปฝากไว้ที่บ้าน ...ต้องแอบหนีตอนเจ้าลูกชายไปเล่นกับเพื่อน เพลิน ๆ ไม่อยากเห็นภาพเขาวิ่งตามหน้าตาตื่นค่ะ ..
ตอนเย็น มาถึงบ้านพักแล้วก็เหงา ๆ เห็นรองเท้า ..เห็นอาหาร ..เห็นชามใส่น้ำ ..บ้านดูโล่ง ๆ ไม่มีไอ้ตัวเขื่อง มานอนเกลื่อนไปทั่ว ..เฮ่ออออ....
คำสำคัญ (Tags): #coffees corner#หอยโข่ง
หมายเลขบันทึก: 143398เขียนเมื่อ 31 ตุลาคม 2007 23:20 น. ()ความเห็น (28)
- มายิ้มๆๆ
- วันที่อยู่ปาย
- หอยโข่งทำเสียหน้า
- ไม่ยอมขึ้นรถธรรมดา
- จะขึ้นแต่รถเก๋ง ไม่เข้าใจหอยโข่งเลย
- ฮ่าๆๆๆๆ
ฮิฮิ...โข่งเอ๊ย...หัดทำใจเหอะ ลูกเล่นของแม่แพรวพราวแบบนี้ อีกหน่อยก็เจออีกหลายดอก เฮอะๆๆๆๆ
- หอยโข่งเอ๊ย...
- ถูกทิ้งแล้ว
- ไปอยู่เลี้ยงช้างที่สุรินทร์กันมั๊ย...อิอิ..
- ......
- สวัสดีงับ อ.
ขจิต ฝอยทอง
- แหม ๆ อ.ขจิต
- พลาดนิด พลาดหน่อย
- มาทำแซวโข่งนะ
- อิอิอิ
สวัสดีงับ อ. 
Gutjang
- โข่งก็ว่านะ
- ถ้า โข่งไปสุรินทร์
- ไปหา อ.ได้ใช่มะงับ
- ว่าแต่ ช้าง กับโข่ง
- นี่อะไรตัวใหญ่กว่ากันหรอ งับ
- โข่งไม่เคยเห็นช้าง
- งิงิงิงิ
- สวัสดีงับ
อัยการชาวเกาะ
- ฮือ ๆๆ โข่งก็ว่านะ
- ต้องทำใจ
เซ็นชื่อได้แล้ว
แวะมาทักหอยโข่งๆ อิๆๆ
- หวัดดีงับ คุณ
ธ วั ช ชั ย - ดีใจจัง
- นาน ๆ เซ็นต์ชื่อได้ซะที
- ความสุขเล็ก ๆ ของคุณ ธวัชชัย ใช่ไหมงับ
- ขอบคุณที่มาเยี่ยมงับ
- อิอิ
- น้องโข่งจ๋า..
โอ๋ๆๆ ค่า พี่มาโอ๋แล้ววววววว ^_^
- ขออนุญาติ Save รูปหอยโข่งไปติดโต๊ะทำงานนะคะ ไว้คู่กับ เจอราจและโอเวน
- หวัดดี งับ พี่
เนปาลี
- กระซิก กระซิก
- อ้อน คับ
- หวัดดี งับ
มะขามอ่อน/ครูมิม
- โอ้โห โต๊ะ ครูมิมมีแต่นักฟุตบอลนะงับ
- แล้วโข่ง เป็นนักหม่ำ
- กะนักแทะรองเท้า
- จะเข้าพวกหรืองับ
- สวัสดีคุณหมอกุ้ง
- เจอราดกับโอเว่นของครูมิมเขานะตามนี้ลูกถูกหมาคนอื่นกัด เห่า ไล่งับ
- เพื่อนกันกับหอยโข่งแหละ
- สวัสดีงับ คุณ
สุดทางบูรพา
- แหม ๆ พอจะเดาได้ค่า
- ว่าเป็นพวกเดียวกัน งับ
- แต่ชื่อ นี่ คนละขั้วเลยงับ
- งิงิงิ
- นำรูปช้างดารามาฝากหอยโข่งจ้ะ
- อ้าว...อย่างับหางช้างดิ....
- ....
เล่นกับเพื่อน ๆ ไปก่อนเน้อโข่งเอ๊ยยย แม่ต้องทำงานนะลูก ต้องทำงานก็เพื่อหอยโข่งงัย อิอิ
โข่งจะเข้าใจไหมเนี้ย ^^"
หวัดดีงับ อ. Gutjang
- บรึ๋ย ๆๆ อ.กั๊ตจัง
- เอาตัวอาไร มาให้โข่งดูอ่ะ
- น่ากัว จัง
- ขนาดงัว ตัวเล็กกว่านี้โข่งเห็นยัง
- ขนหลังตั้งเลย ...
- ขนลุก ขนลุก
- หวัดดีงับ คุณ
จินตนา อิ่มรักษา - โข่งก็รู้เรื่องบ้าง
- ไม่รู้เรื่องบ้างนะงับ
- งิงิงิ
- เรื่องโง่ ๆ นิโข่งฉลาดนักงับ
- หวัดดีงับ คุณ
นาขวัญ
- มา อิอิอิ
- ก็
- งิงิงิ
สวัสดีค่ะ
อ่านเรื่องหอยโข่ง นึกถึงหมาของน้องชายค่ะ ไม่เคยคลาดกันเลย ไปไหนก็เอาไปด้วย ชื่อโปโล ตัวผู้ อยู่กันมาหลายปีมาก
วันหนึ่งเจ้าโป เป็นปอดบวมตาย น้องเศร้ามากๆ เก็บกระดุกไว้ และพกกระดูกกชิ้นหนึ่งใส่ตลับติดตัวตลอด ขนาดลืม ยังกลับรถไปหยิบมาอีก เขาบอกว่า เจ้าโปเป็นคนในร่างหมา เป็นเพื่อนผู้ซื่อสัตย์ของเขา
เจ้าโป ตายมาเป็นปีแล้ว ก็ยังพกติดตัวตลอดค่ะ เรื่องนี้ ถ้าเขียนหนังสือ มีหวังขายดีเลย มีพยานรู้เห็นความรักระหว่างคนกับหมามาก
ตัวเองก็รักหมา แต่ไม่เท่าน้องค่ะ
- สวัสดีค่ะ คุณsasinanda
- เป็นเรื่อง เศร้ามากเลยนะคะ
- นี่ก็เคยนึกเหมือนกัน
- ว่า อีก 10 ปี ต่อไปนี่
- ยังจะได้เขียนเรื่องหอยโข่งอีกหรือเปล่า
- เรื่องบางอย่าง บางครั้ง
- ก็ไม่อยากคิดล่วงหน้า
- อยากดูแล ให้ดี เท่าที่ตอนนี้ทำได้ค่ะ
สวัสดีครับ
- อ่านเรื่องสุนัขแล้วทำให้พี่ชายคิถึงสุนัขตัวแรกและตัวสุดท้ายที่พี่เคยเลี้ยง มันเป็นสุนัขพื้นบ้าน แต่เก่งด้านจับสัตว์ป่าเช่น กระแต หนู และสัตว์อืนๆ ที่คนบ้านนอกกินได้ มันออกไปหาถ้ามันกัดได้มันก็จะคาบมาที่เถียงนาแล้ก็จะเห่าๆ ให้เราลงไปดูแล้วเมื่อเราไปเอาสัตว์ป่าที่มันคาบมามันก็จะเงียบ แต่อาหารที่เราให้มันคือข้าวอย่างเดียว เพราะจนแกรเลี้ยงสุนัขแบบนี้สุนัขไม่มีกลิ่นสาบ
- เชื่อไหมเวลามันไปหาสัตว์ถ้าเกิดว่กระแตหรือสัตว์ที่เราเคยยิงมาทานไม่ใช่สัตว์ปี มันจะเห่าให้เราไปพี่ชายก็จะถือปืนไปยิงมาทำอาหาร ความรักจึงเกิดกับสุนัขตัวนี้มาก แม้มันได้เดินดิน ไม่ได้ขี่รถแม้เกวียนก็ไม่ได้ขี่เพราะเราถือว่าสุนัขไม่เหมาะที่จะขึ้นรถ(ประเพณีถือว่าถ้าเอาสุนัขขึ้นรถหรือพาหนะคลำ)
- หลายปีต่อมาสุนัขป่วยเรก็หาทางรักษาแต่ครั้งที่สามมันก็ตายและน้ำตาพี่ชายก็ต้องไหลให้กับสุนัขตัวนั้นและต้องทำบุญให้มันนิมนต์พระมารับสังฆทานถวายเพล ทำบุญอุทิศให้สุนัข
- จากนันเมื่อบวชก็ไม่ยอมเล้ยงสุนัขเพราะกลัวเป็นภาระเลี้ยงดูเพราะบวชแล้วต้องจากบ้านออกไปเรียนหนังสือ....
- รักสุนัขอย่าลืมรักพ่อแม่นะครับ
สวัสดีค่ะ แม่หอยโข่ง
มิน่าเล่าชมว่าบันทึกเราน่ารัก ของตัวน่ายิ้มยิ้มน่าหัวเราะดีนะ แบบนี้ชอบค่ะ คอเดียวกันเลย .....อย่าลืมเปิดอ่านคกเพื่อนเทียมนะคะ
- สวัสดีค่ะ
อาจารย์ โกศล คงสมปราชญ์
- ยินดีมากค่ะ ที่มาเยี่ยม
- ขอบคุณที่นำเรื่องสุนัขมาเล่าแลกเปลี่ยนกัน
- ความรักของคนที่มีต่อสัตว์เลี้ยง
- เทียบไม่ได้กับความรักต่อบุพการีหรอกค่ะ
- อย่าห่วงไปเลย
- มันเป็นรักคนละแบบกัน
- คล้ายกันนิดหนึ่ง คือ
- เป็นความรักแบบไม่ได้คาดหวังอะไรตอบแทน
- สวัสดีงับ คุณครู นาง พรรณา ผิวเผือก (ไม่มีชื่อกลาง)
- รู้สึก G2K แปลก ๆ ยังไงไม่รู้อ่ะงับ
- ตอบคำถามไปแล้ว แต่หายจ้อยเลย
- ขอบคุณค่ะ ที่วะมาเยี่ยม blogของหอยโข่งงับ
โข่งน่ารักที่สุดเลยค๊าบบบบ....