การสร้างทีมเวิร์คมีเคล็ดลับอย่างไร ?
การทำงานเป็นทีมนี่ดูเหมือนว่าพูดกันง่ายในหลักการแต่ว่าเวลาทำแล้วมันทำยาก
ท่านว่าจริงไม๊ ?
ผมว่าถึงจะไม่จริงทั้งหมด แต่ก็จริงเยอะเหมือนกันนะ ว่าทำยาก
ผมได้ยินมาว่าบางภาควิชาบาง ในมหาวิทยาลัยบางแห่ง มีอาจารย์ 10 คน แต่แบ่งออกเป็น 10 กลุ่ม ทีมกันไม่ได้เลย
หรือว่าความรู้สูงๆระดับการศึกษาสูงๆเป็นเหตุให้ทำทีมกันไม่ค่อยได้
เป็นธรรมดาหรือเปล่าที่คนเก่งด้วยกันจะร่วมวงเดียวกันไม่ค่อยได้ ไม่ว่าจะในแดวงใดก็ตาม ในระดับชาวบ้านเองแม้จะไม่ค่อยมีเท่าไหร่แต่ในระยะหลังๆก็มีมากขึ้นเหมือนกันนะ
หรือนอกจากคนที่รู้ เก่ง ทีมกันไม่ได้แล้ว ผลประโยชน์ขัดกัน ก็เป็นสาเหตุ หรือเพราะใส่ใจกับเป้าหมายขององค์กรกลุ่ม เครือข่าย ฯลฯ กันน้อยลง
ผมหยิบเรื่องนี้มาพูดก็เพื่อจะเตือนสติตนเอง พรรคพวกเพื่อนฝูง ทีมงานที่จะทำโครงการวิจัยร่วมกับชาวบ้าน เอาไว้เป็นบทเรียนสอนใจตนเอง ระแวดระวังตนเอง
ตั้งแต่ขั้นตอนการหาสมาชิกที่เข้าร่วมโครงการ การหาเครือข่ายสนับสนุน หรือหาตัวช่วย ที่ไม่เร่งเชิงจำนวน ปริมาณ แต่ค่อยๆเป็นค่อยๆไป เอาใจแลกใจกันก่อน
ผมเห็นภาพต่อไปนี้แล้วรู้สึกสะท้อนถึงการทำงานร่วมกัน สะท้อนถึงการทำงานเป็นทีมได้ดี จึงนำมาฝาก
จะทำอย่างไรดี...ให้มันได้ดังภาพที่เห็น
ช่วยคิดหน่อยครับ
ความเห็น (4)
อาจารย์พี่บ่าว! ครับ
จากภาพนะครับ หากเราถอยออกมานิดนึง (อาจจะถอยมาสักคนพอ) เพื่อไปหาคานและหมอนรองมาช่วยกันงัด ก็อาจจะใช้แรงน้อยลง และไปได้ไกลขึ้นกว่าเดิม
ลองคิดตามไปดูว่าหากของจริง จังหวะที่ถอยไป เพื่อนที่เหลือจะคิดนึกอย่างไร และกว่าที่จะได้ไม้มาทำคานงัด และได้หมอนมารองคาน จะต้องสื่อสารอย่างไร และแสดงท่าทีแบบไหน .... และอีกสารพัดวิชา หรือพอได้ไม้และหมอนมาแล้ว จะวางตำแหน่งไหน ใครงัด ใครขยับหมอน ใครกำกับ ...
ยากหรือง่าย คำตอบน่าจะมีตามแต่จินตนาการกันไปนะครับ ตามด้วยของฝากครับ TEAM:Tact-Ease-Act-Move ต้องทำกันจริง ๆ ด้วยการช่วยกันผ่อนแรงลงเพื่อให้การขับเคลื่อนไปถึงเป้าได้ง่ายขึ้น
ลปรร.กันไว้นะครับ ด้วยความเคารพรักครับ
สวัสดีค่ะ ครูนง
เล็กก็อยากออกความเห็นด้วยคน
- การรวมตัวกันเป็นเรื่องยาก ดังว่า(ยิ่งเห็นภาพดังนั้นแล้วยิ่งหนักใจ) เพราะบางครั้งใจมาเต็มที่แต่ก็มาไม่พร้อมกัน ก็ยากจะสำเร็จอีก มันมีหลายปัจจัยจริงๆ นะคะ
- สำคัญต้อง ใช้ใจแลกใจ แลกกันไปเรื่อยๆ คงจะเป็นไปได้ซักวันแม้ว่ามันจะช้า...ไม่ทันใจ ก็ตาม หากคนทำยังมีพลังใจอยู่ ก็คงจะสำเร็จได้แน่นอน
- ลองจินตนาการตามที่พี่ชายขอบ แล้วก็เห็นว่าจะจริงดังว่า จะมีใครเข้าใจถึงคนที่ถอยไปเพื่อจะทำอย่านั้งบ้าง แล้วคนที่ถอยไปจะแสดงออกอะไรให้คนอื่นเข้าใจด้วยเช่นกัน คิดต่อไม่ออกจริงๆ
- เป็นกำลังใจให้ครูนงและทีมงานค่ะ สู้ๆ
น้องชายขอบ น้องบ่าวที่นับถือ
คิดแล้ว บอกตัวเองเรียบร้อยแล้วว่ายากแสนยาก แต่บางทีก็เส้นผมบังภูเขานะว่าไม๊ หากว่าจะได้เข้าใจและประสานกันอย่างถูกจังหวะและลงตัว เข้าใจว่าไอ้คนที่ถอยหลังไปหาไม้หาหมอนมารองมาหนุนมันมีเหตุผลความจำเป็นอยู่อย่างไร สารพัดเรื่องราวสารพัดวิชาที่จะต้องเรียนรู้ฝึกฝนและเข้าใจมัน นึกถึงคนบ้านเราที่พัทลุงเขามีภูมิปัญญาชั้นยอดในการย้ายบ้านที่เป็นบ้านไม้ชั้นเดียวยกพื้นสูง ย้ายไปตั้งที่ใหม่ เรียกว่า หามเรือน หามเริ่น หามกันไปได้อย่างไรทั้งหลัง คนตั้งมากมายที่มาช่วยกัน แต่รู้จังหวะมีคนให้จังหวะ ฮุยเลฮุย ประสานและเข้าใจกันเป็นอย่างดี ห้ามกันไปได้ ตั้งในที่ใหม่ทำเลใหม่ เครื่องประกอบไม่หลุดไปสักชิ้นส่วนเดียวเลย อัศจรรย์จริงๆ
แต่ของฝากของน้อง TEAM:Tact-Ease-Act-Move ต้องขยายความให้พี่หน่อยแล้วนะ เป็นคำใหม่ที่โผล่มาให้เห็น ใหม่จริงๆ รบกวนนะ
น้องเล็ก พรรษกร
การที่จะทำอะไรให้มันทีมกัน มันต้องใจแลกใจอย่างที่น้องบอก เป็นสิ่งที่เรียนได้ช้าและเร็วก็เส้นผมบังภูเขาเหมือนอย่างที่คุยกับน้องชายขอบข้างบนแหละ
คงค่อยๆทำนะ ทุกอย่างคือการเรียนรู้ เราคงจะทำไปตามที่พอจะทำได้ จากเล็กๆย่อยๆน้อยๆนิดๆตามวิสัยที่เราจะทำได้ ฝึกหาประสบการณ์กันไป
อย่างน้องเล็กมีพลังใจสูงมาก ใจแลกใจ ผลักดันทีมงานเรื่อยมา สู้ๆ อย่าท้อนะครับ