ภูมิปัญญาของแม่ของผม ผู้ซึ่งจบแค่ ป.4

นี่ถ้าเกิดเป็นเหน็บชาที่ "หัว" ผมว่า ผมจะ "รัดตรงคอ" นี่แหละคราวนี้ล่ะ เหน็บชาจะหายไปพร้อมชีวิตผมเลย ตายจริงแน่คราวนี้ คนเหนือไม่ต้องทักกันเลย :)

แม่ผมเรียนหนังสือจบแค่ ป.4 เพราะฐานะที่บ้านยากจน ไม่สามารถส่งเสียให้แม่เรียนได้ในชั้นสูง ๆ

เรื่องนี้แม่ผมสอนผมไว้ ... เล่าให้ท่านฟังดู

ถ้าเรา นอน หรือ นั่ง ผิดท่าผิดทาง หรือ นานเกินไปหน่อย สิ่งที่ตามมา คือ อาการเหน็บชา บริเวณมือ หรือ เท้า

ผมได้รับการสอนจากแม่ว่า ....

ถ้าเป็นเหน็บชาที่ มือ ให้เอา "ยางรัดของ" หรือ "หนังสติ๊ก" หรือ "หนังว๊อง" รัดที่ข้อมือข้างนั้น สัก 5 - 10 นาที ถ้าหายก็ค่อยเอายางที่รัดออก

ถ้าเป็นเหน็บชาที่ เท้า ให้เอา "ยางรัดของ" หรือ "หนังสติ๊ก" หรือ "หนังว๊อง" รัดที่หัวแม่โป้ง สัก 5 - 10 นาที ถ้าหายก็ค่อยเอายางที่รัดออก

หมายเหตุ "หนังว๊อง" เป็นคำเรียก "ยางรัดของ" ในภาคเหนือ ครับ

แม่มักจะสอนผมทุกครั้ง ตอนเล็ก ๆ ว่าให้ทำแบบนี้

"ภูมิปัญญาแม่ผม" ครับ .... :)

ผมมาอยู่ภาคเหนือ ... เอ ถามหลาย ๆ คนดูที่เป็นคนท้องถิ่น วิธีการนี้เค้าไม่มีใครเคยทำกันครับ ยิ่งไปกว่า ยังทักผมอีกว่า อย่าไปทำ เดี๋ยวมือ กับ เท้าจะหายใจไม่ออก ตาย .... ฮา ๆๆ

ท่านคิดอย่างไรกับวิธีการที่แม่ผมสอนผมมาบ้าง เล่าประสบการณ์ให้ฟังบ้างสิครับ

ถึงอย่างไรก็ตาม ... ผมก็ "รักแม่" ผมล่ะ :)

เขียนใน GotoKnow โดย Wasawat Deemarn
ใน เรื่องเล่าหลังต้นไม้

คำสำคัญ (Tags): #เหน็บชา#ภูมิปัญญาชาวบ้าน

หมายเลขบันทึก: 141525เขียนเมื่อ 24 ตุลาคม 2007 16:59 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 มิถุนายน 2012 13:09 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน