ลูกๆ
ก็เกิดความรู้สึก.หลากหลาย
ในมุมมองของความเป็นพ่อ..ลูก ก็คือลูก ที่พ่อต้องคอยดูแลเอาใจใส่ อย่างสุดฤทธิ์สุดเดช
ในความไว้เนื้อ เชื่อใจ ที่เป็นพื้นฐานอยู่แล้ว ก็ทำให้เรา เชื่อมั่นในภาพที่เรามอง เชื่อในสิ่งที่ลูกพูด?
ผม..ก็คนหนึ่งละ.ที่เป็นพ่อ แบบนี้.
ลูกผม ตั้งแต่เรียน ระดับอนุบาล จนถึงบัดนี้ ป.6 แล้ว
ทำให้ผม เชื่อมั่นตลอด ว่า เรามองลูก ชัดเจนในทุกด้าน...
เห็นลูก..มีผลการเรียนดี.เราก็วางใจ
มีปัญหา อะไร ก็จะคอยถามไถ่ และแก้ไขให้..ตลอด
แต่..
พอ เรียนถึงระดับ ป.5
สิ่งที่ผม.ไม่เคย คิด หรือไม่เคยเป็นห่วง กลับกลายเป็น ผมต้องเจอกับ..สถานการณ์ เหล่านั้น
เพราะความวางใจ...
ทำให้ผมไม่ห่วงเรื่อง..ผลของการเรียนที่ออกมา.
แต่เมื่อผลสอบของ ระดับ ป.5 ออกมา ผมแทบช๊อก ครับ..
จากระดับคะแนน ที่ไม่เคย เกินอันดับ 10 กลับกลายเป็น อันดับ 18
ผมก็ยังเชื่อว่า..ลูกน่าต้องได้คะแนนดีกว่านี้ เพราะเชื่อในความขยัน ความกระตือรือร้น ของลูก
แต่..เมื่อเช็คกับคุณครู..
สิ่งที่ผมมองลูก ก็ใช่อยู่..แต่สิ่งที่ผมไม่เห็น ก็คือ พฤติกรรมของลูก ในการรวมกลุ่ม..ที่ทำให้สะสม ตัวปัจจัยแห่งการขาดความรับผิดชอบ มากเรื่อยๆ จน "งาน" ไม่ได้ส่งครูเลย..
ผมก็ยอมรับครับ..ว่าผมวางใจไป
ก็ตกลงกับลูกว่า..เราต้องเริ่มต้นใหม่..
โอเค..
พอเริ่มป.6 เทอม1 ก็ดูท่าว่าจะดีขึ้น เพราะเราเช็คงานสม่ำเสมอ ผลสอบปลายเทอม ก็น่าจะดีขึ้น
แต่ปรากฏว่า..สิ้นเทอมหนึ่ง กลับยังมีผลการเรียน แย่เหมือนเดิม
ก็ได้ตรวจสอบ.กลับไปดู พบว่า..ลูกเรายังคงมีพฤติกรรม เหมือนเดิม...
ทำให้ผม และภรรยา เครียดมากเลยครับ..
แต่..เราก็สัญญา กับลูกว่า..เราทั้งหมดจะเริ่มต้น กันใหม่ในเทอมสอง ครับ..
ก็..อยากระบาย..นะครับ..
เผื่อมีพี่น้อง ผองเรา ชาว gotoknow มีคำแนะนำ ผมยินดี ครับ...
ขอบคุณ.ล่วงหน้านะครับ
ความเห็น (4)
สวัสดีค่ะคุณพ่อที่แสนดี
- ครูอ้อยยินดีแลกเปลี่ยนเรียนรู้ และเข้าใจเรื่องการเรียนเป็นอย่างดี เพราะครูอ้อยสอนนักเรียนช่วงชั้นที่ 2 ซึ่งเป็นหนทางที่นักเรียนทุกคนต้องทำงาน
- เพราะคะแนนเก็บ...มีค่าราคาสูงเหลือเกิน หากนักเรียนไม่ทำงานส่ง ก็คือ ผลการเรียนต้องถูกฉุดลงไปค่ะ
- และช่วงชั้นที่ 2 ครูแต่ละกลุ่มวิชาก็จะต้องให้งานมากๆ เพื่อให้นักเรียนได้เรียนรู้หลากหลาย
- ดังนั้น นักเรียนต้องปรับตัว พ่อแม่ก็ต้องช่วย ประคับประคองไปด้วยกันค่ะ
- ถูกต้องค่ะ เราเริ่มต้นใหม่นะคะ ไม่มีอะไร..สายเกินไปหรอกค่ะ
- ครูอ้อยเป็นกำลังใจ และยินดีแลกเปลี่ยนเรียนรู้ค่ะ เรียนเชิญที่นี่ค่ะ..
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณ ครับ คุณครูอ้อย...
ผมได้แว๊ป เข้าไปดูหัวข้อ แล้ว...คร่าวๆ
แหม! ตรงใจจริงๆ ครับ พอดี ลูกผม มีปัญหากับบางวิชา ไม่ซ้ำเลย ครับ..
ช่วง ป.5 มีปัญหา กับ คณิตศาสตร์ กับ พลานามัย ไม่ค่อยส่งงาน...
พอแก้ไขได้...
ตอนนี้ ป.6 เทอมแรก ปัญหาคณิต กับ พลานามัย.หมดไปกับ แต่กลับมามีปัญหา กับ...................
มีปัญหากับ..วิชา ภาษาอังกฤษ ครับ...
ก็คงผิดที่ผมแหละครับ..ผมทำงานโรงแรม และการท่องเที่ยว มาก็สิบกว่าปี แล้ว ต้องใช้ภาษาอังกฤษทุกๆ วัน แต่ไม่เคย หันมามองลูกเลย ไม่ได้ใส่ใจที่จะสอน ลูก มอบภาระทุกอย่าง ให้กับคุณครู.. ก็บางที่ก็น่า...ตำหนิ ตัวเองนะครับ..
ก็ขอขอบคุณ คุณครูอ้อย มากนะครับ...ผมจะเข้าไปศึกษาในรายละเอียดของครู ที่ในบล๊อก มีเนื้อหาสาระที่เป็นประโยชน์กับผมมากเลยครับ...
ขอบคุณนะครับ
- สวัสดีค่ะ
- แวะตามมาขอบคุณค่ะ
- เด็กสมัยนี้...ต้องดูแลอย่างใกล้ชิด ต้องคอยดูแลเอาใจใส่ให้มาก ๆ เพราะสังคมสมัยนี้มันเปลี่ยนแปลงไปมาก สิ่งยั่วยุต่าง ๆ ก็มีเยอะ...
- เราต้องคอยอธิบาย และพร้อมกันก็ต้องให้เหตุผลเค้าไปด้วยเพื่อสร้างความเข้าใจให้กับเค้า
- ตัวเองไม่มีลูก...แต่ก็มีหลาน ๆ เหมือนกัน บอกตามตรงว่า...เลี้ยงหลานก็เหนื่อยแล้วค่ะ นี่ขนาดไม่ใช่ลูกเองนะค่ะ
- เลี้ยงเด็กสมัยนี้เหนื่อย...ต้องใช้สมอง และจิตวิทยาเข้าช่วย
-
อย่างไงก็ขอเอาใจช่วยให้ฟันฝ่าอุปสรรคทั้งปวงไปได้ด้วยดีนะค่ะ
ก่อนอื่นต้องเข้าใจในลูกก่อนว่าลูกเราเป็นอะไรทำไมถึงไม่ส่งรายงาน เพราะทุกสิ่งที่ทำไปต้องมีเหตุผลว่าเพราะอะไร ใช่ไม๊ ถ้าไม่ดีเราก้อต้องตักเตือนกันหน่อยว่าไม่ดี อย่างไรมีผลกระทบต่ออะไรบ้าง อย่างไรก้อตามขอให้ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดีนะค่ะ