เสน่ห์ของกิจกรรมค่ายนักเรียนที่พบเห็นโดยทั่วไปสังเกตได้จากอาการหรือการแสดงออกของนักเรียน คุณครูหลายท่านยอมรับว่านักเรียนกระตือรือร้น สนใจอยากเรียนรู้ มีความสุข สนุกสนานในค่ายฯ ซึ่งก็เพียงปีละหนึ่งครั้ง...เท่านั้น
"หนูอยากเข้าค่ายทุกวัน" คำพูดสำคัญที่เราควรเก็บมาคิดต่อและตอบคำถามว่า "ทำไมเราจึงไม่ให้นักเรียนเข้าค่ายทุกวัน" และ "ในค่ายมีอะไรที่นักเรียนสนใจ" กิจกรรมการเรียนรู้...ความสุขสนุกสนาน...บรรยากาศผ่อนคลาย...หลากหลายแหล่งเรียนรู้...ฯลฯ ตัวร่วมต่างๆ เหล่านี้หากคุณครูจัดให้ในเวลาของการเรียนปกติ ก็น่าจะเทียบเคียงหรือทดแทนการเข้าค่ายในความหมายของนักเรียนได้บ้าง
ภาพนักเรียนที่เรียนรู้อย่างกระตือรือร้น สนุกสนาน มีความสุข ในบรรยากาศผ่อนคลายเป็นกันเองปราศจากอำนาจหรืออิทธิพลใดๆ ที่แอบแฝงมาในหลายรูปแบบ แหล่งเรียนรู้ที่มีพลังกระตุ้นและส่งผลต่อการเรียนรู้แม้จะดูคุ้นเคยและกระจายอยู่ในบริเวณโรงเรียนแต่คุณครูก็ทำให้มีความหมาย มีชีวิตจริงอยู่ในนั้น...คงมีเหตุผลพอที่รอการพิสูจน์จากคุณครูที่มองเห็นความสำเร็จของการจัดการเรียนรู้ในภาคเรียนต่อไป...
โรงอาหาร...แปลงผักหลังโรงเรียน...บ่อปลา... สวนหย่อม... สวนสมุนไพร... แปลงดอกไม้...ผีเสื้อ...บ่อขยะ...แมลงวัน...ห้องน้ำ...ลูกน้ำทั้งหลาย...ต้นไม้ใบหญ้าทุกต้น แม้แต่ท้องนาของหอยเชอรี่หลังอาคารเรียน...ยังรอคอยการค้นหาความหมายอย่างหลากหลายลึกซึ้งจากนักเรียนตัวน้อยที่เรียนรู้เหมือนอยู่ค่ายทุกวัน...ทุกวัน
ขอบคุณ คุณขจิต เป็นอย่างสูงครับ