วรรณกรรมคำถาม 4 :วรรณกรรมที่รอคำตอบจากคุณ
วรรณกรรมคำถาม 4 :วรรณกรรมที่รอคำตอบจากคุณ
ผมมีวรรณกรรมคำถามอีกเรื่องหนึ่ง ที่จะให้ท่านทั้งหลายอ่านและตอบคำถามท้ายเรื่อง วรรณกรรมเรื่องนี้ เป็นเรื่องที่เราต้องอาศัยโอกาสอันดีจากคำถามของเด็กที่แสนบริสุทธิ์ ไร้เดียงสา นี้ สอนเขาให้เข้าใจเรื่อง “เพศ” เพราะเป็นหน้าที่ของเราในฐานะพ่อแม่ จะหวังให้เขารู้เอง บางทีอาจจะสายเกินไป หรือเสี่ยงต่อผลเสียที่อาจเกิดขึ้นได้ แม้ในโรงเรียน ก็ยังไม่ค่อยให้ความรู้เรื่องนี้แก่เด็ก ทำให้เด็กต้องเรียนรู้เองจากการลองผิดลองถูก เชื่อเถิดว่า พ่อแม่สอนย่อมดีที่สุด เพียงแต่จะสอนอย่างไรเท่านั้น? ลองอ่านเรื่องนี้ดูครับ
6. หนูอยากมีน้อง
๐ คุณแม่ขา! ...หนูอยากมีน้องเด็กหญิงหน้าใส ตาแป๋ว จีบปากกับคุณแม่ในบ่ายวันหนึ่งคุณแม่ยิ้มกว้าง ดึงเด็กหญิงมากอด หอมแก้ม แล้วพูดอย่างอารมณ์ดีว่า
๐ หนูไปบอกคุณพ่อสิคะ
๐ ทำไมต้องบอกคุณพ่อด้วยคะ?
เด็กหญิงเอียงคอถามอย่างน่ารัก
๐ ก็...คุณพ่อสามารถหาน้องให้ลูกได้ไงล่ะคะ
คุณแม่ตอบ ยิ้มละไม
๐ คุณพ่อจะไปหาน้องที่ไหนคะ? น้องคนอื่นไม่เอานะคะหนูอยากได้น้องในท้องคุณแม่
เด็กหญิงจิ้มนิ้วไปที่ท้องคุณแม่
๐ ค่า!..คุณแม่ทราบค่ะ , แต่..คุณแม่จะมีน้องได้ยังไง ถ้าไม่มีคุณพ่อ
๐ แล้ว...คุณพ่อจะทำยังไงล่ะคะ? ก็คุณแม่ทำเองซีคะ , คุณแม่มีน้องในท้องได้ คุณพ่อมีน้องไม่ได้หรอก , คุณครูบอก , คุณครูบอกว่า หนูเกิดจากท้องของคุณแม่นี่คะ
เด็กหญิงพูดเสียยืดยาวคุณแม่เริ่มอึดอัด พยายามหาเหตุผลมาอธิบายอย่างจริงจัง
๐ ใช่ค่ะ! , หนูเกิดจากท้องของคุณแม่ , แต่คุณพ่อ กับ คุณแม่ ต้อง...เอ่อ... ต้องรักกันเสียก่อน จึงจะมีน้องได้
คุณแม่โล่งใจที่คิดคำตอบนี้ได้
๐ ก็...คุณพ่อกับคุณแม่ก็รักกันอยู่แล้วนี่คะ? ทำไมถึงไม่มีน้องล่ะคะ?
เด็กหญิงซักไม่ลดละ ท่าทางสงสัยจริงๆ
คุณแม่เริ่มอึดอัดอีกครั้ง เริ่มพูดเน้นย้ำ
๐ คือ...อย่างงี้ลูก , คือ คุณพ่อกับคุณแม่เนี่ย! ต้อง...นอนด้วยกันน่ะ
เด็กหญิงสงสัยอีก
๐ ก็ คุณพ่อกับคุณแม่ก็นอนด้วยกันทุกวันแล้วนี่คะ?
คุณแม่ไม่รู้ว่าจะหาคำตอบมาอธิบายได้อย่างไร ครั้นจะพูดตรงๆ ก็คิดว่าลูกคงไม่เข้าใจ และยังไม่ถึงเวลาจะรับรู้เรื่องเพศตรงๆ อย่างนี้ คุณแม่จนใจ จึงพูดตัดบทว่า
๐ เอายังงี้ , คุณแม่สัญญาว่าจะมีน้องให้หนูก็แล้วกัน ดีมั้ยคะ?
๐ ไชโย!....หนูจะมีน้องแล้วๆ คุณแม่ต้องสัญญานะคะ อุ๊บอิ๊บด้วย...!
เด็กหญิงตะโกนเสียงดังด้วยความดีใจ วิ่งตื๋อออกไปเล่นข้างนอก
คำถาม : ถ้าคุณเป็นคุณแม่ คุณจะอธิบายแบบเดียวกันนี้หรือไม่? หรือจะหาทางบอกอย่างไรดี
ความเห็น (5)
"คุณพ่อเป็นเพศชายมีสเปิร์ม คุณแม่เป็นเพศหญิงเหมือนหนู แต่เป็นผู้ใหญ่แล้วเป็นเรื่องปกติที่ร่างกายจะผลิตไข่ที่รอการผสม พอถึงเวลาที่เหมาะสมไข่ตกและได้รับการผสมโดยสเปิร์ม จากนั้นก็จะเริ่มขบวนการปฏิสนธิกลายเป็นเด็ก แต่ต้องรออีก 9 เดือน ถึงจะคลอดออกมากลายเป็นน้องของหนู" คือ...เลือกที่จะอธิบายให้เป็นวิทยาศาสตร์เข้าไว้ ไม่ต้องปิดบัง แต่ก็ไม่รู้สึกลำบากใจที่จะอธิบายค่ะ
--------------------------------------------------------------------
หนูตัดปัญหาเรื่องนี้โดยให้หลานดู "นิทานชีวิต... ชุดจักรกลของร่างกาย" เป็นการตูนที่ผลิตโดยประเทศฝรั่งเศส เคยเอามาฉายในบ้านเราด้วยสัก 20 ปีที่แล้ว มันเล่าเรื่องเด็กเข้าใจได้ดี เริ่มตั้งแต่การให้กำเนิดชีวิตจนโต เล่าเรื่องส่วนต่างๆ ในร่างกาย ระบบการทำงานทุกส่วน รวมถึงระบบสืบพันธุ์ การถ่ายทอดยีนส์ทางพันธุกรรม หลานชายก็เลยเข้าใจได้ในระดับหนึ่ง ดูไปด้วยอธิบายเพิ่มเติมไปด้วยค่ะ ขออนุญาตแนะนำให้ท่านอื่นๆ นะคะ
ใครมีเด็กในบ้านแล้วสนใจก็ดูรายละเอียดได้ค่ะ เหมาะสำหรับเด็ก 4-5 ขวบขึ้นไปจนถึงเด็กโต เด็กดูได้ผู้ใหญ่ดูดี "Once upon a time...Life" หรือ "Il était une fois... l'Homme"
มีตัวอย่างให้ดูเป็นคลิปวิดีโอด้วย และมีตอนอื่นๆ นอกจากชุดจักรกลของร่างกายด้วย น่าสนใจมาก เสียดายที่ไม่มีใครนำมาฉายในเมืองไทย
สวัสดีด้วยความระลึกถึงอย่างสูงค่ะพี่กรเพชร
วรรณกรรมคำถามของพี่กรเพชรสนุกชะมัดเลยค่ะ มีคุณค่าในการฝึกคิดมากด้วย แอมแปร์ตามตอบในใจอย่างคล่องแคล่ว (แปลว่ารู้สึกว่าตอบได้)จนกระทั่งมาถึงบันทึกนี้ .....ก็เริ่มไม่ใคร่แน่ใจ โชคดีที่หลานไม่เคยถามตรงๆ เพราะถ้าถาม แอมแปร์ก็คงตอบหลานไม่ถูก รู้สึกลำบากใจ ไม่รู้จะอธิบายยังไง
ที่จริงเด็กๆเขาไม่ได้คิดอะไรมากมายเลย บางทีเราก็กังวลไปเอง บางเรื่องแอมแปร์ก็เคยเผลอตัดบทหลานเหมือนกัน
ประทับใจคำตอบของน้องซูซานจังค่ะ มีสื่ออธิบายด้วย ดีจัง ขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีครับคุณ
อธิบายตามหลักวิทยาศาสตร์แล้ววาดรูปประกอบด้วยน่าจะช่วยได้มากครับ เป็นคุณแม่ที่ดีได้แล้วครับ เรื่องเพศศึกษาในประเทศไทยดูจะยังไม่ทันสมัยเหมือนประเทศอื่น เด็กๆ ของเรายังไม่เช้าใจเรื่องพวกนี้อีกเยอะ ลองอ่านคอลัมน์หมอนพพรดูสิ บางทีถามอะไรแล้วก็คาดไม่ถึงว่าจะไม่รู้ถึงขนาดนั้น
น้อง
สวัสดีด้วยความระลึกถึงเช่นกันครับ เด็กไม่คิดอะไรมากมาย คงต้องระวังเหมือนกัน เพราะบางทีการไม่คิด เด็กจะใช้จินตนาการแทนความคิดและจินตนาการของเด็กนี่แหละอาจจะทำร้ายเด็กในภายหลังได้เหมือนกันครับ