ทำไมถึงทำกับ หอย(โข่ง) ด้ายยยยยยยยย

วิธีการฝึกช้างคือ ...จะนำช้างไปล่ามกับไม้ที่ใหญ่มาก ๆ ชนิดที่ช้าง ทั้งดึง ทั้งดันยังไง ก็ไม่สามารถ หลุดไปได้ ..ในที่สุดช้างก็จะหยุดดึงดันเอง

ผู้เขียน จำได้ว่าเคยเห็นสารคดี ที่เกี่ยวกับการฝึกช้างค่ะ ...

มหัศจรรย์ใช่ไหมคะที่ช้างตัวใหญ่ แรงมากมหาศาล ..แต่สามารถมัดติดไว้กับไม้หลัก เสา หรือต้นไม้ ที่เล็กกว่าท่อนขาของมันซะอีก ... เค้าบอกว่าวิธีการฝึกช้างคือ ...จะนำช้างไปล่ามกับไม้ที่ใหญ่มาก ๆ ชนิดที่ช้าง ทั้งดึง ทั้งดันยังไง ก็ไม่สามารถ หลุดไปได้ ... ในที่สุดช้างก็จะหยุดดึงดันเอง ... เมื่อช้างหยุดการขัดขืน ต่อไปเมื่อนำไปล่ามกับไม้ที่เล็กกว่า ช้างก็จะไม่พยายามหนีอีกต่อไป แม้จะเป็นไม้ที่เล็กมาก ๆ ... (ลักษณะยอมจำนน)

เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับช้างเลยค่ะ ...แต่เกี่ยวกับเจ้าลูกชาย 4 ขา เจ้าหอยโข่ง ที่พึ่งจะอายุ 6 เดือน หมาด ๆ เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ...จู่ ๆ พ่อก็บอก ว่า "ดูซิ มันไม่ยอมไปไหนเลย" ...ผู้เขียนก็สงสัยว่า เกิดอะไรขึ้น พ่อชี้ให้ดู เจ้าหอยโข่ง ถูกผูกล่ามด้วยโซ่ ติดกับกระถางพลาสติก ที่ไม่มีแม้ดิน หรือ ต้นไม้ ( กระถางเปล่าค่ะ) ถามไถ่ก็ทราบว่า คุณพ่อเห็นหอยโข่ง มันชอบวิ่งตามพวก พี่ ๆ ออกไปที่ถนน ที่บ้านไม่ค่อยอยากให้ออกไปเท่าไหร่ เพราะ หอยโข่งไม่ค่อยชินกับถนน กลัวถูกรถชน พ่อจับตัวได้เลยล่ามกับโซ่ไว้ ...ตอนแรกก็มัดติดขาเก้าอี้สนาม ..แต่ต่อมา นึกสนุก เลยเอาโซ่ไปคล้องไว้กับกระถางเปล่า ...

เจ้าหอยโข่ง ครางเสียงเบา ๆ แต่อยู่นิ่ง ๆ (ผิดวิสัยมาก เพราะปกติจะดื้อและซนแบบสุด ๆ) ลุกเดินก็จะแค่ วน ๆ ใกล้ ๆ กระถาง แล้วก็หมอบนิ่ง มองด้วยสายตาละห้อย ...คิดแล้วก็ให้แปลกใจ ..ผู้เขียนกับพ่อ เลยสังเกตการณ์ต่อ .... ลองเปลี่ยนกระถางเป็นอันเล็กลง ...เจ้าหอยโข่งลองเดินแล้วกระถางก็ลากตาม ...แปลก ที่มันหยุดเดิน แล้วก็กลับมาหมอบ ...หอยโข่งไม่เคยชอบความร้อน (จะหอบแดดอย่างแรง ถ้าอากาศร้อนค่ะ) แม่เมื่อเราไม่ย้ายจุดวางกระถางมันก็นอนอยู่ตรงนั้น ...นอนตากแดดไป ...พวกเราก็ได้แต่ขำ ...

ลองเปลี่ยนจุด ... เจ้าโข่งตามมาแต่โดยดี ไม่ขัดขืน ...แล้วก็มานอนต่อ ...บนบ้าน (สงสารเลยพามาหลบร้อน ) จากนั้นพ่อออกไปทำธุระนอกบ้าน ผู้เขียนก็ทำนู่น ทำนี่ ไปไม่ได้เฉลียวใจอะไร ....จาก 9 โมงเช้า ถึงบ่าย 3 โมงค่ะ พี่น้อง ...ผู้เขียนหอบหนังสือจะออกมานั่งอ่านที่ระเบียง ...โอ้วว พระเจ้า ....หอยโข่งยังนอนที่เดิม ...สายตาละห้อยละเหี่ย สุด ๆ ...คงสงสัย...ว่าตัวเองทำผิดอะไร ..สงสัยว่าทำไมถูกจำกัด อิสรภาพ ...

ผู้เขียนตกใจ สงสารปนขำ รีบปลดโซ่ที่คอให้ .... พอปลดโซ่เท่านั้น เจ้าลูกชายก็กระโดดผลุง หายจ้อย ลงบ้านไปเลย ... พวกเราแปลกใจ ปนขำ ต่อปรากฏการณ์ Placebo ของโซ่และหลัก ...นึกไม่ถึง ว่าจะได้ผลในไอ้ลูกชาย ...เท่าที่จำได้ค่อยได้ล่ามโซ่เจ้าลูกชายเท่าไหร่ ยกเว้นเวลาจับอาบน้ำก่อนการเดินทางซึ่งไม่บ่อยค่ะ ปกติจะถูกปล่อย ให้เป็นอิสระ (สงสัยเราจะประเมิน IQ ไอ้ลูกชาย ไว้สูงเกินไปรึเปล่าไม่รู้ .. )... อิอิอิ...คุณแม่ขำ และสะใจค่ะ ... แต่ลูกชายหงอยไปเลย ...ถูกล่ามติดกระถางนานไปหน่อย ..เล่าสู่กันฟังค่ะ ..ขำ ขำ..............