เรื่องราวของหัวใจ
...ก่อนหน้านี้ดิฉันเป็นพยาบาลตึกผู้ป่วยหนักโรคหัวใจ (CCU) ค่ะ แอบมีสโลแกนพรรณาลักษณะงานของตัวเองว่า "หัวใจของท่านคืองานของเรา" ราว 5 ปี รู้สึกอิ่มจากงาน อยากแสวงหาสิ่งใหม่ๆให้กับชีวิต ได้ลาออก เพื่อไปศึกษาต่อในระดับบัณฑิตศึกษา หลังจากเรียนจบ ก็ย้ายไปเรียนรู้งาน(พยาบาล) ในภาคอีสานเกือบ 2 ปี (ติดตามหัวใจตัวเองไปค่ะ) เพื่อสะสมประสบการณ์ในโลกกว้างใบนี้ ...เพิ่งเข้ามาเป็นน้องใหม่ ของคณะพยาบาลศาสตร์แมคคอร์มิคได้ไม่นานนัก
...เพราะเรื่องของหัวใจ เป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อน ต้องใช้เวลาในการเรียนรู้ ถึงจะเข้าอกเข้าใจ...หัวใจของกันและกันได้...ไม่ใช่ของง่ายเลย...ที่จะเข้าใจโดยไม่ต้องเรียนรู้... น้อยนักที่เพียงแค่มองตา ก็สามารถเข้าอกเข้าใจกันได้...(และกว่าจะได้มาซึ่งรักแท้...นั้น....จะยากเพียงได...ไม่สามารถบอกได้....)
...ดังนั้น...มันก็ไม่เเปลกเลย ที่น.ศ.จะไม่สามารถเข้าใจเรื่องต่างๆของหัวใจได้โดยง่าย ไม่ว่าจะเป็นเรื่อง..........
- กายวิภาคศาสตร์ ระบบหัวใจและหลอดเลือด
- การพยาบาลผู้ป่วยเด็ก / ผู้ใหญ่ที่มีความผิดปกติที่หัวใจ
- โรคหัวใจชนิดต่างๆ (ที่เป็นมาตั้งแต่กำเนิด / เป็นภาวะแทรกซ้อนจากโรคอื่นๆ เช่น ไขมันในเลือดสูง ความดัน โรคปอด)
- การตรวจพิเศษ ในผู้ป่วยโรคหัวใจ
- การพยาบาลผู้ป่วย ที่ได้รับการทำหัตถการต่างๆที่หัวใจ
- กลไกการออกฤทธิ์ของยา ในระบบหัวใจและหลอดเลือด
- การอ่านและแปลคลื่นไฟฟ้าหัวใจ
- การนวดหัวใจ / การช่วยฟื้นคืนชีพ /
- ฯลฯ
...จะเห็นได้ว่า เรื่องของหัวใจเหล่านี้ ....ยากลำบากเเสนเข็ญขนาดไหนที่จะสอนกันให้รู้เรื่องหัวใจได้อย่างท่องแท้ เพราะเรื่องของหัวใจเป็นเรื่องที่ต้องใส่ใจทุกรายละเอียด แล้วจดจำไว้ในใจ กว่าที่จะสามารถนำไปใช้ในการให้การพยาบาลได้อย่างเนียน นุ่ม ลึก...
(...การสอนคนให้เป็นคนนั้นยากนัก แต่สอนคนให้เป็นพยาบาลที่เก่ง และดีนั้นยากกว่า...)
...ผู้มีประสบการณ์โปรดทราบ... ช่วยลปรร.ด้วยเถอะค่ะ ว่าจะทำอย่างไร นักศึกษาพยาบาลสามารถใช้ความรู้ที่เรียนมาอย่างมั่นใจ เข้าใจอย่างถ่องแท้ ในเรื่องที่ยาก...แสนยาก...อย่างนี้...
...ดิฉันในฐานะครูน้องใหม่ ก็ไม่อยากเป็นครูไทยที่ชอบยัดเยียด...ไม่อยากขึ้นชื่อว่าเป็น"ราชินีบรรยาย" มีการเรียนการสอนแบบไหนบ้างหนอ..ถึงจะช่วยครูผู้น้อยประสบการณ์อย่างดิฉัน ได้มีความรู้ที่จะถ่ายทอดสู่ศิษย์ได้อย่าง"เห็นผลสัมฤทธิ์"ได้บ้าง...ช่วย ลปรร.ด้วยค่ะ
(...วันที่ 22 ต.ค.นี้ ต้องนิเทศ น.ศ.ปี 4 ที่ตึกผู้ป่วยโรคหัวใจค่ะ...นิเทศอย่างไรให้เข้าถึงหัวใจเธอ...)
ความเห็น (8)
- มาให้กำลังใจ
- อยากว่าว่าให้นิเทศด้วยใจครับผม
- หายไปหลายวันเลยครับ
- รอดู KM เบ่งบานที่มหาวิทยาลัยพายัพครับผม
สวัสดีค่ะ อ.ขจิต 
* ที่หายไปใช่ว่าจะไม่คิดถึง G2K นะคะ
* เข้ามาท่องโลก G2K ทุกวัน แต่ไม่ได้เขียนบันทึกค่ะ
*ไม่สบายค่ะ เป็นโรคกระเพาะ ตั้งแต่วันที่ไป ม.น แล้วรักษาเอง ดื้อที่ไม่ยอมไปหาหมอ...จนในที่สุดก็ต้องไปหา ท่านเปลี่ยนยาให้ ตอนนี้ดีขึ้นมากค่ะ
*อ.ขจิต นอนดึกนะคะ ที่เชียงใหม่ฝนตกๆหยุดๆทั้งวัน อากาศดี แต่คืนนี้นอนไม่หลับ ตาสว่าง เป็นนกเค้าแมวไปแล้วค่ะ
- ดูแลสุขภาพด้วยครับ
- ตอนนี้นกฮูกขอไปนอนก่อนครับ
- ข่าวดีครับ
- พ่อครูบาอยู่เชียงใหม่
- ฮ่าๆๆ
- ชวนพ่อไปเที่ยวที่มหาวิทยาลัยนะครับ
- พ่อครูบาพักไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยหรอก
- ตามไปดูที่บันทึกพ่อครูบาก็ได้ครับ
- คลิกมาเพราะเห็นชื่อเรื่องเกี่ยวกับหัวใจนะเนี่ย
- หัวใจของท่านคืองานของเรา อิอิ
- คิดว่าการสอนที่ดีน่าจะมีตัวอย่างให้เห็น หรือไม่ก็ต้องทดลองปฏิบัติจริง การบรรยาย ก็รับรู้ฟังแต่อาจจะคิดไม่ออก
- ก้ไม่ค่อยรู้เรื่องพยาบาล แต่รู้สึกว่าเวลาที่เราเรียนจริงๆเนี่ย ชอบอะไรที่ปฏิบัติๆ หรือทดลองจริงๆ แล้วจะจำกว่าฟังบรรยายจริงๆนะค่ะ
- เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆ
การสอนคนให้เป็นคนนั้นยากนัก แต่สอนคนให้เป็นพยาบาลที่เก่ง และดีนั้นยากกว่า
มาให้กำลังใจค่ะ
แต่เมื่อนักศึกษาพยาบาลจบออกไป...เป็นพยาบาลแล้ว เราต้องสอนให้ดูแลคนด้วยหัวใจ..ต้องใช้เวลาทั้งชีวิตค่ะ
ขอบคุณค่ะพี่อุบล
ดีใจที่ได้พี่ APN เก่งๆมากประสบการณ์อย่างพี่ มา ลปรร.และให้กำลังใจค่ะ
ตอบน้องแก่นจัง
เห็นด้วยกับความคิดที่ว่าการสอนที่ดีน่าจะมีตัวอย่างให้เห็น หรือไม่ก็ต้องทดลองปฏิบัติจริง
การที่นศ.ได้เห็นผู้ป่วยตัวเป็นๆ บนตึกผู้ป่วย แล้วทำให้เข้าใจเรื่องราวต่างๆได้ดีขึ้น แต่สิ่งที่จะต้องแทรกให้นศ.ได้ซึมซับ และสำนึกในความเป็นคน ของผู้ป่วยและ จริยธรรมในวิชาชีพ อยู่เสมอค่ะ
ถึงแม้น้องแมวจะเป็นน้องใหม่ในคณะฯ เพิ่งมาเป็นอาจารย์ได้เทอมกว่าๆ เท่านั้นเอง แต่พี่ก็เห็นความตั้งใจในการทำงานที่ทำด้วยกายและใจ ที่น่าประทับใจในตัวน้อง พี่เคยเข้ามาอ่าน blog หลายครั้ง และเห็นสิ่งที่น้องเขียนอยู่บ่อยๆ เขียนเป็นประจำสม่ำเสมอ เคยมีคนบอกน้องมั๊ยค่ะว่านัองเป็นคนช่างคิด และช่างบรรยาย น้องไม่ใช่คนช่างพูดแต่สามารถบรรยายความคิดดีๆ ออกมาเป็นตัวหนังสือได้อย่างดีเยี่ยม...ไม่บ่อยนะคะ ที่พี่จะเห็นคนที่เขียนได้จากประสบการณ์และจากใจได้อย่างสวยงามแบบนี้ ที่น่าชื่นชมอีกอย่างหนึ่งก็คือน้องเห็นความสำคัญของการเน้นย้ำถึงจริยธรรมในการดูแลผู้ป่วยให้แก่นักศึกษา ประโยคที่บอกว่า....
"การที่นศ.ได้เห็นผู้ป่วยตัวเป็นๆ บนตึกผู้ป่วย แล้วทำให้เข้าใจเรื่องราวต่างๆได้ดีขึ้น แต่สิ่งที่จะต้องแทรกให้นศ.ได้ซึมซับ และสำนึกในความเป็นคน ของผู้ป่วยและ จริยธรรมในวิชาชีพ อยู่เสมอค่ะ"
ประทับใจมากค่ะ
คิดว่าน้องแมวจะเป็นอาจารย์ที่สามารถผลิตพยาบาลที่มีคุณภาพได้อย่างดีทีเดียว น่าภูมิใจนะคะที่ได้น้องมาเป็นอาจารย์และเป็นเพื่อนร่วมงานในคณะฯ ค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
พี่โอ๋