ห่างหาย จากเรื่อง โก๊ะ ๆ มานาน กลับมาอีกครั้งค่ะ ...
ช่วงที่บรรจุทำงานใหม่ ๆ ...เป็นช่วงที่บ้านพักโรงพยาบาลขาดแคลน พวกผู้เขียนก็เป็นกลุ่มแรกและกลุ่มเดียวที่ได้ไปพักอยู่ Lemon Hill Guest house ซึ่งเป็น GH เก่าแก่ที่สุดของปางมะผ้า ระหว่างที่รอให้บ้านพักว่าง โอ้โห เท่ห์ระเบิดเถิดเทิงค่ะ เป็นบรรยากาศ ที่สุดยอด บ้านของข้าพเจ้าตอนนั้น เป็นพักเดี่ยว A-frame บ้านไม้ปีก ติดลำน้ำ กลางคืนก็ได้ยินเสียงน้ำไหล ช่วงไหนเป็นเป็นช่วงฝนตกหนักแล้วมีน้ำแรง ก็จะได้ยินเสียงก้อนหินไหลตามน้ำค่ะ ระเบียงหน้าบ้านก็บรรยากาศสวยงามมองเห็นลำห้วย ด้วย...
ช่วงหน้าฝนไฟจะดับบ่อย ..เนื่องจากมักมีปัญหาต้นไม้ล้มทับสายไฟ ..ล้มบ้าง ขาดบ้าง ดินถล่ม ตามเส้นทางที่ลัดเลาะตามป่าเขา หลาย ๆ สิบกิโล ว่าด้วยเรื่องของไฟดับล่ะค่ะ ... ผู้เขียนมีพฤติกรรมการดื่มกาแฟตั้งแต่เรียนแล้วล่ะค่ะ ... มาอยู่อย่างนี้ก็ขาดไม่ได้เช่นกัน .. ช่วงนั้นอุปกรณ์ต้มน้ำ ทำน้ำร้อนผู้เขียนมีกาต้มน้ำไฟฟ้า แบบรุ่นเก่า ๆ ที่ไม่ได้ตัดไฟอัตโนมัติ พอน้ำเดือดก็ต้องดึงปลั๊กออก ...
ตื่นเช้าสดใสวันหนึ่งและเช่นเคยค่ะ ผู้เขียนพอลืมตาตื่นก็จะเสียบกาต้มน้ำไว้ แล้วไปล้างหน้าแปรงฟัน ..วันนั้นเป็นวันหยุดซึ่งแต่เช้ามามีไฟดับ ... รออยู่นานไฟไม่มาซักที ผู้เขียนก็ถือแก้วกาแฟ ..เดินไปหาแม่น้อยซึ่งเป็นเจ้าของ Guest house ค่ะ ไปขอน้ำร้อนเค้า เพื่อชงกาแฟ .. ชงกาแฟเสร็จ ก็ถือถ้วย ถเลไถล ไป เรื่อย ไปแวะคุยที่ห้องเพื่อนซะนาน ออกห้องตั้งแต่ 7 โมงเช้าค่ะ จะเที่ยงอยู่แล้วก็ยังไม่ถึงห้องตัวเอง ...
ในขณะที่ นั่งดู TV เพลิน ๆ กันอยู่ พวกเราก็ได้กลิ่นกันแปลก ๆ คล้ายกลิ่นไหม้ มองหารอบห้องเพื่อนก็ไม่เจออะไร พวกเราพากันบ่น ๆ ว่า
“กลิ่นอะไรนะ ใครมาทำอะไรแถวนี้ จะเผา จะทำอะไรช่างไม่เกรงใจคนอื่น เลย” ( เอาเข้า ยังไม่รู้สึกตัวอีก )
“เออ นะ เนี่ยขยะที่เป็นพลาสติกนะ ถึงได้เหม็นขนาดนี้นะ ทำไมนะ เค้าไม่รู้กันรึไงว่ามันจะเหม็นมาก ..”
“ใช่ ๆ เหม็นจนปวดหัวเลย”
ทีวีในห้องเพื่อนก็กำลังบอกข่าวที่เป็นเรื่องไฟใหม้...ผู้เขียนก็จี๊ดขึ้นมาทันทีค่ะ .... วิ่งออกมาห้อง ."..ตายละหวา นั่นควัน อะไร .."พวยพุ่งออกมาจากห้องของผู้เขียนเอง ... "ว๊ากกกกกก...ไฟ ไฟไหม้ ...". ผู้เขียนกับเพื่อนเอ็ดตะโร แล้วก็วิ่งไปดูที่ห้อง ...
ไฟมาเมื่อไหร่ไม่ทราบ จำไม่ได้ เท่าที่นั่งดู TV กัน น่าจะนานเป็นชั่วโมงได้ ... ไฟกำลังลุกจากพื้น และ กำลังจะลามตามสายไฟ ...ผู้เขียนรีบดึงปลั๊กออกก่อนที่ไฟจะไปถึง เต้าเสียบ ควันที่คลุ้งอยู่ในห้อง พวกเรามองเกือบไม่เห็นอะไร ...เพื่อนก็สาดน้ำโครมเข้าให้ ... ควัน ซู่ ขึ้นทุกแห่งหน .. ไฟดับ ...ข้าพเจ้ายืนเปียกซ่กตะลึง งงงันอยู่ ตกใจ พูดอะไรไม่ออก และ กึ่งเคือง ๆ เพื่อน ...ทำไปได้ ...
เมื่อควันหายไปและผลจากการสำรวจความเสียหาย ... ห้องพักหลังที่ผู้เขียนพักอยู่ ไม่ได้เสียหายมาก ...แต่ทิ้งรอยไหม้เป็นรูปวงขอบก้นกาน้ำไว้ให้เจ้าของ GH ไว้ดูต่างหน้า ...ส่วนกาต้มน้ำ ส่วนที่เป็นฐานและสายไฟ ไหม้หลอมละลาย ไป เหลือส่วนอลูมิเนียม อยู่ ... ข้าวของเครื่องใช้ เสื้อผ้า เครื่องนอน ..มีแต่กลิ่นควัน ..ที่นอน ใช้นอนไม่ได้ เพราะเปียกค่ะ ..ต้องเอาออกตากหมดเลย ..และที่เหลือไว้อีกอย่าง คือความอกสั่นขวัญแขวน ค่ะ ... เกือบจะต้องสิ้นเนื้อประดาตัว ...ข้อหาทำไฟไหม้บ้าน...ซะแล้วไง ...
ค่ะ ไฟฟ้ามาก่อนหน้านั้น นานเท่าไหร่ไม่ทราบ แต่นานจนน้ำในกา เดือด เหือด แห้ง และ เริ่มเผาไหม้ ทำลายตัวเอง ... ละลายและลุกเป็นไฟ .. เป็นความสับเพร่า ของผู้เขียนเอง ..ที่ไม่สำรวจเรียบร้อย..นี่ยังถือว่าโชคดีที่วันนี้เป็นวันหยุดพอดี ไม่ไปไหน..ม่ายงั้น ...หัวโตแน่...เข็ดค่ะ ..และเลิกใช้กาต้มน้ำ แบบเสียบปลั๊กแล้วด้วย ... และกลายเป็นโรคย้ำคิด ย้ำทำ ก่อนออกบ้านไปไหน จะสำรวจปลั๊กไฟก่อน ...บางทีออกบ้านไปแล้ว ..ยังต้องย้อนกลับมาดู ว่าลืมหรือเปล่า ...คิคิคิ .กลายเป็นโรคย้ำคิด ย้ำทำ...อันนี้ เข้าใจว่าหลาย ๆคนก็เป็นนะคะ ...
ไปก่อนนะคะ ....เดี่ยวทำ บล็อกใหม้ ... ละก็แย่เลย ...
สวัสดีค่ะคุณหมอ
บรรยายบรรยากาศบ้านเหมือนรีสอร์ตเลยค่ะ คิดภาพตามแบบเสร็จสรรพ น่าอยู่ดีนะค่ะ (แค่คิดก็อยากเห็นจริง ๆ ค่ะ)
เคยเหมือนกันค่ะ ตั้งหม้อจะทำน้ำชา ตั้งด้วยเตาแก๊สนะค่ะ วันนั้นวันเกิดเมื่อปีที่แล้วค่ะ เสร็จแล้วเดินออกไปข้างนอก แต่เปิดแก๊สไว้เบาสุด นะค่ะ พาพ่อและคนที่บ้านไปทานข้าวนอกบ้าน ระหว่างที่กินจะเสร็จนึกได้ว่าเอ๊ะ เราตั้งแก๊สไว้นี่หว่า พ่อกับราณีซิ่งกลับมาบ้านแทบไม่ทัน ค่ะ กลิ่น ค่ะกลิ่น พร้อมควันที่ออกมาจากห้องครัว วิ่งเข้าไปดับแก๊สแทบไม่ทันแนะค่ะ หม้อไหม้ดำปี๋ ดีที่แก๊สไม่ระเบิดนะค่ะเนี่ย โดนด่าว่าทำอะไรไม่ระมัดระวังเลย เฮ้อ เกือบไปแล้วเรา นึกได้ว่าดีนะที่เราเปิดไว้เบาสุด ไม่งั้นจะเป็นอย่างไรบ้าง แค่คิด ขาข้างหนึ่งก็ไปสะดุดคุก แล้ว กึ๋ย.....เสียวค่ะ
สวัสดีค่ะ . - Susu - -
เดี่ยวเปี่ยนไป๋ แล้วละคะ ..ดับยังไงก็ไม่เกิน 3 วัน เอิ้ก ๆๆ
สวัสดีค่ะ อาจารย์ . บัวชูฝัก
ดีใจ ที่มาเยี่ยม และดีจังที่เห็นเป็นประโยชน์ค่ะ ... กะเอามาเล่าให้เห็นขำ ...อิอิอิ ...
สวัสดีค่ะ . pa_daeng
ที่มันมะยอมใหม้ก็เพราะว่า เนื้อคู่ไม่ได้อยู่ ..ที่ สภอ. นะสิคะ ...เอิ้ก ๆๆ ...
สวัสดีค่ะ คุณ . Ranee
นั่นเป็นบ้าน ชั่วคราวเมื่อหลายปีก่อนค่ะ ...ตอนนี้มาอยู่บ้านพัก ไม่มีเสียงน้ำไหล ..แต่เช้า ๆ จะมีเสียงชะนี มาร้องเรียกหากัน อีกฟากหนึ่งของ ภูเขาค่ะ ...อิอิอิ....
ยินดีด้วย ที่บ้านไม่ทันไหม้นะคะ ...ว่าแต่ ..คนมีประสบการณ์ตรง..อย่างพวกเราถึงจะรู้...ว่า..เฉียด..คืออะไรนะ ...อิอิอิ
สวัสดีค่ะ อาจารย์ . ขจิต ฝอยทอง
สวัสดีค่ะ คุณ . ธวัชชัย
Coffee_mania