เมื่อผมไปส่งน้องชาย ชื่อ ทศพร ธาราศักดิ์
ผมคุ้นเคยกับอาจารย์ทศพรก็เมื่อคราวไปตระเวณศึกษา ดูงาน 5-6 วันที่ Australia ด้วยกัน แม้ช่วงสั้นๆ แต่หลังจากนั้นเราสนิทกันเหมือนพี่น้อง เจอกันทีไรเป็นต้องยกมือขึ้น พร้อมส่งเสียง Hey You ! แหละยกมือไหว้ ตามด้วย "สวัสดีครับพี่" คำ Hey You ! นั้นเป็นการล้อเล่นถึงพรรคพวกคนหนึ่งที่ชอบพูดเมื่อจะทักทาย สอบถามฝรั่ง และผมก็แนะนำเขาว่ามีวิธีที่สุภาพ นุ่มนวลกว่านั้น .. ก็เอามากล่าวแซวกันเล่นๆ เพื่อทบทวนความหลังเท่านั้นเอง
อาจารย์ทศพร ธาราศักดิ์ เป็นคนดี ตั้งใจทำงาน รักครอบครัว และเป็นกันเองกับคนทั่วไป .. คำกล่าวนี้ไม่ใช่ว่าไปตามแบบที่เขานิยมพูดกัน เมื่อจะกล่าวถึงผู้ที่จากไปแบบไม่มีวันกลับ .. แต่ทุกคำที่กล่าวล้วนมีประจักษ์พยานให้พิสูจน์ได้ทั้งสิ้น ผมสูญเสียน้องชายที่รักไปอีก 1 คน มหาวิทยาลัยสูญเสียบุคลากรคุณภาพไปอีก 1 คน ทั้งๆที่ไม่มีใครคาดคิดว่าจะรวดเร็ว กระทันหันเช่นนี้
เมื่อวานนี้ 23 กย. 50 ผมได้ไปร่วมส่ง อาจารย์ทศพร ธาราศักดิ์ ด้วยแล้วที่ วัดศรีเอี่ยม แถวๆถนนบางนา-ตราด ตลอดเวลาที่อยู่ในพิธีก็ได้นั่งพิจารณา ทบทวนเรื่องราวในชีวิตทั้งของตัวเองและเพื่อนพ้อง เห็นการโลดแล่นไปในโลกนี้ของแต่ละชีวิต หลากหลายลีลา ด้วยระดับความรู้เรื่องชีวิตที่แตกต่างกัน .. สร้างเหตุ และ รับผล กันอยู่ตลอดเวลา .. มาสรุปลงตรงคำถามที่ว่า .. วันนี้เรากำลังทำอะไรกันอยู่ .. ถ้าหากเราต้องด่วนจากไปแบบไม่ทันตั้งตัวแบบ อาจารย์ทศพร ธาราศักดิ์ เราจะเสียใจ หรือภูมิใจ ในการใช้ชีวิตแต่ละวันที่ผ่านมา .. เราได้สร้างสรรค์ประโยชน์ไว้ในโลกมาบ้างแล้วแค่ไหน .. หรือมัวแต่เตลิดไปตามกระแสแห่งกิเลส
ทบทวนเช่นนี้แล้วน่าจะเริ่มทำ ปัจจุบันขณะ ของเราให้เป็นเวลาที่มีคุณค่ากันให้มากยิ่งขึ้นนะครับ .. ความตายไม่ได้อยู่ไกลที่ไหน .. การหมดลมหายใจเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ .. หรือใครยังจะบอกว่า ไม่จริง !
ความเห็น (8)
- แวะมาทักทายคุณพ่อเจ้าค่ะ
- ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของอ.ทศพร ธาราศักดิ์ ด้วยนะเจ้าค่ะที่ต้องสูญเสียคนดีๆท่านนี้ไป
- เป็นกำลังใจให้นะเจ้าค่ะ
สวัสดีครับพี่บ่าวที่เคารพ
- ผมไม่ได้เข้ามาร่วมสังคมนี้นานหลายวัน แต่ก็ยังมาด้อมๆ มองๆ อยู่เป็นนิจ
- แต่เห็นบันทึกนี้ของพี่บ่าวก็อดที่จะมาร่วมวงไม่ได้ครับ
- ก่อนอื่นขอแสดงความไว้อาลัยแด่ท่านผู้จากไป ยิ่งเห็นท่านเป็นคนดี(จริง) ก็รู้สึกเสียดายเป็นอย่างยิ่ง
- ขณะนี้เราขาดคนดี-มากพอสมควร ยิ่งมาเสียไปสักคนก่อนเวลาอันสมควร(ซึ่งจริงๆ แล้วผมก็ไม่รู้หรอกว่าเวลาไหนกันแน่ที่สมควร)เช่นนี้ก็น่าเสียดาย
- หมู่นี้ผมก็คิดเหมือนกับที่พี่บ่าวคิด ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก ความตายก็อยู่แค่ปลายจมูก คิดแล้วก็น่าหวาดเสียวอย่างยิ่ง
- ทั้งๆ ที่เราเห็นสิ่งเหล่านี้อยู่ทุกวัน แต่เราก็ไม่เคยเอามาคิด เราหลอกตัวเองว่าเรายังแข็งแรง ยังอายุน้อย ฯลฯ แต่หารู้ไม่ว่ามัจจุราชท่านไม่สนหรอกว่าใครอายุเท่าไหร่ เมื่อเหตุปัจจัยพร้อม มันก็เกิดได้ทั้งนั้นแหละ
- ถ้าเราคิดประจำใจว่าชีวิตนี้เปราะบางยิ่งนัก และศึกษาได้ว่ากรรมที่เราทำในอดีตและปัจจุบันเช่นไร อนาคตก็เป็นเช่นนั้น-แล้ว
- เราก็คงไม่มีเวลาเบียดเบียนทั้งตนเองและผู้อื่น คงมีแต่เวลาเร่งความเพียร ทำความดี อย่างสุดความสามารถ
- ถ้าเป็นดังนี้ได้ โลกนี้คงสงบเย็น น่าอยู่ขึ้นอีกเยอะนะครับ
- ชีวิตนี้ช่างสั้นนัก
ธรรมะสวัสดีครับ
ขอบคุณสำหรับคำเตือนนี้นะคะ เป็นสิ่งที่เราทุกคนควรจะระลึกเอาไว้เสมอ ไม่มีใครรู้เลยว่า พรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้น เราจะมีชีวิตอยู่หรือเปล่า เราทำดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ในวันนี้หรือยัง ตอนเราไป เราเอาอะไรไปด้วยไม่ได้สักอย่าง แล้วเราจะสะสมอะไรไปเพื่ออะไร
ทำดีๆกันไว้ จะได้ไปดีๆ กันดีกว่าใช่ไหมคะ
สวัสดีค่ะอาจารย์ที่เคารพ
ก่อนอื่นต้องขอแสดงความเสียใจในการจากไปของอาจารย์ทศพร ธาราศักดิ์
และก็เห็นด้วยความตายไม่ได้อยู่ไกลที่ไหน การหมดลมหายใจเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ คำกล่าวนี้เป็นการเตือนให้ทุกท่านได้ไหมคะ ว่าคนเราได้เกิดมาทั้งทีครั้งหนึ่งในชีวิตน่าจะ
ทำอะไรที่เป็นประโยชน์แก่สังคมบ้าง
ได้ตอบแทนบุญคุณบุคคลที่มีพระคุณแก่เรา
ได้ทำอะไรให้กับคนที่เรารัก
และควรให้รางวัลแก่ตัวเองบ้างอยากได้อะไรอยากทำอะไรที่คิดว่าเป็นความสุขที่เป็นสิ่งที่ดีก็จงทำเถอะค่ะ
ความตายอยู่ไม่ไกลครับ อยู่ใกล้กับความเกิดนั้นเอง แต่ความเกิดมีแต่ความยินดี ส่วนความตายมันตรงกันข้ามกันเลยครับ หากใครก็ตามมองสองสิ่งนี้เป็นเรื่องธรรมดาของชีวิตได้ การจาก(ตาย)กัน ก็คงมีความสุขทั้งสองฝ่ายหละครับ อาจารย์
สวัสดีเจ้าค่ะ อาจารย์Handy
ขออภัยที่หายหน้าหายตาไปนาน....เพราะช่วงนี้สอบเจ้าค่ะ......วันนี้มีโอกาสเข้ามา เห็นรูปอาจารย์ใหม่ ตอนแรกๆงงๆว่าใคร แต่พอดูไปดูมา ...ก็อาจารย์นี่เอง คิคิ........หนูจำไม่ได้ค่ะ
มาเป็นกำลังใจให้อาจารย์เจ้าค่ะ -----> น้องจิ ^_^
ขอบพระคุณทุกท่านครับ
ขออภัยที่เข้ามาตอบช้า ผ่านเข้ามาอ่านหลายรอบแล้วครับ ระยะนี้ภารกิจรัดตัวมากจริงๆ
ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวขออาจารย์ ดิฉันเคยได้เรียนวิชาเขียนแบบกับอาจารย์ ตั้งแต่สมัย มอ ต้น
น่าเสียดายคนดี ขอดวงจิตของอาจารย์ทศพรให้สู่สุขคติค่ะ