พบช้างเผือก !!
ช้างเผือกเชือกนี้มี 2 ขานะ ความเป็นมาของการพบช้างเผือกของดิฉัน คือ เมื่อวันที่ 17 – 19 ก.ย. 50 พี่ดารณี ซึ่งเป็นผู้ปฎิบัติงานด้านธุรการ ได้ลาพักผ่อนซึ่งดิฉันจะต้องเป็นผู้ปฏิบัติหน้าที่แทน โดยเป็นข้อตกลงกันของสำนักงานเลขาฯ ที่เราตั้งไว้ว่าถ้าคนใดคนหนึ่งไม่สามารถปฏิบัติงานได้จะต้องมีอีกคนหนึ่งมาปฎิบัติงานแทน และงานธุรการเป็นหน้าที่ต้องปฎิบัติงานตลอดเวลา เพราะมีเอกสารเข้า – ออก , แจ้งผู้เกี่ยวข้อง ตลอดเวลา
แต่ด้วยภารกิจของดิฉันที่รับผิดชอบระหว่างที่พี่ดารณีลานั้นเยอะมาก..... ดิฉันก็คิดว่าจะหาใครมาช่วยดีนะ !!!!! ปิ๊งแว๊บขี้นมาในใจว่าพี่ตุ้ม(วราภรณ์ วงศ์จำปา) ก็ได้นะ ซึ่งครั้งนี้ขอยกย่องให้เป็นช้างเผือก “พี่ตุ้มช่วยมาประทับตราลงรับให้หน่อยซิจ้ะ” เสียงอ้อนวอน ในใจต้องการแค่นั้นจริง ๆ เพราะจะต้องลงรับ – ส่ง แจ้งเวียน ในระบบจดหมายอิเล็กทรอนิกส์
และแล้วทำให้ทึ่ง..เพราะดิฉันได้แนะนำพี่ตุ้มให้ทดลองทำ แล้วแนะนำนิดหน่อย พี่ตุ้มสามารถทำตามขั้นตอนการปฏิบัติงานที่พี่ดารณีทำไว้ได้อย่างคล่องแคล่ว พี่ตุ้มได้ดึงความรู้ฝังลึกที่อยู่ในตัวออกมาใช้อย่างเป็นระบบ เพราะว่าพี่ตุ้มรู้ว่าหนังสือราชการภายในภายนอกเป็นอย่างไร เรื่องใดเสนอผู้บริหารท่านใด และส่งให้หัวหน้าเลขาฯ สรุปเรื่องก่อนเสนอผู้บริหารอีกครั้ง และเมื่อเอกสารออกจากห้องผู้บริหารพี่ตุ้มจัดการแจกจ่ายให้บุคลากรได้อย่างเป็นระบบ เสมือนดังพี่ดารณีนั่งทำงานอย่างไงอย่างงั้นเลย
และตอนนี้พี่ดารณีกลับมาปฎิบัติหน้าที่แล้วและบอกว่า ไม่พบข้อผิดพลาดอะไร หลาย ๆ ท่านอ่านมาถึงตรงนี้จะเห็นว่างานแค่นี้ไม่เห็นยากอะไรเลย ทำไมดิฉันจึงภาคภูมิใจซะเหลือเกิน แต่ท่านทั้งหลายค่ะ..พี่ตุ้มไม่เคยอบรมเรื่องคอมฯ ไม่เคยอบรมอะไรเลย พี่ตุ้มจบการศึกษาระดับมัธยมศึกษา เป็นแม่บ้านดีดีนี่เอง แล้วพี่เค้าดึงความรู้ฝังลึกมาใช้ได้เพราะปกติมีหน้าที่เดินหนังสือจากหน่วยงานหนึ่งไปยังอีกหน่วยงานหนึ่ง จึงรู้จักหนังสือราชการทุกประเภทเป็นอย่างดี
ทำให้ระหว่างวันที่ 17 – 19 ก.ย. 50 ทำให้เกิดช้างเผือกสำหรับดิฉัน และ ขอใช้คำว่า “สถานการณ์สร้างคนเก่ง”
ความเห็น (23)
- ดีจังเลยครับ
- ทุกท่านน่ารักดี
- ได้ช่วยเหลือกันด้วย ทำงานอย่างเข้มแข็งจริงๆๆน่าชื่นชม
- ขอบคุณครับ
- พี่ตุ้ม เป็นชื่อเรียกติดปากที่ดิฉันมักจะไหว้วาน รบกวน ขอร้อง ให้ช่วยทำงาน/หรือฝากเดินเอกสารให้กับบุคลากรท่านอื่นๆ ในมหาวิทยาลัย หรือส่งพัสดุทางไปรษณีย์อยู่เสมอ ซึ่งพี่ตุ้มก็ไม่เคยปฏิเสธเลยสักครั้ง แถมยังมีใบหน้าที่เปื้อนยิ้มอยู่บนใบหน้าตลอดเวลา
- เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า...ประสบการณ์ที่อยู่ในตัวบุคคล ที่สั่งสมมานาน ถึงแม้จะ low technology แต่ high profile จริงๆ ค่ะ
- ขอสนับสนุน รับรองด้วยอีกเสียงหนึ่งนะจ้ะ ว่า พี่ตุ้มของน้องหอสมุด ยอดเยี่ยมจริง
- เวลา ไหว้วาน ก็เกรงใจนะคะ ทราบว่าสำนักงานงานมาก พี่ตุ้มต้องช่วยตลอด ใครก็พี่ตุ้ม ไม่เคยเกี่ยงงอน ได้ค่ะพี่นิด ตลอดที่ทำงานร่วมกันมา ลูกสาวพี่ตุ้มน้องบี ก็เก่ง เป็นบรรณารักษ์น้อยคอย ตักเตือน ห้ามพี่นิสิต ทานขนมในห้องสมุด น่ารักมาก
- ยังมีพี่วิไล อีกท่านหนึ่ง เราๆๆคงได้อ่านจากบันทึกอาจารย์หนึ่งแล้วนะคะ ความสัมพันธ์พี่วิไลกับผู้เขียนด้วยใจจริงๆ สามารถแนะนำผู้เขียนได้ นิดอย่างนั้น นิดอย่างนี่สิ ไม่เคยลืมนะคะ ที่เราทำงานร่วมกันมา ซึ่งน้ำใจพี่วิไลค่ะ
- ฮือ .... ปลื้มค่ะ
- ดีใจด้วยค่ะ สน.งานเลขาฯพบช้างเผือกที่ซ่อนตัวมานาน
- ใครจะรู้ว่า tacit knowledgeได้สะสมไว้ในตัวพี่ตุ้มมานานแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว .. เก่งจังเลยพี่ตุ้มเรา
- น่าจะมีช้างเผือกอีกหลายเชือกในหอสมุดนะเนี่ย ช่วยกันควานหาหน่อยนะคะ :-)))))
- ร่วมด้วยช่วยออกความคิดเห็นนะคะ
- เนื่องจากตอนนี้ตัวเอง ก็ต้องมารับหน้าที่แทนพี่คนหนึ่งที่ทำงานธุรการเช่น กัน ไม่ง่ายนะคะจะบอก แต่ก็ไม่ยาก เท่าไร หุห
- อย่างพี่ตุ้มน่าจะทำได้สบาย อย่างที่บอกนะคะ เพราะว่าพี่ตุ้มเดินเอกสารบ่อยๆ ก็ได้เรียนรู้ไป เรื่อยแบบไม่รู้ตัวแต่เป็นความเคยชินนะคะ
- เวลาไปเดินหนังสือให้หน่วยงานอื่นเอง(กรณีคนเดินเอกสารไม่อยู่)ก็มักจะเจอพี่ตุ้มเช่นกันค่ะ
- น่าชื่นชม ยินดีนะคะ ขอปรบมือให้นะคะ แม้จะไม่ใช่หน้าที่ของตนเองแต่ก็สามารถทำได้ดี
- บางคนพอคิดว่าไม่ใช่หน้าที่ ก็ไม่เคยจะสนใจใฝ่หาความรู้อื่นๆหรอกค่ะ งานเราเราต้องรู้ งานอื่นที่เกี่ยวข้องกับเรา เราก็ต้องรู้ คนเรามีหลายประเภท แต่จะทำตัวให้มีคุณค่าหรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับตัวเอง แล้วครับท่าน หุหุ
และแล้ว เราก็พบว่าช้างเผือกอยู่ไม่ได้อยู่ในป่า แต่อยู่ในสำนักงานเรานี่เอง
ตุ้ม จะคอยถามผมอยู่เสมอว่าอาจารย์จะทานกลางวันอะไรดีคะ
ทุกครั้งที่เห็นตุ้ม จะมีแต่รอยยิ้ม ตุ้มทำได้หลายหน้าที่ ไม่เคยที่จะเกี่ยงงอนเมื่อใครไหว้วาน เราจะเห็นตุ้มทำด้วยความเต็มใจอยู่เสมอ
ขอชื่นชมในความสามารถของช้างเผือกอีกหนึ่งเชือกของห้องสมุดนะครับ
- นี่ละครับ ทำงานด้วยใจจริง
- ขอขอบคุณ "ต้อย" ที่นำเรื่องดีๆ มาฝาก
- และขอชื่นชม "ตุ้ม" ที่ทำงาน "ด้วยใจ" จริงๆ ครับ
- ขอแสดงความยินดีกับสำนักงานฯ ด้วยนะครับ
- ถ้าทุกคนได้รับโอกาสผมว่ายังไงหอสมุดเราหรือทุกๆที่ต้องมีช้างเผือกเกิดขึ้นอีกเยอะแน่เลยครับผม เหมือนสำนักงานฯ ได้พบอาจารย์ตุ้มเราไง อิอิ ผมเชื่ออย่างนั้นนะครับ
- พอดีมาปฏิบัติงานโอที ก็มีน้องได้เข้าไปอ่านใน blog แล้วน้องเค้าก็บอกกับพี่ตุ้มว่าพี่ตุ้มเป็นช้างเผือกแล้วนะพี่ตุ้มรู้ตัวหรือป่าว น้องเค้าก็เปิดให้พี่ตุ้มได้อ่าน blog ของพี่ต้อย
- (ขอใช้แทนตัวเองว่าพี่ตุ้มแล้วกันนะคะ)
- พอได้อ่าน blog แล้ว พี่ตุ้มก็ขอขอบคุณอาจารย์ พี่ๆน้องๆทุกท่านที่เข้ามาชื่นชมในตัวพี่ตุ้ม ก็จะพัฒนาตัวเองให้มากกว่านี้
- ดังคติประจำใจของพี่ตุ้ม คือ ไม่เรียนหรือจะรู้ ไม่ดูหรือจะเห็น ไม่ทำหรือจะเป็น (ซึ้งจนน้ำตาไหลกับคำชึ่นชมของทุกท่านที่มีให้กับตุ้มค่ะ ขอขอบคุณด้วยใจจริงนะคะ)
เอ๋ยถึงพี่ตุ้มไม่มีใครไม่รู้จักหรอกคับ เพราะแต่ละคนจะตอบว่าพี่ที่หน้ารักยิ้มเก่งๆ พี่ตุ้มเป็นคนใจดีมากๆ น่ารักสำหรับน้องๆทุกคน สมแล้วที่พี่ตุ้มได้โหวตให้เป็นช้างเผือกของหอสมุด ทำให้ช้างดำอย่างผมต้องพัฒนาตนเองให้กลายเป็นช้างเผือกให้ได้ และที่หน้าภูมิใจคือพี่ตุ้มมีลูกช้างเผือกที่น่ารักคอยช่วยเหลืองานพี่ที่หอสมุดอีกด้วยคับ น่ารักทั้งแม่และลูกเลยคับ
ตามพี่ช้างน้อยมาดูช้างเผือก
ในรั้วช้างศึกของ มน.เรา โอว่า ยังมีช้างเผือกอีกหลายเชือกเลยล่ะ น่าภูมิใจกับสำนักหอสมุดนะคะเนี่ยที่ได้เจอคนดี ดี มีคุณค่าแก่การทำงาน
ขอบคุณพี่ช้างต้อย เอ๊ย พี่ต้อยคนสวยสำหรับเรื่องดี ๆ ที่มาเล่าสู่กันฟังค่ะ
จุ๊บ ๆๆ
ขอบคุณทุกท่าน
อ.ขจิต เข้ามาเป็นท่านแรกที่ให้กำลังใจ ถ้าอาจารย์ได้เข้ามาสัมผัสพวกเราชาวหอสมุด อาจารย์จะเห็นความน่ารักของพวกเราทุกคน
และเป็นจริงอย่างที่คุณขวัญตระกูล พี่นิด พี่ปุ๊ก(ศศิธร) และที่อาจาย์หนึ่งบอกนะค่ะ พี่เค้าจะทำด้วยความเต็มใจ
อย่างที่สายลมที่หวังดีทำจะทำให้เรารู้ทุกงาน
พี่ตุ้มคนนี้นี่แหละค่ะเวลาที่จะส่งอะไรถ้าบอกว่า อ.บีแมน...ส่งถูกค่ะ
อนุรักษ์ พี่ก็คิดเหมือนกับน้องนั่นแหละมีคนหอสมุดอีกหลายคนที่มีความรู้ความสามารถซ่อนอยู่
ชัยยุทธตอนนี้ยังเป็นช้างดำอยู่แต่สักวันหนึ่งต้องเป็นช้างเผือกให้ได้นะจ๊ะ
นู๋โอ...ก็เป็นช้างเผือกสำหรับหน่วยประกันเหมือนกันนะจ๊ะ
คติประจำใจพี่ตุ้ม...ถ้าทุกคนนำไปปฏิบัติคิดว่า..หอสมุดเราต้องก้าวไปอีกไกล
- จะตามไปดูพี่ตุ้มช้างเผือก ไปดูช้างดำ ไปดูทุกท่านในรั้วช้างศึกเร็วๆๆนี้ครับ
- ฮ่าๆๆๆ
- มาชื่นชมด้วยคน ว่าแต่ใครเคยเห็นพี่ตุ้มหน้างอ ยกมือขึ้น หุหุ ไม่มีทางได้เห็นซะละ ถ้าเป็นแก่นจังว่าไปอย่าง
- รู้อีกอย่างว่าพี่ตุ้มเป็นผู้หญิงที่แข็งแรงอีกคน ที่เดินขึ้นลง ชั้น 4 หอสมุดวันละหลายๆรอบได้อย่างสบายมาก ขนาดแก่นจังหลายวันรอบก็หอบแฮ่กๆแล้ว
- อ้อ มาแซวช้างดำ หุหุ ของเค้าดำจริงๆแหละ
-
แวะมาอีกรอบค่ะ - ไม่ได้เจอน้องบีนานเลย คิดถึงน้องบีจังค่ะพี่ตุ้ม
- วันหยุดเสาร์-อาทิตย์ บางทีมาหอสมุดจะเจอ บรรณารักษ์น้อย ( แต่ตัวเริ่มไม่น้อยแล้ว !!) ชื่อ น้องบี อิอิ
นอกจากเป็นช้างเผือกแล้วยังเป็นพี่ที่น่ารักของเราชาวห้องสมุดอีกต่างหาก
แล้วต้องขอชมว่าพี่ต้อยตาถึงมากที่ให้โอกาสให้ช้างเผือกได้แสดงตัวออกมา
การให้โอกาสการเปิดโอกาส (เป็นสิ่งที่วิเศษจริง ๆ)
นานๆ เขียนทีคนนี้ แต่เขียนทีไรเป็นเรื่อง โดนใจทุกที คราวที่แล้วกระทู้ที่ผ่านมา 173 ความคิดเห็น ห่างออกไปแค่หกเดือนเขียนอีกที แฟนคลับก็ยังตรึม ทำได้ไง บอกเคล็ดลับมาเดี๋ยวนี้ เจ้าต้อย
- พี่ตุ้ม วราภรณ์ ทำหน้าที่ได้หมดแทบทุกอย่างเลย แล้วดีด้วย
- เดินเอกสาร การเงิน ควบคุมแม่บ้าน ดูแลอาคาร ความเรียบร้อย แม้กระทั่ง งานสารบรรณ พี่แกก็ดูแลแทนได้ ตอนพี่ติ๋มไม่อยู่
- พี่ตุ้มใจดีมากๆ ช่วยเหลือทุกคน
- เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
- สู้ๆๆๆ
- เคยทำงานร่วมกันหลายปี....ตุ้มเป็นคนที่มีน้ำใจหากเอ่ยปากให้ช่วยเหลือเรื่องใดที่ทำได้ ตุ้มจะกระตือรือร้นทำให้เสมอๆ
- เป็นคนที่มีความรับผิดชอบงานในหน้าที่ได้ดีมาก และตอนนี้ได้แสดงความสามารถให้เห็นซึ่งเป็นการพัฒนาตนเองอีกขั้นหนึ่ง
- ถึงแม้ตอนนี้จะไม่ได้ทำงานร่วมกัน แต่ความรักความผูกพันก็ยังเหมือนเดิมค่ะ
- ทำดีไปเรื่อยๆ นะแล้วผลดีจะตามมาเอง
- ประกาศ ประกาศ
- เจ้าของบันทึกนี้หายไป
- อยากบอกว่าตัวจริง
- ตัวเล็กกว่าในภาพ
- ฮ่าๆๆ
ๆ
- ตามมาขอบคุณ
-
เอาช้างเผือกมาฝากครับ
