วันนี้ขึ้นเครื่องตอนบ่าย บินตรงมาดอนเมือง เพื่อมาเข้ารับการอบรม ของธนาคาร ซึ่งจะเริ่มอบรมตั้งแต่ 21-26 ก.ย. 50 นี้
ตอนขึ้นเครื่องนั่งใกล้กับเด็กแนวกลุ่มนึง อายุรวมกันประมาณ 500 ปีได้ค่ะ ไม่ใช่หยาบคายนะคะ แต่เป็นอย่างนั้นจริงๆ ค่ะ มายกแก๊งประมาณ 7-8 ท่าน เป็นคุณป้าน่าตาน่ารัก แต่เรื่องที่คุยป้าเมาท์กันไม่น่ารักเลย เพราะเล่นเมาท์เรื่องเครื่องบินวัน ทู โก ตก ที่ภูเก็ต.....แล้วต่อด้วยเครื่องที่เขาใหญ่ตก และอีกหลายๆสายการบินเท่าที่ท่านจะจำได้ในช่วงขวบปีที่ผ่านมาของท่าน .........................แถมที่เด็ดคือเมาท์กันไม่เบาเลยค่ะ คาดว่าน่าจะไกลไปถึงห้องนักบินก็เป็นได้ ...อิๆ
ผู้โดยสารหลายคน (จากการเเอบสังเกต) เริ่มแสดงท่าที และอาการให้เห็นว่าจะพูดอะไรตอนนี้คะ...คุณป้า......อารมณ์ประมาณว่าไปทะเลอย่าเอ่ยถึงฉลาม....ประมาณน้านนนนนนนนนนนนนนน
แต่คุณป้าก็ไม่มีหยุด...................
ส่วนตัวก็เฉยๆ คิดว่าอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด แต่คุณป้าช่วยเงียบนิดนึงได้ป่ะคะ หนูจะนอน ....(คุณป้าเมาท์ดั้ง ดัง 555555)
ลงจากเครื่อง ...ก็รีบเผ่นเลยค่ะ....ป้าท่านน่ากลัวจริงๆ ...รู้สึกได้ว่าประสาทหูเสียการรับรู้ไปแล้วบางส่วน ......................
ไม่ต้องกลัว อะไรมันจะเกิดก็หยุดมันไม่ได้ คงขึ้นอยู่กับบุญและผลกรรม สงสารคนแก่อย่างป้าแก่หน่อยนานๆจะขึ้นเครื่องที่ต้องพูดให้สุดๆๆๆๆไปเลยโอกาสมีน้อย