พรานเบ็ดกับอีกา


เรื่องเล่าจาก...ลุงดวง...เจ้าเก่าเจ้าเดิม...(เหนื่อยก่อน...ค่อยฟัง...ค่อยหัวเราะ)

          นิทานที่ผมจะเล่าให้ท่านฟังเรื่องนี้...ก็จากปากคำของ"คุณลุงดวง" เช่นเคย  ซึ่งผมจะต้องเหนื่อยทุกครั้งกว่าจะได้ฟัง...ตามสไตล์ของแก... ครั้งนี้ก็เช่นเคย... (ขอเวลาเรียบเรียงหน่อยนะครับท่าน...ใจเย็น ๆ)       ในสมัยโบราณนานมาแล้ว มีนายพรานเบ็ดผู้หนึ่งไปตกเบ็ดในห้วยน้ำแห่งหนึ่งทุกวัน

          ในครั้งนั้น มีกาตัวหนึ่งชื่อว่า...ทองดำ  ว่ากันว่า กาตัวนั้นเป็น  เทพเจ้าแห่งความฉลาด ได้ลงมาจากสวรรค์โดยแปลงเป็นอีกา ตัวใหญ่เท่าควายอายุประมาณหนึ่งขวบ บินมาจับที่ตอไม้ใกล้ๆ กับที่นายพรานเบ็ดกำลังตกปลาอยู่ แล้วถามนายพรานเบ็ดว่า...

          " เพื่อนเอ๋ย เพื่อนมาตกเบ็ดเช่นนี้ ได้ปลาพอกินบ้างไหม"

          นายพรานเบ็ดได้ยินกาพูดได้เหมือนคน ก็นึกในใจว่า กาตัวนั้นต้องเป็นพญากาอย่างแน่นอน จึงตอบว่า

          "เพื่อนเอ๋ย ข้าเที่ยวตกเบ็ดมาทุกวันนี้ บางครั้งก็ได้มากพอกินบางครั้งก็ได้น้อย พอกินบ้าง ไม่พอกินบ้าง บางทีก็ไม่ได้เลย เป็นอยู่อย่างนี้แหละ"

          "เช่นนั้นก็เหมือนกันกับข้าน่ะสิ" กาพูด "บางทีก็ได้กินพออิ่มท้องบางทีก็ไม่ได้กินเลย เมื่อเป็นเช่นนี้ เราทั้งสองมาเป็นมิตรสหายกันเถิด"

          เมื่อนายพรานมาพบกาที่อยู่ในฐานะเดียวกันเข้าเช่นนั้น ก็พอใจยอมเป็นเพื่อนกัน  เอ...อะไรต่ออีกหว้า...........

             ยังไม่จบครับ

คำสำคัญ (Tags): #uncategorized
หมายเลขบันทึก: 130076เขียนเมื่อ 20 กันยายน 2007 18:40 น. ()แก้ไขเมื่อ 28 พฤษภาคม 2012 21:24 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)
  • ในทัศนะผมเห็นว่า นิทานพื้นบ้าน เป็นจินตนาการของผู้เล่า ที่ผูกเอาความเป็นจริงของชีวิตมาเล่าให้เป็นเรื่องราว  บ่งถึงอดีต  ทาบถึงปัจจุบันและชี้นำ   อนาคต 
  • นิทาน จึงเป็นอีกเรื่องราวหนึ่ง ที่เป็นสื่อให้ผู้คน เข้าใจการจัดการความรู้   มากขึ้น 
  • จริงอย่างที่ท่านพูดครับอาจารย์
  • บางเรื่องเกิดขึ้นจริง บางเรื่องเป็นตำนานที่เกิดขึ้นจริง ๆ ทุกวันนี้ผมใช้นิทานสอนลูกๆของผมซึ่งมันได้ผล เพราะทุกเรื่องที่เล่าแฝงเรื่องกฏแห่งกรรม ทำดีได้ดี-ทำชั่วได้ชั่ว (ผมถูกสอนมาอย่างนี้จริงๆ)
  • ลุงดวงอายุ 84 (แกตายแล้ว) กระเทยเฒ่า(ชาวบ้านเรียก) อายุ 55 มาถึงผม 40 ต้น ๆ สู่ลูกๆของผม...
  • รวมระยะทางได้เท่าไร?
  • อาจารย์ครับ! ผมควรลืมหรือควรจะจดจำไว้
  • ขอบคุณมากๆครับที่ยังคอยติดตาม ดูแล เรื่องราวที่ผมเขียน คอยแนะนำติชมผมมาโดยตลอด เปรียบเสมือนศิษย์ที่มีครูซึ่งเป็นผู้ที่คอยให้กำลังใจ ให้แง่คิด ให้แนวทาง เสมอมา
  • ขอบคุณอีกครั้ง...สวัสดีครับ

เพื่อนเอ๋ย แล้วเรื่องที่เล่ามาจะต่อภาค 2 เมื่อไหร่ครับ

เราเป็นคนนครศรีฯมาเป็นเพื่อนกันดีไหม

  • อาจารย์ครับขอบคุณมากครับที่อยากมีเพื่อนอย่างผม  ด้วยความยินดีและดีใจอย่างสุดซึ้ง
  • ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป...ท่านคือเพื่อนผมนะครับ
  • มา...ขอคารวะให้ท่าน...หนึ่งจอก
  • ภาค 2 รอหน่อยน่าจาน...เดี๋ยวไม่มีเวลาเข้าไปอ่านของท่าน...นะ.. จะบอกให้
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท