หลักสูตรการเรียนรู้ :ไฟฉายส่องทาง
จากการดำเนินโครงการน้ำหมักชีวภาพเพื่อชีวิตและสิ่งแวดล้อม...ประสบความสำเร็จในเบื้องต้นพอสมควร...
จึงนำมาบรรจุลงเป็นหลักสูตรท้องถิ่นของโรงเรียนบ้านจันรมในปีการศึกษา 2545 วิชา น้ำหมักชีวภาพเพื่อชีวิตและสิ่งแวดล้อม โดยจัดกิจกรรมการเรียนรู้ควบคู่กับโครงการ....
ผลจากการจัดกิจกรรมการเรียนรู้นอกจากนักเรียนจะได้เรียนจากการปฏิบัติจริงแล้ว ผลสะท้อนกลับที่ดีและช่วยเป็นแรงเสริมให้เราก็คือ โรงเรียนได้รับรางวัลโล่เหรียญเงินโรงเรียนเกษตรอินทรีย์ ประเภทโรงเรียนขนาดกลาง ของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสุรินทร์ เขต 1 ในปีการศึกษา 2547 จากรัฐมนตรีกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ และได้รับเกียรติจากเอกอัครราชทูตจากประเทศไนจีเรียเป็นผู้มอบโล่รางวัล ในงานวันข้าวหอมมะลิโลก
อย่างไรก็ตามหลักสูตรที่เราเขียนเอง ... ชงเอง...ปฏิบัติเอง...ถือว่าเป็นเพียงไฟฉายส่องสว่างตามรายทางเดินหรืออีกนัยหนึ่งเป็นสะพานที่อำนวยความสะดวกต่อการข้ามฟาก (สะพานไม่ได้ทำให้เราข้ามฟากไปได้..ถ้าเราไม่ก้าวข้ามไปเอง)
ดังนั้น.......คนและองค์กรจึงเป็นปัจจัยสำคัญที่กำหนดว่าจะก้าวเดินไปอย่างไร....จะไปถึงเมื่อไหร่...ขณะนี้อยู่ห่างจากเป้าหมายแค่ไหน...อุปสรรคตามรายทางที่พบจะแก้ปัญหาอย่างไร..โดยวิธีใด...การเรียนรู้ระหว่างทางจะเป็นตัวช่วยและเป็นตัวตัดสินใจสำคัญค่ะ
ความเห็น (6)
ตามสีเสื้อมานะครับเนี่ยะ..
น่าชื่นใจจริงๆครับ สำหรับกระบวนการเรียนรู้ของเด็กนักเรียน และคุณครูที่ช่วยกันทำหลักสูตรเชื่อมคนเชื่อมชีวิต
ให้กำลังเด้อครับ
สวัสดีค่ะ
อ.
- มีแรงเสริมอีกแรง..ขอบคุณค่ะ
- บางครั้งตัวหลักสูตรเองกลับกลายเป็นพันธนาการ ถ้าติดยึดกับมัน ทำให้เราขยับตัวลำบากเหมือนกันค่ะ
- ความเป็น Organics จึงต้องปรับปรุง/ปรับตัวอยู่เสมอค่ะ
- มาปลื้มด้วยคนคะ...เป็นความภาคภูมิที่เกิดหยาดเหงื่อแรงงาน..ของทั้งครูและเด็กอย่างแท้จริง
- ตอบคำถามได้เลยคะ..ว่าเด็กได้อะไร..ชุมชนได้อะไร..แล้วสุดท้ายนี่คือความภูมิใจของคนเป็นครูคะ
คะ
- รางวัลเป็นกระจกสะท้อนที่ดีเชียวค่ะ
- ทั้งเด็กทั้งครูตอนนี้ยังยิ้มค้างกันอยู่อย่างนั้นแหละค่ะ...หุหุหุ
ขอบคุณค่ะ
ไม่ยึดกับหลักสูตรดีแล้วครับ หลักสูตรก็คือหลักสูตร
แต่เรามาเล่นกระบวนการดีกว่าครับ กระบวนการที่ทำให้เด็กได้เกิดกระบวนการคิด ปกฏิบัติจริง แบบนี้ยั่งยืน ชื่นใจ
คะ
- เด็กยุคใหม่ที่พบ...คิดกันน้อยลง
- หรือเป็นเพราะว่ามีครูคอยคิดแทน