ต้นไม้ใบหญ้าบรรลุภาวะพุทธะแล้ว
...ก็ตั้งแต่ไอ้ก้อนความสงสัย มันผุดขึ้นมาอุดตันสมองพวกเธอนั่นไง...
- สรรพสัตว์ทั้งหลายในขณะที่พวกเธอกำลังแสวงหาหนทางแห่งการหลุดพ้นอยู่นั้น บรรดาต้นไม้ใบหญ้าทั้งหลายมันต่างก็บรรลุภาวะพุทธะไปหมดแล้วไม่รู้กันหรือไง
- พวกเธอมันเป็นได้แค่นักวิ่งที่ดีแต่วิ่งไปวิ่งมา เพื่อหาอะไรบางสิ่งบางอย่างกันจนเหนื่อยขาดใจตายไปแล้วนับสิบรอบ ก็ยังหาไม่เจอ ตายแล้วเกิด เกิดแล้วตาย ตายแล้วเกิด เกิดๆตายๆมันอยู่อย่างนี้ไปชั่วกัปป์ ก็ยังหาไม่เจอ ไม่เบื่อหน่ายกันบ้างรึไง
- ในขณะที่พวกเธอแสวงหา"ทาง"ทางนั้นกันอยู่ให้ขวักไขว่นั้น บรรดาต้นไม้ใบหญ้ามันก็ได้บรลุภาวะพุทธะไปนานแล้ว
- แล้วต้นไม้ใบหญ้าเหล่านั้น มันบรรลุภาวะพุทธะตั้งแต่เมื่อไหร่ อ้าว...พวกเธอไม่รู้กันรึ ก็ตั้งแต่ไอ้ความสงสัยก้อนแรกมันผุดขึ้นมาอุดตันสมองพวกเธอนั่นไง ตั้งแต่ที่พวกเธอคิดอยากได้ แสวงหาหนทาง"ทาง"นั้นนั่นแหละ ซึ่งเผอิญว่า ต้นไม้ใบหญ้าเหล่านั้นมันไม่มีตีนเดินไปไหนไม่ได้ มันจึงจำใจต้องรับเอาภาวะพุทธะเอาไว้อย่างเสียมิได้จริงๆให้ตายเถอะ ฮะ ฮะ ฮ่า.............
------------------------------------------------------------------------------------------
หมายเลขบันทึก: 129006เขียนเมื่อ 17 กันยายน 2007 16:35 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มีนาคม 2012 23:23 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (6)
สวัสดีเจ้าค่ะ พี่อนุเซน...ที่น่ารัก
สาธุ!!! ....น้องจิหลุดพ้นแล้วเจ้าค่ะ....55555+++++ แวะมาเยี่ยมเจ้าค่ะเห็นหายหน้าหายตาไปนาน.....แบบว่าคิดถึง....สบายดีไหมค่ะ..
เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ------->น้องจิ ^_^
- ตอนนี้หยุดวิ่งแล้วคะท่าน
- ก็ฝนมันตกทุกวันนี่คะ...จะไปไหนได้
- หน้าฝนต้นไม้ใบไม้สดชื่นมากคะ...ต้นไม้ชอบคะ...แต่คนเปียก..สบายดีนะคะ
- ขอบคุณที่แวะไปปลดทุกข์คะ..อิอิ
อ้อ สหายน้องจิเอง สบายดี
- หลุดพ้นแล้วใช่มั้ย หลุดพ้นแล้วจริงน่ะ
- หลุดพ้นจากการเป็นคนแล้วสินะ ดีแล้ว
- จะรีบไปไหนมาอยู่ด้วยกันก่อนสิ
ท่านnaree suwan สบายดี
- ขนาดไปไหนไม่ได้นะ ยังหาที่ปลดทุกข์มาให้ดูจนได้
- หยุดวิ่งแล้วใช่มั้ย ดีเลย จะได้ไม่ต้องวิ่งไล่หวดให้เหนื่อยกัน
- รักษาสุขภาพขอรับ
วิ่ง ๆ ๆ ๆ...วิ่งไป....
สหายน้องณัฐฏ์...พี่เห็นคนวิ่งหนีไม้หน้าสามบ้าง...วิ่งหลบไม้หน้าสามบ้าง...เพราะยังมีความกลัวอยู่...ว่าจะเจ็บตัวเจียนตาย...แม้ว่ายังสงสัยว่าจะวิ่งทำไม...วิ่งไปไหน...
สหายพี่ ขำขำ สบายดี
- อย่าวิ่งเลยนะ ท่านพี่ ชราภาพมากแล้ว เดี๋ยวจะเป็นอะไรไปละก็แย่เลย ต้องยอมรับสภาพ และควรไม้หน้าสามชุบน้ำมันสนแสนอร่อยนี่แต่โดยดีอยู่แล้ว
- มันก็ต้องยอมเจ็บบ้าง แต่ไม่ถึงกับคางเหลืองอะไรเลย ถึงจะวิ่งไปทางไหน ก็ไม่พ้นหรอก
- จักรวาลทั้งจักรวาลบรรจุอยู่ในเมล็ดผักกาดได้อย่างไร ตอบ-คือการตบโต๊ะอย่างแรงเพียงครั้งเดียว