มองชีวิตและสังคม ผ่านวัฒนธรรมความตาย

การส่งเสริมสุขภาพแบบพอเพียง

จากคอลัมน์ "จิตวิวัฒน์" ในหนังสือพิมพ์มติชน โดย พระไพศาล วิสาโลhttp://www.matichon.co.th/matichon/matichon_detail.php?s_tag=01act02150950&day=2007-09-15&sectionid=0130

ทุกวันนี้การทำงานส่งเสริมสุขภาพในความคิด ความรู้สึกของตัวเอง คือ เร่งรีบ เร่งรัด มีโจทย์หลายข้อที่ระเบียบวิธีปฏิบัติ และเป้าหมายขององค์กรแต่ละระดับกำหนดให้ค้นหาคำตอบ จนบางครั้งรู้สึกเหนื่อย

แต่พอได้อ่านบทความนี้แล้ว สะดุดกับประโยคที่ว่า " การช่วยให้ผู้ป่วยมีจิตใจที่สงบหรือเปี่ยมด้วยบุญกุศล เป็นเรื่องที่สำคัญกว่าการยืดลมหายใจให้นานที่สุด หากจะมีการเยียวยาร่างกายก็ต้องไม่เป็นอุปสรรคต่อการทำจิตให้สงบ "

เป้าหมายของการทำงานส่งเสริมสุขภาพให้ห่างไกลโรค ในความคิดและการกระทำของตัวเองที่ผ่านมา เลยคล้ายการหนีสิ่งที่หนีไม่พ้น

หากเพิ่มความตระหนักถึงความตายเข้าไปในกระบวนการส่งเสริมสุขภาพว่า คือ สิ่งที่ทุกคนพึงได้สัมผัส และผ่านไป ไม่ต้องถามหา ไม่ต้องวิ่งหนี

การพิจารณาให้รอบว่า องค์รวมของแต่ละกลุ่มเป้าหมาย สามารถส่งเสริมให้มีสุขภาพดีได้ระดับใด ที่จะช่วยให้เขาเหล่านั้นอยู่อย่างมีความสุขตามสภาวะที่เขาเป็น

คงหมายถึง "การทำงานส่งเสริมสุขภาพแบบพอเพียง"

                                                                            DAENG...D

[OPERATING ROOM NURSE]

เข้ามาทักทาย  อย่ามัวแต่ดูแลสุขภาพคนอื่น  จนลืมดูแลสุขภาพตนเองล่ะ  เป็นห่วงจริงๆ นะ

[เพื่อนร่วมทาง]

• คุณ  DAENG...D คงทำงานหนักจริงๆ นะคะ ... ถึงมีผู้ห่วงใยปานนี้
• ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ เป็นห่วงด้วยอีกคน

[รตน]

หายไปนานมาก ไม่ได้เข้ามาตอบเลย พอเข้ามาก็ขออนุญาตเผยโฉมใหม่นะคะ นี่แหละค่ะตัวจริงของ DAENG...D

ตอนนี้จะปิดบันทึกที่ nurseopd แล้วนะคะ ย้ายที่อยู่ใหม่เป็น "โลกใบเล็ก" และขอให้ planet manager ชุมชนคนศูนย์ฯ add แล้วค่ะ หลายท่านอาจเห็นหน้ากันแล้ว

 ขอบคุณความห่วงใยจากน้องแต๋ว และ อจ.หมอนนท์

ที่สัมผัสได้ด้วยความรู้สึกค่ะ

 

[เพื่อนร่วมทาง]

• พัฒนานะคะ ออกจาก OPD ไปอยู่ โลกใบเล็กแล้วนะ ... จะไปตามหาให้เจอละค่ะ

[Up to you.]

• ปิดตัวได้ไง ให้คนอื่นต่อยอดซิจ้ะพี่ขา
• เสียดาย