ตั้งแต่ทำงานกับครูบาสุทธินันท์มาก็กว่า ๕ ปี ผมได้รับของที่ระลึกที่มี “คุณค่า” และ “มูลค่า” มากมาย
ทั้งในเชิงความรู้ แผนการทำงาน เครือข่าย ของใช้ในบ้าน อาหาร ข้าว ไม้ยืนต้น พืชพันธุ์แบบพิเศษๆ และของหายากทั้งหลาย รวมทั้งตู้รถไฟอีกหนึ่งตู้ ที่ยังไม่ได้ขนมาจากกรุงเทพฯ
เมื่อวันก่อนผมไปประชุมที่สวนป่าของครูบา ไปเห็นเขาควายขนาดใหญ่แขวนอยู่ในที่ไม่ค่อยมีคนดูแล ผมก็เลยบอกครูบาว่า น่าจะเก็บไว้ในที่ปลอดภัยกว่านี้นะครับ
ครูบาตอบแบบไม่ลังเลว่า งั้นผมบริจาคให้อาจารย์ไปประดับที่เถียงนาอาจารย์ก็แล้วกัน
เพราะเขาควายขนาดไม่ธรรมดา กว้างเกือบ ๑ วานี้ น่าจะอยู่กับเถียงนาที่ไม่ธรรมดา
แต่เถียงนาผมยังไม่ทันเสร็จก็เลยนำมาไว้ที่บ้านก่อนครับ
นี่แหละครับ
ความเป็น “ครูบาสุทธินันท์” คนนอกระบบ ไม่เคยมีอะไรที่เป็นธรรมดาในชีวิตท่าน
ท่านจึงมีพันธมิตรมากมาย จนผมต้องอิจฉา แต่ตายังไม่ร้อนครับ
ขอบพระคุณมากครับ
บ้านผมยังมีที่เก็บของเก่าๆ อีกมากนะครับครูบา
สวัสดีครับแหม ว่าจะบอกแล้วเชียวว่ามีคนช่วยปีนเสาขึ้นไปเอาลงมา
ก็เกรงใจว่าใช้คนไม่เหมาะสม เลยไม่กล้าพูด
ขอบคุณมากครับ
ยังเป็นกามนิตหนุ่มเช่นเคยนะครับ