ความพยายมอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น หรือเกิดเป็นคนควรพยายามจนกว่าจะประสบความสำเร็จ ทั้งหมดนี้ล้วนแต่เป็นสัจจธรรมที่แน่นอน การก้าวเดินทางของผมตลอดระยะเวลา 4-5 ปีที่ผ่านมา ยอมรับว่าปัญหาที่ได้พบเจอมันหนักกว่าที่คาดฝัน (ครั้งก่อน) เรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้นทั้งทางตรงและอ้อม แทบจะม้วนเสื่อกลับบ้านเกิดแล้ว และแล้วด้วยความคิดที่ผมจดจำมาตลอดว่า "เกิดเป็นกลองต้องให้เขาตี ถ่าเป็นกลองดียิ่งตีก็ยิ่งดัง"(พระราชปริยัติสุธี เจ้าคณะจังหวัดสุพรรณบุรี) นี่แหละคือแนวทางที่ผมได้นำมาใส่กระโหลกของผมแล้วก็พยายามเก็บใว้ใช้ในยามที่เกิดปัญหา เท่านี้ก็สามารถแก้ปัญหาที่เกิดได้ ผมดีใจครับ และจะภาคภูมิใจที่ผมได้เดินทางบนเส้นทางครูมืออาชีพได้สักที ตอนนี้ความเป็นอยู่ต่างๆที่โรงเรียน ถือว่าน่าภาคภูมิใจเป็นอย่างยิ่ง ครั้งแต่แรกเริ่มที่เข้ามาสู่การถ่ายโอนเข้าอบจ.นนทบุรีอย่างเต็มรูปแบบ นักเรียนคือคนที่เราต้องบริการอย่างเต็มความสามารถไม่เลือกปฏิบัติ มีนักเรียนมีครู ไม่มีนักเรียน ครูไม่มี เท่านี้แหละที่ผมคิด ควรมิควรแล้วแต่พิจารณาครับผู้อ่าน ขอบคุณครับ
โจทย์ที่ต้องการคำตอบ ผู้รู้จริงจะเป็นผู้ที่สามารถผ่านการสอบได้ การเตรียมการโดยตลอด ความมานะพยายามโดยไม่ย่อท้อเป็นสิ่งที่พึงสังวรณ์ เตือนน้อง ๆ ว่า กว่าที่แต่ละบุคคลจะก้าวมาถึงหน้าที่การงานในปัจจุบัน อยากจะบอกว่า ต้องมีการเตรียมการที่ดี ในทุกสถานะ เราจะประสบความสำเร็จในอนาคตได้เป็นอย่างดี
สวัสดีค่ะ
ดิฉันเพิ่งเข้ามาอ่านเจอค่ะ
ดิฉันเป็นคนหนึ่งที่ไปสอบที่กาญจนบุรีเหมือนกัน เอกคอมพิวเตอร์ ค่ะ ดิฉันและเพื่อนๆก็มีความคิดเหมือนคุณเหมือนกัน ว่านี่มันอะไรกัน มีผู้เข้าสอบ 500 กว่าคน แต่สอบผ่านภาค ก. แค่ 6 คน ทำให้ดิฉันและเพื่อนๆอดคิดไม่ได้ว่า โหทำไมเราและบรรดาครูอีกมากมายทำไมถึงโง่จัง ไม่รู้ว่าจะเอาคำไหนมาเปรียบ
ดิฉันงง จริงๆค่ะ