เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว พี่หัวหน้างานคุณภาพที่สำนักงานสาธารณสุขจังหวัด โทรศัพท์มาให้ไปเล่าปัจจัยความสำรวจในการได้รับรอง HA&HPH น่าเสียดายที่ติดสัมมนาที่นครนายก งานนี้เลยไม่ได้ไปนำเสนอ
วันนี้จึงมานั่งคิดทบทวนดูว่า มีอะไรบ้างที่ทำให้โรงพยาบาลของเราเป็นโรงพยาบาลคุณภาพ คงไม่ต้องเริ่มที่ ผู้อำนวยการ หรือ ผู้นำเพราะใครๆก็มักมองว่า ผู้นำเท่านั้นที่สำคัญ หากมุ่งมั่นแล้วย่อมสำเร็จเสมอ ก็อาจจะจริงหากเป็นผู้นำที่คล้ายเผด็จการ แต่การทำคุณภาพ สิ่งที่สำคัญคือต้องได้ใจเจ้าหน้าที่ หากเจ้าหน้าที่ไม่มีความมุ่งมั่นด้วยใจทำไปก็ได้ไม่นาน
ปัจจัยสำเร็จของโรงพยาบาลเรา จึงน่าจะมาจาก
1. เรามีประชาชน หลวงพ่อ มีกรรมการมูลนิธิ ที่ให้การช่วยเหลือเกื้อกูลแก่โรงพยาบาลเป็นอย่างดี เราได้เครื่องไม้เครื่องมือดีๆมาให้บริการแก่คนไข้ก็เพราะได้รับบริจาคจาก หลวงพ่อ พ่อค้า ประชาชน คหบดี
เรามีชุมชนเข้มแข็งที่สามารถดูแลตัวเองได้และเป็นแบบอย่างแก่หมู่บ้านหรือชุมชนใกล้เคียง
2. เรามีเจ้าหน้าที่ที่มุ่งมั่น รับผิดชอบ มีประสิทธิภาพ ฉลาดมีไหวพริบ กระตือรือร้น สร้างสรรค์ ยึดมั่นในมาตรฐานวิชาชีพและคุณธรรม ไม่เคยเห็นเจ้าหน้าที่คนไหน เมื่อได้รับมอบหมายงาน กระจายงาน ให้คำแนะนำจากผู้อำนวยการแล้ว จะปฏิเสธงานไม่ปฏิบัติตาม ทุกคนนำไปปฏิบัติได้เป็นอย่างดี เห็นประโยชน์ของผู้ป่วยเป็นใหญ่ หรือที่เรียกว่า มุ่งเน้นผู้ป่วยเป็นศูนย์กลาง
3. เรามีผู้อำนวยการที่มีความมุ่งมั่นตั้งใจ ได้ทำอะไรแล้วต้องทำจริงทำให้ได้ ผู้อำนวยการจะอยู่เคียงข้างเจ้าหน้าที่เสมอในยามที่ต้องทำงานหนัก ลงตรวจงานและให้ความช่วยเหลือเองถึงพื้นที่งาน เจ้าหน้าที่คนใดมีติดขัดมีปัญหา ผู้อำนวยการจะไปช่วยเหลือ ให้ทั้งกำลังใจและกำลังทรัพย์ อย่างนี้คงเรียกว่าได้ใจเจ้าหน้าที่แน่นอน
การจะเป็นโรงพยาบาลคุณภาพ เป็นสิ่งที่ไม่น่าจะยากเกินไป เพราะวิชาชีพต่างๆในโรงพยาบาล ล้วนมีมาตรฐานวิชาชีพเป็นตัวกำหนดการทำงาน มีคุณธรรม และจริยธรรมของเจ้าหน้าที่ ที่มุ่งเน้นผู้ป่วยและลูกค้าเป็นศูนย์กลาง หากเรามาร่วมแรงร่วมใจ ปฏิบัติตามมาตรฐานและยึดประโยชน์ของผู้ป่วยเป็นตัวตั้ง โรงพยาบาลคุณภาพก็ติดตามมาแน่นอน
สวัสดีครับป้าแดง pa_daeng
สวัสดีคะป้าแดง แวะมาเยี่ยมและให้กำลังใจคะ เห็นด้วยอย่างยิ่งกับการเป็นโรงพยาบาลคุณภาพเป็นสิ่งที่ไม่ยากเกินไป ขอแค่ร่วมด้วยช่วยกัน ของเรากำลังจะก้าวไปขั้น 3 ยังฮึดสู้เพื่อปีนป่ายไปขั้น 3 ให้ได้คะ ขอป้าแดงช่วยโปรดชี้แนะด้วยคะ ขอบคุณคะ
สวัสดีคะคุณป้าแดง เข้ามาอ่านโดยสายเลือดของความเป็นวิชาชีพและลูกอีสาน (คนอื่นจะว่าเรามั๊ยเหมือนเล่นพวก)
อ่านบันทึกทุกบันทึกของป้าแดงอย่างมีความสุขทุกครั้ง นั่นคือการได้กลับไปสัมผัสความรักของตัวเอง
ป้าแดงคงเป็นคำเรียกแทนลูกๆของน้องที่ทำงาน เหมือนที่พี่ก็ถูกเรียกว่าป้าหมู หรือไม่ก็แม่หมู
ตามข่าวงานมหกรรม KM ภูมิภาค น่าจะไม่ใช่ป้าแดงแล้วละค่ะ สาวสวยอย่างนี้
พี่อยู่กึ่งศรรตวรรษแล้ว ขอแทนตัวเองว่าพี่หมูนะค่ะ
ตามอ่านบันทึกเสมอนะค่ะ