สายๆ ของวันหนึ่ง ..
ในห้องพักสีขาวดูสะอาดตา ที่เราพักอยู่เป็นระยะเวลาหลายวัน – หลายคืน
ขณะที่ฉันกำลังง่วนอยู่กับการเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋า
เธอกึ่งนั่ง กึ่งพิง อยู่บนเตียงเล็ก ๆ มองดูฉัน
นัยน์ตาของเธอมีหยดน้ำใส ๆ กำลังร่วงพรูอาบแก้ม
และก่อนที่เธอจะทันใช้มือเช็ดทิ้ง
“ ร้องไห้ทำไมคะ? ” ฉันถามพลางเดินเข้าไปสวมกอด
“ ก็ทำไม ถึงชอบคิดว่าพี่ไม่รักนะ ” เธอตอบฉันเบาๆ ในอ้อมแขน
ทำไม ภาพความทรงจำเดิม ๆ ระหว่างเรา ..
ถึงได้ผุดขึ้นมาในความคิดคำนึงชัดเจนนักก็ไม่รู้
พอภาพนี้ผุดขึ้นมา .. ก็มีเรื่องราวต่าง ๆ บทสนทนามากมาย พรั่งพรูออกมา
มากเสียจนฉันอยากจะปิดสวิตช์ความคิดของตัวเองในทันใด
หลายคืนที่ฉันหลับไปทั้งน้ำตา
และหลายครั้งในตอนกลางวัน ที่ฉันรู้สึกอยากจะร้องไห้
ฉันก็จะร้องออกมาอย่างไม่อายใคร
และทั้ง ๆ ที่บอกกับตัวเองว่า .. เธอจากไปแล้ว
แต่ในหัวใจและความรู้สึกกลับไม่ยอมรับความจริงนั้น
ยังคงแอบคาดหวังอย่างเงียบ ๆ ว่า .. สักวันหนึ่งเธอจะกลับมา
วิถีโคจรแห่งรักจะพัดพาให้เรากลับมาพบกันอีกครั้ง
รูปถ่ายของเธอหลายใบยังคงวางอยู่บนที่นอน
เหมือนเช่นทุกครั้ง ..ที่ฉันหยิบปากกาขึ้นมาเพื่อเขียนถึงเธอ
พูดคุยกับเธอผ่านหน้ากระดาษรูปถ่ายใบเดิม ๆ
รอยยิ้ม สีหน้า แววตา ของเธอก็ยังดูเหมือนเดิม
จะต่างกันก็แค่เพียงความคิด – ความรู้สึกที่เธอมีให้ฉัน .. ได้เปลี่ยนไป
ฉันกำลังร้องไห้
ในดวงตาพร่างพราวไปด้วยหยดน้ำใส ๆ
ไม่มีเหตุผล ไม่รู้ว่าทำไม ไม่มีคำตอบ
น้ำตาของคนเรามาจากไหนกัน
ไหลริน ร่วงพรู ออกมาเรื่อย ๆไม่รู้จักเหือดแห้ง
ดึกแล้ว ..
เสียงสายลมยังคงพูดคุยกันเบา ๆ
ท่ามกลางเสียงกระซิบกระซาบของเหล่าสายลมนั้น
ยังมีเสียงสะอึกสะอื้นของฉันให้ได้ยิน
แต่เสียงร้องไห้ของฉันคงดังไปไม่ถึง .. หัวใจของเธอ ..
ไม่เป็นไรหรอกค่ะ
ถ้าความรักจะทำให้ฉันร้องไห้อีกครั้ง
จาก .. หนังสือทำมือเล่ม 3 แค่ได้เคยรักกัน ฉันก็พอใจ
ป.ล. นั่งทำงานอยู่ดี ๆ ที่โต๊ะ น้องของเพื่อนก็เปิดเพลง " เขียนถึงคนบนฟ้า " ก็เลยอินจัด จนต้องหยิบยกบทนี้มาบันทึก
สวัสดีค่ะ
แค่อ่านก็ใจหวิวแล้วจ้า
สวัสดีค่ะ คุณพี่ศศินันท์ ..
ก็เล่มสีม่วง ๆ ปกผ้าฝ้ายไงล่ะคะ ไปอ่านที่ครูพี่อ้อยเลย ครูพี่อ้อยมีอยู่ ฮึ่มมม ๆ ๆ
คุณ naree คะ ..
ไม่ได้ร้องไห้ค่ะ นั่งทำงานไปและหยิบลองกองเข้าปากไปด้วยเนี่ยล่ะค่ะ ก็พอดีน้องเพื่อนแวะมาที่ออฟฟิศ แล้วเปิดเพลง “ เขียนถึงคนบนฟ้า ” ต้อมก็เลยอินไปกับเพลงน่ะค่ะ haha
ไม่มีใครรักต้อมก็ไม่เป็นไรค่ะ ต้อมรักตัวต้อมเองได้ มีพี่สาวคนสวยคนหนึ่งเคยบอกต้อมว่า “ จงภูมิใจที่ในชีวิตเกิดมาเพื่อได้รักและถูกรัก ” และก็ขอขอบคุณรักจากคุณด้วย ^_^
คุณเคยอ่านนวนิยายข้างหลังภาพไหมคะ? ถึงแม้ว่าฉันจะตายไปโดยปราศจากคนที่รักฉัน- แต่ฉันก็ยังอิ่มใจว่าฉันตายไปโดยมีคนที่ฉันรัก.
แค่เข้ามาบอกว่าได้อ่านค่ะ
คงต้องปล่อยให้หญิงสาวร้องไห้ให้พอใจ
คือ จะบอกว่า หญิงสาวเจ้าของเรื่อง..เธอหยุดร้องไห้แล้วค่ะ ด้วยเข้าใจอะไร ๆ มากขึ้น ^_^
เธอร้องไห้ของเธอจนพอใจแล้วค่ะ แฮ่ะ ๆ ๆ
ขอบคุณพี่นุชที่เข้ามาเยือนกันค่ะ
ว๊า!! ต้อมกำลังจะป้อนลองกองให้คุณแล้วเชียว แต่คุณคงอิ่มแล้ว งั้นต้อมแกะใส่ปากตัวเองดีกว่า แฮ่ะ ๆ ๆ
ต้อมเป็นประเภทรักเงียบ ๆ ค่ะ และตอนนี้ชีวิตต้อมก็เบิกบานดี มีพี่ ๆ ที่น่ารัก มีความสุขดีตามอัตภาพค่ะ จนบางครั้งก็อยากจะนำความสุขไปแบ่งปันคนทั้งโลก ^_^
แหม แหม๊ เพื่อนยกมาให้พวงหนึ่งเท่านั้น ถ้าได้สัก 2 กิโล ก็ดีสิเนอะ แฮ่ะ ๆ ๆ
หน่า ๆ ๆ ต้อมว่า ความรักเป็นเรื่องละเอียดอ่อน ค่อย ๆ ทำความเข้าใจไปเนอะ
ไม่หัวเราะค่ะ แต่ยิ้มมม ๆ ๆ ^_^ ได้ ใช่ไหมคะ?
ต้นรักของคุณน่ารักดีค่ะ ต้อมชอบ
ความรัก ความสุข ความมั่งมี เหมือนเมฆหมอก พัดผ่านสายตามาแล้วก็ผ่านไป ไยต้องแสวงหา อาลัยเล่า อยู่กับความจริงแสวงหาธรรมะเข้าพักในหัวใจ สร้างบุญกุศล เพิ่มพูน จึงเป็นความสุขแท้ และเผื่อแผ่ให้มวลมนุษย์ร่วมโลกด้วย คือความสุขนิรันด์ นะคะ "ขอความสุข สันติสุข จงเกิดแด่มวลมนุษย์โลก" ^ ๐ ^
"ความเศร้าที่ลึกซึ้งที่สุด..คือการมีชีวิตที่ปราศจากความรัก..แต่มันคงจะเศร้ายิ่งกว่ากับการที่จะจากโลกนี้ไป..โดยไม่ได้บอกคนที่เรารัก..ว่า..คุณรักพวกเค้า.."
รักใครไว้ก็รีบบอก..กันนะคะ..
ขอให้สมหวังในความรักกันทุกคนค่ะ...
ขอบคุณค่ะ..ที่นำกลอนความรักมาให้ระลึกถึง..ความรัก..อีกครั้ง.
คุณต้อมค่ะ...
โอ๊ะ โอ๋ น้องต้อมคนดี ไม่ร้องไห้นะค่ะ ... ถ้าพี่เห็นใครร้องไห้แล้วมักจะร้องตาม... เดี๋ยวใครๆ ก็ร้องไห้ตามน้องต้อมกันหมดนะ...
วันนี้มีเรื่องที่จะเขียนบันทึกแล้วค่ะ ตั้งใจมาหลายวันแล้ว ^_^
สาธุ!! ^_^ (( พนมมือแต้ ทำตัวสงบ ไม่ดิ้นกระดุ้กกระดิ้ก ))
ความรักเป็นเรื่องราวดี ๆ ที่สวยงาม เนอะคะ ^_^
บทกวีบางบทก็เขียนออกมาจากความรู้สึก ค่ะ
และใช่แล้ว สุข - ทุกข์ อยู่ที่ใจ ถูกต้องแล้วนะค๊า ^_^
วันนี้ ต้อมยิ้มได้แล้วค่ะ ^_^ เมื่อนึกถึงความดีของความรัก เนอะ เนอะ
มาโอ๋ต้อมแล้วแถมกอดด้วยไหมคะ?
เวลาร้องไห้ของต้อมล่วงผ่านมาแล้วค่ะ ทุกวันนี้ก็ยิ้มได้แล้ว ^_^ จริง ๆ นะคะ บางความทรงจำก็เก็บไว้ลึกสุดใจน่ะค่ะ บางเวลาที่คิดถึงค่อยกลับไปละเลียดกับอารมณ์ " คิดถึง " นั้น ๆ อีกครา
ป.ล. แค่เห็นยิ้ม ยิ้ม ของอาจารย์ ต้อมก็พลอยยิ้มตามได้แล้วค่ะ
พี่สาวคนหนึ่งเคยบอกต้อมว่า .. จงภูมิใจที่ในชีวิตนี้ได้เคยรักและถูกรัก ^_^
ฟังเพลงนี้แล้วคิดถึงสาวไหนหนอ? ^_^
ด้วยความยินดีค่ะ ^_^ และยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
รีบตามไปอ่านทันทีเลยค่ะ ^_^