ความทุกข์ของคนรวย


คนรวยก็มีทุกข์ตามประสาคนรวยดังนิทาน

ชายยากจนคนหนึ่ง  รอนแรมขอทานมานานจนท้องกิ่ว ได้แวะขอทานที่บ้านเจ้าสัว บ้านเจ้าสัวใหญ่โตโอฬาร ชายขอทานได้ร้องขอข้าวเปลือกจากคนใช้ที่ประตูรั้วหน้าบ้าน คนใช้บอกว่า ขอให้รอก่อน เพราะท่านเศรษฐีกำลังจุดธูปบูชาฟ้าดินขอให้การค้ารุ่งเรืองร่ำรวยขึ้นกว่าเดิมอีก 10 เท่า ชายขอทานได้ยิน รีบเดินหนีทันที พึมพำในใจว่า ไม่นึกว่าท่านเศรษฐีจะยากจนกว่าเราหลายร้อยเท่า เราต้องการข้าวเปล่าเพียงจานเดียว แต่ท่านเศรษฐีกลับต้องการเงินทองอีกมหาศาล

     นิทานจบ  คุณคิดว่าอยากเป็นเจ้าสัวหรือขอทาน
 

หมายเลขบันทึก: 125752เขียนเมื่อ 6 กันยายน 2007 17:47 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 มิถุนายน 2012 16:06 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)
ไม่มีคำว่าพอสำหรับคนที่ไม่รู้จักพอนะครับ

อ่านแล้วโดนใจจริงๆ  รวยซะขนาดนั้นยังต้องการอะไรอีกตั้งมากมาย..    มักน้อยแต่ดูรวยชั่งเปรียบเทียบดีจัง      โชคดีที่ทุกวันนี้ผมไม่ได้รวย   ขออยู่แบบคนจนแต่มีความสุขดีก่า   


** ขอเป็นจากข้าวเปล่าเป็นข้าวราดแกงเลยได้มั้ย?.. 

สวัสดีค่ะ

 ความพอเพียงเป็นความสุข พ่อสอนไว้

นิทานพยายามสร้างภาพความแตกต่างที่ขัดแย้งกัน ความจริงแล้ว เราไม่ต้องเป็นทั้งขอทานและเจ้าสัว แต่เราสามารถมีชีวิตในวิถีทางของตัวเราเองโดยทางสายกลางคือ มีความพอเพียงทางด้านวัตถุและจิตใจ
อยากทราบความหมายคำว่า " ฮูดัน "

ตอบคำถามค่ะ คำว่า "ฮูดัน" ก็คล้ายๆกับคนที่มีความสุขกับสิ่งแวดล้อมที่ไม่เป็นพิษ

เป็นสมาชิกใหม่ค่ะ มีแพลนเน็ตเรื่องสำนักงานโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริยังงัยอย่าลืมติดตามอ่านกันนะค่ะ

  • สวัสดีครับ...
  • ขอชื่นชมว่าเล่าเรื่องได้กระชับ, และน่าฟังมาก
  • สำหรับคนที่รวยอย่างไม่รู้จักพอ (เพียง)
  • แท้ที่จริง ก็คือ คนที่ "ยากจนความสุข" ดี ๆ นั่นเอง 

ขอบคุณค่ะสำหรับ ข้อความที่สอนใจและเป็นประโยชน์ต่อผู้อ่านโดยมาก ขอบคุณค่ะ ^_^

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท