ความอลเวงของคนทำแล็บ...เบื้องหลังการออกผลที่ล่าช้า

ขอเล่าด้วยภาพนะคะ

วันอังคารที่ผ่านมา (ก็เมื่อวานนี้แหละค่ะ) เป็นวันที่เราต้องขอให้ประชาสัมพันธ์โรงพยาบาลม.อ.ประกาศขออภัยที่ผลแล็บเคมีจะออกล่าช้ากว่าปกติ เนื่องจากเครื่องขัดข้อง เป็นวันอลเวงของพวกเราจริงๆ ถึงแม้สุดท้ายเราก็แก้ไขให้ทุกอย่างลุล่วงไปได้ แต่เช้าวันนี้เราก็มีปัญหาอีกครั้ง แต่บทเรียนจากวันวานทำให้เราสามารถออกผลได้เร็วขึ้นแม้จะล่าช้ากว่าปกติเล็กน้อย ทำให้เรารู้ว่า แรงงานคนนี่แหละค่ะ เชื่อถือได้มากที่สุด เครื่องอัตโนมัติไหนๆก็สู้ไม่ได้ เก็บภาพความอลเวงมาเล่าต่อค่ะ 

ความอลเวงเริ่มขึ้นเมื่อมีน้ำรั่วออกมาจากในเครื่อง จนอ.ประสิทธิ์และพี่ปนัดดาต้องค้นหาแหล่งต้นตอและแก้ไขปัญหา ใช้เวลาหลายชั่วโมงทีเดียว
หน้าตาของเครื่อง Modular P800 ที่เราต้องใช้ทำงานแทน	ปกติเราใช้ตรวจเฉพาะน้ำตาลในเลือด เพื่อให้ลงผลด้วยมือไม่มากนัก
พี่นุชรัตน์ก็ใช้เพื่อตรวจวัด HbA1C ด้วยเหมือนกัน	หลอดเลือดที่รอเพื่อจะเข้าเครื่องตรวจ เครื่องนี้ต้องคีย์สั่งครั้งละ 5 หลอดเท่านั้น
มีหลอดเลือดที่ขอผลด่วนติดสติ๊กเกอร์ให้เห็นชัดๆรออยู่หลายราย	พี่ปนัดดาออกมาตรวจเช็คความคืบหน้าข้างนอก หลังรู้สาเหตุน้ำรั่ว
แถวของหลอดเลือดที่ค้างอยู่	พี่ดากลัวว่า rack จะหล่นเพราะทับใบแล็บอยู่ เลยเปลี่ยนมาเสียบไว้แทน
น้องมิง-อภิชาติกำลังตั้งหน้าตั้งตาคีย์สั่งตรวจทีละ 5 ราย	ต้องเรียกให้หันมาโชว์หน้าตากันหน่อย

[นายดำ]

เป็นวันทำงานที่สนุกที่สุดเลยครับ ไม่เชื่อมาดูได้ที่ห้องเคมีครับ ทุกคนไม่บ่นซักคำเลย (บ่นหลายคำ) แต่ทุกคนก็ช่วยกันอย่างเต็มที่เลย ผมภูมิใจที่ได้ทำงานห้องเคมี ครับผม