อิอิ
เมื่อคืนฝันประหลาดมาก
มีเด็กมาถามว่า..คุณลุงครับ อิอิ..แปลว่าอะไร
เออ..ก็นั่นนะสิ เล่นถามแบบนี้ ลุงสะดุ้งแทบตกเตียง
ไม่เคยคิดว่าจะมีใครถามว่า อิอิ หมายความว่าอะไร
จะตกม้าตายก็คราวนี้
..ลุงก็ไม่รู้เหมือนกัน สารภาพไปตามตรง
อ้าว! ถ้างั้นคุณลุงเขียนทำไม
..เห็นใครเขาเขียน ก็เขียนตามๆกันไปก็เลย อิอิ ไป อิอิ มา..
ผมสังเกตว่าคำนี้ มันเป็นเครื่องหมายที่ให้ความรู้สึกเป็นกันเอง ล้อเล่น ล้อเลียนนิดๆ ไม่มีใครถือสาอะไร ผู้ใหญ่ใช้ก็น่ารักไปอีกแบบ เด็กๆใช้ก็น่าเอ็นดู นึกไปถึงเด็กๆตอนทำแบบฝึกหัด ที่เรามักลงท้ายด้วยคำว่า : ซตพ. แต่ตอนนี้เขียนอะไรมักจะลงท้ายด้วยอิอิ. อิอิ.จึงน่าจะให้ความรู้สึกที่หมายถึงเป็นอะไรก็ได้ อิอิ เป็นได้ทุกอย่าง เป็นภาษาเฉพาะของกลุ่มชาวBlog ถ้าไปเขียนรายงานทางราชการ ไปลงท้ายอิอิ มีหวังอ่วมอรทัย
ช่วงนี้เห็นเขาพูดกันมากถึงการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้อง ราชบัณฑิตถึงกับจะออกมารวบรวมคำบัญญัติศัพท์ต่างๆ แต่พวกเราพวกป่วนภาษา ตามปกติก็ไม่ได้เลยเถิดอะไร หยอกเย้าตามจริตของคนกลุ่มคนที่รู้ใจกัน ที่มาเยาะหยอดใส่ในภาษาเขียนบ้าง เรียกว่าเอาเป็นแค่ชูรสชูใจ อิอิ..ไม่มีอะไรเกินเลยไปมากกว่านั้น
เจ้าลูกชายโทนผมส่งกลุ่มคำพวกนี้มาให้ดู ยังไงก็ไม่ชอบใจเท่าคำว่า อิอิ. หรือเราชอบของเราอย่างนี้ก็ไม่รู้นะ ตอนหลังเห็นอาจารย์พิชัย อาจารย์จันทรัตน์ คลับคล้ายคลับคลาว่าดร.วรภัทร เขียนถึงเราก็เอาคำ อิอิ มาลงท้ายแทนคำว่าชิวชิว อ่านแล้วเกิดความรู้สึกว่าเป็นคอเดียวกัน เป็นรหัสประจำกลุ่มชาติพันธุ์อิอิ.
คนไทยมีสถิติเกี่ยวกับการเรียนรู้ไม่ค่อยดีนัก พูดถึงการอ่าน มีเด็กป.6 อ่านหนังสือไม่ออกจำนวนมาก พูดถึงการเขียนก็ไม่ค่อยจะเขียนกัน จดๆจ้องๆจะเขียนแต่ละทีก็เกรงว่าจะผิด เขียนออกไปไม่เข้าท่า เขียนไม่ดี บางคนอ้างว่าต้องมีพรสวรรค์ ที่จริงไม่มีหรอกพรสวรรค์ พรนรก อะไรนั่น ไม่มีใครเก่งมาจากท้องแม่ ทุกคนมาหัดเรียนเขียนอ่านภายหลังกันทั้งนั้น เรื่องนี้ถ้าคุยกับหลวงพี่ ท่านก็จะบอกว่า ควรมีอิทธิบาท 4 คือ
- ฉันทะ รักที่จะเขียน
- วิริยะ ลงมือเขียน เขียน เขียน
- จิตตะ คิดเรื่องที่จะเขียน
- วิมังสา ตรึกตรอง ว่าเขียนไปดีแล้วหรือยัง
ทุกอย่างเริ่มต้นที่รักที่จะเขียน โน้มนำใจก่อนว่าการเขียนนี้ดีนะ ช่วยให้เราสื่อสารกับเพื่อนๆและคนอื่นๆได้ดี การเขียนเป็นกระบวนการเรียนที่หลีกเลี่ยงไม่ได้อยู่แล้ว แต่พวกเราก็ไม่พยายามที่จะใส่ใจกัน คนที่เขียนนิยายเรื่องแฮนรี่พอตเตอร์ ร่ำรวยจากการเขียนจนนับเงินไม่ไหวกลายเป็นคนรวยอันดับต้นๆของโลก
มาถึงยุคนี้การเขียนเพิ่มเทคนิคขึ้นมาอีกระดับหนึ่ง แทนที่จะเขียนในหน้ากระดาษก็เขียนลงในBlog ซึ่งจำเป็นต้องเรียนรู้ขั้นตอนบ้างนิดหน่อย ไม่ยากหรอก ถ้าเขียนลงBlogได้ เราก็เดินไปสู่โลกกว้างของการเรียนรู้ ที่สำคัญเราจะได้เพื่อนร่วมเดินทางที่-เก่ง-ดี-มีน้ำใจ ใครสนใจอยากจะเรียนเรื่องนี้ เชิญที่งานมหากรรมKM.ภูมิภาคครั้งที่1ที่มหาวิทยาลัยนเรศวร มีคนสอนใจดีคอยแนะนำ เชิญนะครับ ในงานนี้มีคนพันธุ์อิ เดินหน้าระรื่นกันทั้งงาน อิอิ
ความเห็น (31)
มาแซงหน้าแป๊ดก่อน เดี๋ยวว่าใหม่
อิอิอิ
อ้าว ๆ พ่อขาฯ
มัวแต่เมาขี้ตาแป้บเดียว แพ้พี่อึ่งฯ เลย
อิอิ
เมื่อคืนหลับครึ่งเดียว อิอิ
คิดถึงน้า แป๊ด ฝันไปเรื่อยเปื่อย
น้าหายปวดหัวยัง ใจเย็นๆยิ้มไว้บ้าง
เรื่องไปญี่ปุ่นยกเลิกแล้ว สังขารไม่อำนวยต้องยกเครื่องก่อน
อิอิ..
แวะมาทักทายยามเช้าด้วยคนค่ะ ^ ^
อิ อิ
เป็นไปได้ไหม ที่คนพันธุ์อิ จะกินข้าวด้วยกันสักมื้อหนึ่ง ลูกหว้าก็ยุ่งเรื่องจัดงานเกษียณมหาวิทยาลัย ใครที่อยากเจอก็ต่อไม่ติด
ประกาศ คนหาย
ใครพบเห็น อาจารย์ราณี นำส่งที่งานมหกรรมฯม.นเรศวรด้วย อิอิ
ตามไปดูแล้วหนิง จะส่งเอกสารทางEMS.ให้วันนี้ แต่ไปหวังอะไรมาก ได้ก็ดี ไม่ได้ก็ดี อิอิ
สวัสดีค่ะครูบาฯ
- ครูอ้อยมาทักทายค่ะ...อย่ามัวแต่หัวเราะ..อิอิ...
- รักษาสุขภาพ กินยาด้วย
- และเปลี่ยนเสียงหัวเราะแบบ..หุหุ..บ้างมันจะได้ไม่น้อยใจค่ะ
อิอิ...หุหุ
ครูอ้อย ถือไม้เรียวมาแต่เช้าเลย
แถมยังมาบอกให้ หุหุ อีก หนักเข้าไปใหญ่ หุหุ แปลว่าอะไร คุณครูขา..อิอิ หุหุ อิอิ
แหะ แหะ
อิ อิ
ฮิ ฮิ
หุ หุ
555 555
อิอิ แล้วอย่าลืม คิคิ ด้วยนะคะ
เป็นอาการของการหัวเราะแบบไม่อ้าปาก เอามือป้องปากเล็กน้อย อิอิ คิคิ
พ่อครูบาขา..
อิทธิบาท 4 นั้นสำคัญมากจริงๆ เวลาที่หนูอยากเขียนบันทึกสักบันทึก เพราะว่าบางครั้งมีแค่ฉันทะ ขาดวิริยะ และบางครั้งมีถึงจิตตะ แต่ไม่อยากตรึกตรอง ก็เก็บไว้ก่อน
ที่มักเป็น(ส่วนนี้อาจจะไม่เหมาะ) คือ อยากเขียนเขียนเลย โพสเลย รวดเดียวจบเลย ทำให้บันทึกมักจะเกิด 2 ลักษณะคือ เยิ่นเย้อจนหาลานจอดลงไม่ได้ กับเป็นลักษณะห้วนสั้น ซึ่งบางครั้งทำให้งานเขียนไม่น่าสนใจ ไม่ลื่นไหลทางตัวอักษร(แต่ลื่นไหลของอารมณ์ขณะเขียน)
กับอีกอย่างคือมักจะอ้างว่าขอ บิ้วอารมณ์ก่อน ซึ่งมันคือข้ออ้างของความขี้เกียจเขียนของหนูนั่นแหล่ะค่ะ
สารภาพผิดแล้วก็อยากปิดท้ายว่า อิอิ..แต่พออ่านมาถึงของท่านวรชัย หนูขอใช้คำว่า ก๊ากๆๆๆๆๆ แทนค่ะ.....^__^
อิ อิ เป็นอาการหัวเราะแบบน่ารักๆ ผสมกับล้อเล่น
หุ หุ เป็นอาการหัวเราะแบบเจ้าเล่ห์ มีเลศนัยเล็กน้อย
เหอ เหอ เป็นอาการหัวเราะแบบมีความนัยแฝง ปนหยอกล้อ เหมือนว่าเรารู้นะ
กร๊ากกกก คือหัวเราะจนเห็นใส้ติ่ง ไม่มีการปิดบัง ขำกลิ้ง
สรุปอาการตามความเข้าใจได้ประมาณนี้ค่ะ อิ อิ ^ ^
สวัสดีค่ะ พ่อครูขา
หนิงต้องรบกวนพ่อครูบาและแม่หวีอีกแล้วสิเนี่ย...ต้องออกมาส่ง EMS เลย
กราบขอบพระคุณเป็นอย่างสูงเลยนะคะ
ปล. พ่อไม่หวังแต่ลูกหวังอ่ะ อิอิ
- มาอิอิๆๆด้วยคน
- มีแววว่าจะได้ไปที่มหาวิทยาลัยนเรศวร
- ภาวนาให้ตกเครื่อง
- อิอิๆๆ
- มาเรียนพ่อว่า
- คุณกรเกษและคุณวิวัฒน์
- เอาบันทึกพ่อไปเชื่อมที่ New School เรียบร้อยแล้วครับ
- ที่นี่ครับผม
- มาบอกว่า
- ลืม อิอิๆๆ
- เอ... ทำไมมีของครูอ้อยด้วยละท่าน อ.ขจิต
- ...อิอิ
- พี่อ้อยเธอดังมานานแล้วครับพี่สมนึก
- อิอิๆๆ
- เครื่องมือสื่อสารตอนนี้ปกติแล้วครับพ่อครูฯครับ
- จะกลับมาเขียนอีกแล้วครับ
อธิบายได้จ๊าบมาก คงเลือกใช้ตามอัธยาศัยนะครับ อิอิ หุหุ เหอ เหอ และ กร๊ากกกกก หัวเราะจนเห็นใส้ติ่ง เห็น พยาธิ
- ได้ข่าวแว่วๆ จาก อ.ผึ้งหนุ่ม ว่าเย็นพรุ่งนี้จะนัดเจอพี่ลูกหว้า กับ อ.ราณีเพื่อพูดคุยเกี่ยวกับกิจกรรมในห้อง G2K ในงานมหกรรมค่ะ
- กำลังอยู่ระหว่างตกลงกันเรื่องสถานที่และเวลา
- อยากไปคุยด้วยค่ะ เดี๋ยวตูนจะลองติดตามข่าวจาก อ.ผึ้งหนุ่ม อีกทีเผื่อจะตามไปทันค่ะ
สวัสดีค่ะพ่อครู
- มารายงานตัวแล้วเจ้าค่ะพ่อครู
- แหมเล่นเขียนกันราณี อิ อิ ต่อท้ายเลย
- ถึงแม้นลูกหว้าจะยุ่ง แต่ราณีเคลียร์คิวให้พ่อครูได้เสมอค่ะ อิ อิ...เปลี่ยนเป็น หุ หุ (ดีกว่า กึ๋ย...)
- ขอบคุณที่ยังรักและคิดถึงราณีเสมอค่ะพ่อครู
- มาขำขำคุณพ่อ..
- คิดได้ไงเนี่ย สงสัยจะเป็นชื่อบันทึกที่สั้นที่สุดในโลก..
- ไม่รู้เหมือนกันว่า เริ่ม อิอิ ตั้งแต่เมื่อไหร่
- มารู้สึกตัวก็เจอน้องพนัส(แผ่นดิน) มาพิมพ์ว่า
- อิอิอิ (บอกว่า 3 อิ) ก็เลยเริ่มสังเกตว่า ชาว blog เราติดกันซะแล้ว
- แต่หว้าขอ สองอิค่ะ
- อิอิ
ที่เชียงใหม่ก็ไม่เจอ
ไปดูในBlog ก็ไม่เขียน
เกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของอาจารย์ราณี
คราวนี้ถ้าไปถึงถิ่นยังไม่เจออีก
คิดดูสิว่าอาการจะเปิดเปิงขนาดไหน
คิดว่าได้คุยกับราณีสักครึ่งวินาที ก็ยังดี
จะขอบคุณที่ส่งตำราเรื่องมังสะวิรัต และน้ำสมุนไพรไปให้ อิอิ
สวัสดีค่ะครูบาฯ...ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์
- ครูอ้อยฝากความคิดถึงด้วยการกอด น้องราณี ด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะ
ลูกสาว หรือ ลูกชาย น่ารักน่าชัง น่าอุ้ม อิอิ