ผ้าทอฝีมือคนไทย ฤาจะเก็บไว้ในกรุ

ผ้าทอไทย

ในวันที่ ๒๐ สิงหาคม ๒๕๕๐ที่ผ่านมากลุ่มได้ออกไปพบปะแลกเปลี่ยนความคิดเห็น และแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับกลุ่มวิสาหกิจชุมชนกลุ่มทอผ้าบ้านแดนเมือง ได้ข้อมูลมากมายพอที่จะกลับไปทำรายงานส่งอาจารย์ 

     หากจะมองย้อนหลังไปสู่อดีต ไทยเรามีวิวัฒนาการด้านเครื่องแต่งกายมาหลายยุคหลายสมัย มีทั้งวัฒนธรรมผ้าทอที่ทรงคุณค่าหาที่เปรียบได้ยาก มีทั้งผ้าด้าย ผ้าฝ้าย ผ้ามม่อฮ่อม ที่ใช้กันในหมู่สามัญชนในชีวิตประจำวัน ผ้าไหมสวยงามสำหรับสวมใส่ไปในงาน ตลอดจนผ้ามีลวดลายสีสันวิจิตรงดงามที่ใช้ในราชสำนัก มีความแตกต่างอย่างน่าชื่นชมของผ้าทอมือแต่ละภาค  ในปัจจุบัน ประโยชน์ใช้สอยยังน้อยนิดด้วยตลาดที่ไม่จำกัดของผ้าใยสังเคราะห์หรือผลิตภัณฑ์ต่างประเทศ นานๆจะมีการเปิดกรุผ้าไหม หน่วยงานต่างๆเริ่มที่จะให้ความสำคัญกับการที่จะต้องกลับมาใช้ผ้าทอด้วยมือจึงมีการส่งเสริมอย่างจริงจัง  ยังโชคดีที่มีการรณรงค์ใสวมเสื้อชุดพระราชทาน ก็หวังแต่ว่าผ้าทอด้วยมือผลิตภัณฑ์จากฝีมือของคนไทย ที่แน่วแน่จะสืบสานภูมิปัญญาของชุมชน ท้องถิ่น อนุรักษ์มิให้สูญหายจะกลับมามีบทบาทในวิถีชีวิตของคนไทยอีกครั้งหนึ่ง

"...เครื่องแต่งกายไทยเราแต่เก่าก่อน

    ใช้ผ้าผ่อนที่ทอเองเก่งนักหนา

    สอดเส้นด้ายฝ้ายไหมไม่รอรา

    รจนาเป็นรวดลายไว้ฝีมือ

    ทั้งผ้าขิดตีนจกผ้ายกดอก

    แพรวาผ้าหางกระรอกอันเลืองชื่อ

   ผ้าลายนาหมื่นศรีที่เขาลือ

   ผ้าเกาะยอก็ถือว่าแยบยล

   ผ้ามัดหมี่ผ้าฝ้ายลายนำไหล

   ผ้าม้อฮ่อมทอใช้กันเกลื่อนกล่น

   มาเถิดมาใช้ผ้าไทยไม่อับจน

   ชุดสากลละไว้ก่อนร้อนกะไร

    นุ่งผ้าซิ่นสวมเสื้อเนื้อใยฝ้าย

    ซับเหงื่อได้คลายร้อนย้อนมาใส่

  สวมเสื้อชุดพระราชทานเบิกบานใจ

  ความเป็นไทต้องเริ่มแก้ที่ตัวเรา......"

                           ( ลำรึกรอยกวีวิถีไทย)