มีคู่แข่งชื่อ....เวลาและขี้เกียจ
เมื่อตอนที่ยังเด็ก ครูอ้อยมักจะมีเพื่อนๆเป็นคู่แข่งเสมอ แข่งขันกันทั้งรู้ตัว และคิดไปเองก็มี
แข่งขันกันเรียน สลับกันได้ สอบได้เลขที่ดีบ้าง เพราะว่า...ความรู้ของเรา มี ใกล้ๆกัน
เราชนะกัน เพราะว่า..เราเดาข้อสอบได้ดีกว่า
แต่เมื่อโตขึ้นมา เราก็มาแข่งขันกันอีก เราต้องนำความสามารถ ทักษะของเราออกมา..ที่เรียกว่า...โชว์กึ๋น...
เราต้องแข่งขันกัน ทำความดี ไม่ว่า...จะเป็นกิจกรรม ที่ทางสถาบันได้กำหนดขึ้น
เราแข่งขันกัน ทำอย่างไร ให้ถูกใจกรรมการ
ทำอย่างไรให้เกิดความชื่นชมของท่านผู้ชม....
ทำทุกอย่างเพื่อ...คะแนน
ทำทุกอย่างเพื่อ....ให้เราชนะ
ทุกๆคนที่อายุมาจนปูนนี้ ต้องผ่านคำ กลุ่มคำ ประโยคที่ครูอ้อยจัดสรรมาแล้ว ทั้งสิ้น ....
แต่ปัจจุบันนี้ เวลานี้ ...ครูอ้อยไม่มีกลุ่มคำเหล่านี้เลย
ไม่มีเพื่อนจะแข่ง เพราะไม่อยากจะแข่งแล้ว
ไม่มีกึ๋นจะโชว์ใคร เพราะ..ไม่ชอบการแข่งขัน
ครูอ้อย...มีงานมากมายที่กำลังรอให้ครูอ้อยสะสาง ...มันเป็นงานที่ครูอ้อยคิดขึ้นมาเอง..คิดวาดฝันไปเอง..เพื่ออะไรก็แล้วแต่...สุดจะพรรณนา
แต่ทุกสิ่งทุกอย่างจะสำเร็จลงได้ก็ด้วย ความเพียรพยายาม ความตั้งใจ สติ ปัญญา ที่ครูอ้อยจะต้องพิจารณา นำมาใช้ เพื่อให้เกิดความสำเร็จได้ ผนวกกับ...ทุกสิ่งทุกอย่างที่..ถูกต้อง เหมาะสม ตั้งอยู่ในความดีความงาม
แต่ครูอ้อยจะต้องพ่ายแพ้ต่อมันอย่างราบคาบ
ครูอ้อยแข่งขันกับมันไม่ได้เลย
เทียบกับมันไม่ติด..ไม่เคยเลยที่จะชนะมันได้
แม้แต่จะคิด.... ครูอ้อยก็พ่ายแพ้ต่อมันแล้ว..
แต่ครูอ้อยก็ยังเพียรพยายามที่จะแข่งขันกับมัน.....แข่งกับมันทุกวัน ทุกคืน เพื่อนของมันคือ..ความขี้เกียจ
เวลาและความขี้เกียจ ทำให้ครูอ้อย..พ่ายแพ้
ครูอ้อยต้องสู้กับความขี้เกียจ ครูอ้อยต้องแข่งกับเวลา
เพราะว่า..ครูอ้อยมีคู่แข่งชื่อ...เวลาและความขี้เกียจ
หมายเลขบันทึก: 122674เขียนเมื่อ 28 สิงหาคม 2007 13:02 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:17 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (7)
- สวัสดีค่ะ คุณครูอ้อย
- ป้าแดงก็ไม่ชอบการแข่งขันค่ะ
- แข่งกะตัวเองก็ยังไม่สำเร็จเลยค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะน้อง...pa_daeng
ขอบคุณเจ้าเก่า...ที่ยังคงเหมือนเดิมค่ะ
ชอบเหมือนกันไงล่ะคะ จึงเข้ามาอ่านกันและกัน อิอิ
ขอบคุณอีกครั้ง
- แหมครูอ้อยมีคู่แข่ง ...อย่างเดียวกับผมเลย
- และผมมักจะพ่ายแพ้ มันทุกครั้งที่เริ่มเข้าสู่เส้นสตาร์ต
- พระพุทธเจ้าถือความเกียจคร้านเป็นอบายมุขทีเดียวนะครับ
- แต่ผมว่า..ครูอ้อยถ่อมตัวมากกว่า
- ถ้าอย่างครูอ้อย ขี้เกียจ
- ครูพิสูจน์ ก็อภิ มหา อมตะ นิรันดร์กาล ขี้เกียจ หละครับ
สวัสดีค่ะพี่ชาย....พิสูจน์
- คนอย่างครูอ้อยนี่ล่ะค่ะ ขี้เกียจอย่างวายร้ายเลยค่ะ เพราะครูอ้อยเริ่มมาจากการทำงานหนัก พอไม่ได้ทำอะไรเลย ก็กลับกลายเป็นคนขี้เกียจอย่างชัดเจนค่ะ
- ความขี้เกียจเข้ามาหา มาทักทายกันเป็นประจำ
- เจ้าเวลา ก็ตามมาค่ะ
ขอบคุณพี่ชายที่มาทักทายและให้กำลังใจค่ะ
- วันนี้.ความขี้เกียจกำลังวิ่งมาแบบ..หายใจรดต้นคอครูอ้อยค่ะ
- แต่ครูอ้อยก็ไม่อ่อนแรง วิ่งสปีดลู่วิ่งทางตรง และกำลังโขยกเข้าเส้นชัยค่ะ
ขอบคุณค่ะที่แวะมาอ่านให้กำลังใจ
วันนี้ เจ้ตัวขี้เกียจมันมายืนยิ้มที่หน้าประตู ครูอ้อยค้อนให้มันทีหนึ่ง และกลับมานั่งทำงานต่อ..อิอิ..เป็นไปได้ สู้สู้
สวัสดีค่ะพี่ชาย..พิสูจน์
- ไอ้เจ้าขี้เกียจมาเคาะประตูบ้านทุกวัน เมื่อวานตอนเย็น มันก็โจมตีครูหนัก แต่ตอนนี้ มันพ่ายแพ้ครูอ้อยยับเยินเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ