ผมเที่ยวเชียร์ใครต่อใครให้เขียน blog โดยเฉพาะชาว กรม อ และ ชาว มูลนิธิสาธารณสุขแห่งชาติ แต่ก็ไม่ได้ลงมือเขียนเองสักที เหตุเพราะรู้สึกว่าเวลาเข้าไปที่ gotoknow มันดูเ๖้มไปหมด จนกระทั่งคุณหมอนนทลีจากสำนักที่ปรึกษษ กรมอนามัยทำพื้นที่ให้ชาว กรมอ ได้แลกเปลี่ยน ผมเลยได้โอกาสลองดูอีกที แล้วพบเคล็ดลับที่จะไม่ให้งงเกินไป วันนี้เลยไปโฆษณาไว้เรียบร้อยให้ ศุนย์และกองต่างๆมาสร้างพื้นที่ให้แต่ละศุนย์มาคุยกันใน gotoknow เรียบร้อยแล้ว
วันนี้ที่ กรม อ มีประชุมเขียนแผน KM ของกรม ซึ่งจริงๆเราเน้นแผนของกอง เพราะมันมีโอกาสพูดถึงงานที่จะเกิดประโยชน์กับคนทำงานจริงมากกว่าของกรม ที่จะเป็นได้แค่แผนกว้างๆ ที่สำคัญกว่าคือเราคุยกันว่า แม้จะมีแผนก็ต้องระวังว่าจริงๆแล้วแผนอาจจะเขียนไม่ครอบคลุมสิ่งที่ควรทำ จึงควรเอาเรื่องที่จะทำเป็นหลัก แล้วให้แผนเป็นเครื่องมือเสริม
มีตัวอย่างตั้งมากมายที่ผมคิดได้ เกี่ยวกับเรื่องแผน ที่คอยเตือนว่า แผนนั้นสำคัญ แต่ไม่ใช่ทั้งหมด มีหลายอย่างเขียนแผนไปก็อย่างนั้น มีงานหลายอย่างที่ต้องทำแต่เขียนลำบาก มีหลายอย่างที่เขียนไว้ในแผน แต่จริงๆ ก็เพียงเพื่อเป็นเครื่องเตือนตัวเอง ไม่ได้เพื่อไว้ทำ
ใครสนใจว่าผมหมายถึงอะไรบ้าง เที่ยวหน้าจะมาเล่าโโยใช้ประสบการณ์การเขียนแผน KM กรมอนามัย ผนวกกับประสบการณ์เดิมสมัยอยู่ โรงพยาบาลชุมชนมาเล่าให้ฟังครับ
วันนี้ยาวไปแล้ว ขอจบก่อน