ตอนที่ 2 ของ....ด้วยรักและผูกพัน มาช้าเล็กน้อยนะคะ เนื่องจากนักเขียนสติแตกคะ...งานยุ่งมาก ๆ ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมงานถึงได้ประเดประดังเข้ามามากมายขนาดนี้ แต่ถึงยังไงก็พยายามหาเวลาตั้งสติค่ะ
ความเดิมตอนที่แล้ว ....(กลับไปอ่านตอนที่ 1 นะจ้ะ)
คุณยายเข้าห้องผ่าตัดตอน 09.10 น. ออกจากห้องผ่าตัด 10.30 น. บุรุษพยาบาลเข็นคุณยายมานอนที่เตียง เห็นท่านแล้วสงสารจับใจ น้ำตาผู้เป็นลูกคลอเบ้า จับมือแม่แล้วถามท่านว่า "แม่เจ็บมั้ย" ท่านเอื้อมมืออีกข้างมาจับมือกันไว้ แล้วบอกว่า "เจ็บ...ไม่มาก ทนได้" พยาบาลเข้ามาบอกข้อควรปฏิบัติหลังจากการผ่าตัดว่า
- นอนราบบนเตียง ห้ามหนุนหมอนเป็นเวลา 2 ชั่วโมง หลังจากผ่าตัด
- หลังจากผ่าตัด 8 ชั่วโมง ห้ามนอนตะแคงด้านที่ผ่า
- ให้ทานอาหารอ่อน ๆ และพยายามอย่าให้ท้องผูก
- พยายามเดินหรือเคลื่อนไหวร่างกายช้า ๆ ห้ามทำงานหนัก หรือห้ามไอ จามแรง ๆ
- อาบน้ำได้ตั้งแต่ท่อนไหล่ลงไป และห้ามให้น้ำกระเด็นโดนตา
- พักสายตาเป็นเวลา 2 สัปดาห์ ห้ามใช้สายตาในการดูโทรทัศน์หรืออ่านหนังสือ
- เวลานอนกลางวัน หรือกลางคืน ให้ปิดฝาครอบตาเสมอ เพื่อป้องกันการขยี่ตา
- จำได้ 7 ข้อค่ะ...อิอิ ข้ออื่น จะจำได้เมื่อเริ่มลงมือปฏิบัติหน้าที่เป็นพยาบาลจำเป็นค่ะ
ก็ปฏิบัติตามที่พยาบาลบอกอย่างเคร่งครัดนะคะ เพราะ 'ตา' เป็นอวัยวะที่สำคัญมากๆ ของมนุษย์ปุถุชน
เวลาผ่านไป 2 ชั่วโมง ก็เริ่มให้คุณยายนอนตะแคงด้านที่ไม่ผ่า แต่ยังให้นอนอยู่บนเตียง.... ทานอาหารก็บนเตียง ปัสสาวะก็บนเตียง ...คุณหมอให้ทานข้าวต้มทั้งวัน เลยนึกถึงคำภาษิตที่พูด ๆ กันว่า "หมดแรงข้าวต้ม" ..หมดจริง ๆ นะคะ คุณยายบ่นบอกว่า ไม่มีแรงเลย ก็พยายามให้ท่านทานนม ทานผลไม้ ให้มาก ๆ ครบ 8 ชั่วโมง ดิฉันจึงยอมให้คุณยายลุกขึ้นนั่งได้
6 โมงเย็น ...เสียงเล็ก ๆ ดังมาแต่ไกล แน่นอนแล้วคะ ตัวป่วนมาแล้ว คนเล็ก "น้องเมฆ" เดินมาถึงก่อน เมื่อเห็นคุณยาย (ลืมบอกไปคะ..คุณยายปิดตาไว้ 1 ข้าง) น้องเมฆทำท่าเหมือนจะร้องไห้ เดินไปใกล้ ๆ แบบกล้า ๆ กลัว ๆ "คุณยายเป็นอะไร....คุณยายเจ็บอะป่าว" ..."ไม่เจ็บครับ" คุณยายตอบ
คนโต "พี่ฟ้า" เดินมาสมทบอีกคน แต่คนนี้มาพร้อมเลือดคะ ตกใจกันใหญ่ "พี่ฟ้าเป็นอะไรลูก เลือดมาจากไหน" ..."พี่ฟ้าฟันหักค่ะ " เอ้ย! โล่งอก ฟันน้ำนมเค้าหัก สรุปเย็นวันนั้นก็คงมีน้องเมฆคนเดียวละคะที่ได้เยี่ยมคุณยาย เพราะพี่ฟ้า ต้องนอนรับการปฐมพยาบาลให้เลือดหยุดไหลบนเตียงผู้ป่วยซะเองคะ