ค่ายนักเรียนฮ่องกงที่เด็กรักป่า


ทุกคนจะสนุก และเฝ้ารอคอย

    เช้านี้ ตี3 ลุกไปตลาดกับ อาจารย์หงและน้องๆทีมงานเด็กรักป่าและทีมพี่เลี้ยงชาวฮ่องกง  ไม่ได้ชวน อ.ขจิต ซึ่งเป็นล่ามแปลไปด้วยเพราะเหนื่อยมากแล้ว เราก็ไปกับผู้รู้เรื่องอาหารอย่าง น้ององุ่น

    ขาไปนี่ฉันหลับอยู่หลังรถ ขากลับไม่หลับ เลยคุยกัน มีประเด็นที่น่าสนใจที่ อาจารย์หง พูดว่า  " เด็กฮ่องกง ถูกเลี้ยงมาอย่างสบาย ไม่ค่อยได้เรียนรู้กับธรรมชาติที่แท้จริง "

      รูปนี้ กลุ่มนักเรียนฮ่องกงไปเที่ยวที่ จ. พระนครศรีอยุธยา ก่อนที่จะมาที่เด็กรักป่า จ.สุรินทร์

      ....สภาพแวดล้อมต่างกันคนต่างกัน อาจารย์หง จาก The Chinese University  of Hong Kong ก็พยายามที่จะพาเยาวชนของประเทศมาเรียนรู้ซึมซับสิ่งที่แตกต่าง

         กิจกรรมจะแบ่งเป็นสองช่วง  ช่วงแรก เป็นการรู้จักกันและกัน เรียนรู้วิถีแห่งชนบท ที่สัมพันธ์กับมนุษย์  เรียนรู้ความเป็นอยู่ที่แตกต่าง

ความเชื่อ ความศรัทธา   ช่วงที่สอง ไปที่เขาใหญ่ เรียนรู้ว่า เราก็เป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติและจักรวาลนี้

             

      ภาคเช้าวันแรกที่เด็กรักป่า นอกจากแนะนำชุมชนและกิจกรรมความเป็นมาของเด็กรักป่าคร่าวๆ ก็มารู้จักกัน

     

       เด็กฮ่องกง บางคนกลัวแมวมาก ถ้าแมวอยู่ร่วมโต๊ะ เธอก็จะออกมายืนห่างๆ  แต่บางคนก็ชอบที่จะอุ้ม และเกาคางให้มัน

       บางที แมว ก็เป็นอุปกรณ์ให้เราเรียนรู้ตัวเราและเพื่อน ส่วนแมวก็ยินดีที่จะมีเพื่อนใหม่ๆจากทุกๆกลุ่ม

        วันนี้ถือว่าเป็นการสำรวจสภาพแวดล้อมที่ใหม่ๆ รอบๆชุมชน โดยมี พ่อประดับ สาคร พาเด็กๆชาวฮ่องกงเดินป่าเล็กๆที่นี่

      

             

       สนุกกับการย้อมผ้า ย้อมกระเป๋าใช้เอง...การทำของใช้เอง เราจะจำได้ดี ..ครั้งหนึ่งที่เราทำด้วยมือ  ด้วยใจ กับเพื่อนๆ

             

บ่ายๆแก่ๆก็ไป ดูวิถีแห่งการเลี้ยงช้าง ที่ อ.ท่าตูม จ.สุรินทร์

      คืนนี้ ระหว่างทานข้าว ฉันสอนภาษาไทยๆให้เด็กๆฮ่องกง ในบางกลุ่ม ทำให้ได้หัวเราะกัน  ที่โต๊ะทานข้าว จะมีคำถามเยอะมาก

   " นี่อะไร "

   "  นี่ แก้ว....นี่ ช้อน   นี่ โต๊ะ  ...."

  " I'm full ...How do you say in Thai ? "

  ...........พวกเราช่วยกันสอน เพราะพรุ่งนี้ มีงานที่เราจะไปเยี่ยมโรงเรียนมัธยมที่อยู่ใกล้ๆ เข้าไปแนะนำตัวหน้าชั้นเรียนกับนักเรียนไทย

คืนนี้เลยแบ่งกลุ่มและให้การบ้าน วางแผนว่า พรุ่งนี้ เราจะพูดอย่างไร แนะนำตัวเอง และคุยกับเพื่อนคนไทย วัยใกล้เคียงกัน คุยกันอย่างไร

      พอนึกถึงฉากวันพรุ่งนี้ ฉันก็รู้สึกว่า ทุกคนจะสนุก และเฝ้ารอคอย

 

หมายเลขบันทึก: 121141เขียนเมื่อ 21 สิงหาคม 2007 22:37 น. ()แก้ไขเมื่อ 26 พฤษภาคม 2012 08:48 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (14)

สวัสดีครับ  พี่หน่อย

ผมได้แต่ฝากส่งกำลังใจไปกับ อ.ขจิต นะครับ

งานค่ายครั้งนี้..เป็นการงานแห่งชีวิต  และเป็นการงานแห่ง "วัฒนธรรม" ...

เป็นกำลังใจให้ครับ

  • มาให้กำลังใจ พี่หน่อย อ.ขจิต กับหวานใจของใครไม่รู้
  • บอกว่าได้ลูกสาวลูกชาย เพียบเลย
  • ดูแลสุขภาพ ด้วยนะครับทุกคน เป็นห่วงครับ
  • ฝากบอก อ.ขจิตด้วยว่าได้รับหนังสือเชิญจาก ราชภัฎแล้วครับ

สวัสดีค่ะพี่หน่อย

        เด็กไทยบางกลุ่มยังไม่มีโอกาสได้สัมผัสวิถีธรรมชาติแบบนี้เลยนะคะ  ถือว่า เด็กฮ่องกงกลุ่มนี้เป็นเด็กที่มีโอกาสกว่าคนอื่นนะคะ

           เห็นพี่หน่อยได้ทำงานที่รักทุกวันแบบนี้ เป็นอะไรที่ดีมาก ๆ เลยคะ  ยังไงก็พักผ่อนบ้างนะคะ

             นี่ถ้าอยู่ใกล้ ๆ จะไปช่วยใช้ภาษามือด้วยคนแล้วเนี่ย

            คิดถึงนะคะ

สวัสดีค่ะพี่หน่อย ดอกแก้ว  

แวะมาทักทายสวัสดีค่ะ ช่วงนี้งานหนักใช่ไหมคะ แต่ดูจากบันทึกแล้วมีความสุขมากเลยนะคะ

เด็กๆ น่ารัก และเห็นด้วยค่ะ ว่าเราและเขาสามารถเรียนรู้จากกันและกันได้มากจริงๆ ดีใจที่ได้เห็นภาพบรรยากาศสวยๆ กับคำบรรยายดีๆ จากพี่หน่อยค่ะ..

พี่หน่อย

  • งานนี้อยากไปแต่ภาษาอังกฤษอ่อนเหลือเกิน
  • กลัวไปเป็นภาระทางภาษามากกว่า
  • งานนี้เอาใจช่วยนะครับ
  • ถ้ามีนักศึกษาลาวมารับรอง สบาย

เป็นโครงการที่ดีมากคะ...ได้เรียนรู้ร่วมกัน...เราทั้งผองเป็นหนึ่งเดียวกันคะ...ต้องเริ่มที่เด็กดีที่สุดแล้วคะ...แม้ไม่ใช่พี่น้องชนชาติเดียวกัน..ก็อยู่ร่วมกันได้...สำนึกดีๆแบบนี้คงสร้างยากในผู้ใหญ่สมัยนี้...สร้างอะไรก็ไม่จีรังเท่าสร้างคน คนสร้างสังคม...คนสร้างโลกนะคะ

สวัสดีครับคุณ ดอกแก้ว  

  • เด็กๆฮ่องกงน่ารัก  ดูท่าทางแล้วมีความสุขทุกคนเลย
  • เด็กๆ โชคดีนะครับ...ผมอญุ่เมืองไทยเกือบแก่ตายแล้ว ยังไม่เคยนั่งช้างสักครั้งเดียว
  • เคยแต่ขี้ตามช้าง..อะน่ะ

ขอบคุณ..ขอให้มีความสุขกับกิจกรรมดีๆครับ

เป็นโครงการที่ดีมาก ๆ เลย น่าสนุกจังค่ะ  ชอบใจแมวน้อยรับแขกน่ารักจัง  อยากอุ้ม อยากกอด

เป็นกำลังใจให้นะคะ ^_^

โลกเราจะทะเลาะกันไปทำไม

ดูชีวิตที่แตกต่างแล้วมาอยู่ด้วยกันน่ะ น่ารักจะตายไป

สมานใจ สมานชาติ สมานเผ่าพันธ์ ปรบมือให้น้องดอกแก้วครับ

ดอกแก้วหน้าบ้านพี่ออกดอกสวย หอม ยิ่มถูกน้ำฝนยิ่งน่าชมมาเลย

สวัสดีคะน้องแผ่นดิน  ...อ.ขจิต  หอบกำลังใจมากองใหญ่เลยคะ  ลุยค่ายนี้ สองวัน สนุกสนานกันมาก อ.ขจิตได้นั่งช้างด้วย

.....................................

ครูเสือ....ประทับใจ องุ่นมากเลยคะ สร้างสีสันในค่าย ดูแลเด็กฮ่องกง อย่างดี ต้อนรับแขกแทนพี่หน่อย สอน ทีมทำอาหารของเด็กรักป่าอีก จนคนที่นี่ติดใจ

ต้องขอบคุณครูเสือและน้องแตงโม ที่เอื้อเฟื้อส่ง องุ่นมาที่นี่

......................................

น้องแป้ดคะ  ไม่ต้องภาษามือ หรอกคะ สปีค กันง่ายๆเลยคะ ประโยคตรงๆ ง่ายๆ เลยคะ ....องุ่นยังงง กับ ภาษาอังกฤษ พี่หน่อยเลยคะ องุ่นบอกว่า นึกว่า พี่หน่อยเก่ง  จริงๆก็พูดผิด เสียงไม่ได้ ออกอังกฤษแบบไทยๆ เหมือน ฮ่องกง ออกอังกฤษแบบจีน 

      แต่ก็นั่นแหละคะ สิ่งที่สำคัญ คือ การใส่ใจกัน น่ะคะ เราอยากดูแลคนที่มาเยี่ยมเราให้ได้เรียนรู้มากที่สุด ตามธรรมชาติ เท่าที่ได้

..........................................

น้องตุ๋ย  สบายดีนะคะ  พี่หน่อยก็สนุกดีคะ งานนี้ มี อ.ขจิต และ องุ่น มาช่วย ก็สนุกกันดีคะ

............................................

ออต   ....ตอนหาล่ามมาแทน อ.ขจิต ยังนึกถึง ออต

อยู่เลย  แต่ออต ก็โชคดี ที่ พี่หน่อย ไม่ได้ โทรตาม

เพราะตามล่ามแถวสุรินทร์ได้ เป็นรุ่นน้องเหมือนกัน

...............................................

สวัสดีคะ คุณnaree ยินดีที่ได้รู้จักคะ  ที่เด็กรักป่า อยากให้เป็นเวทีแลกเปลี่ยนในทุกระดับ ในทุกวัย

ให้มีการเรียนรู้กัน การพัฒนาก็คงมุ่งที่ การเติบโต

ของโลกทัศน์ ถ้า เราเชื่อมโยงตัวเรากับผู้อื่น กับสังคมได้ ก็เชื่อว่า เราจะช่วยเหลือกันได้มากขึ้น

.................................................

พี่สมนึก....แหะๆ หน่อยก็ไม่เคย นั่งช้าง เหมือนกัน

แต่ก่อนสบายดี ก็ไม่มีกิจกรรมแบบนี้ พอไม่สบายก็ไม่ได้นั่งอีก  กลัวตก เหมือนกัน

          สนุกดีคะ องุ่น มาสอนทำอาหารที่นี่ ด้วยคะ

อะไรก็ อร่อยไปหมด

.....................................................

สวัสดีคะ คุณจินตนา  ....ชอบใจแมว หรือคะ แมวที่เด็กรักป่า มี สองกลุ่มคะ กลุ่มรับแขก จะอยู่ประจำที่

หอประชุม กับที่ไม่ชอบรับแขก จะอยู่ที่บ้านพี่หน่อย

ที่ไม่ชอบรับแขก นี่ อาการแบบจะวิ่งหนี น่ะคะ พี่หน่อยว่า แมวก็มี นิสัย แปลกๆดี

      กิจกรรมที่ประสบผลสำเร็จ พี่หน่อยว่า การที่เราพา

เด็กฮ่องกง กับชาวบ้าน และนักเรียนวัยเดียวกัน มาร่วมกิจกรรมที่แตกต่างกันได้ และทุกกลุ่มก็พอใจ ในการมีส่วนร่วม ต่างคนต่างก็ได้ความประทับใจกันไป

......................................................

พี่บางทราย....ขอบคุณคะ  หน่อยเห็นด้วยคะว่า เราอยู่ร่วมกันได้ ให้คงความแตกต่างเอาไว้ แต่หัวใจ ต้องมุ่งไปที่ ความดีงามที่ให้กัน

     ความแตกต่าง เป็นเรื่องน่าสนใจ น่าเรียนรู้ เราเรียนเพื่อรู้ เพื่อทำความเข้าใจ ไม่ต้องเป็น ไม่ต้องครอบครอง...เอ๊ะ งง.....

  • สวัสดีค่ะพี่หน่อย
  • อย่าทำงานหนักมากนะค่ะ
  • คิดถึงค่ะ
  • ดูแลตัวเองด้วยนะค่ะ

คะน้องกิ่ง  พี่หน่อยพักแล้วคะ  ช่วงนี้อยู่บ้าน

  • ตามมาดูบรรยากาศครับพี่งานยุ่งมากๆๆไม่ได้ขยับตัวเลย
  • แต่มีความสุขนะครับ
  • ขอบคุณครับ
P
     เด็กๆดูจะชอบบรรยากาศที่หมู่บ้านมากกว่าเขาใหญ่นะ แต่ก็อาจจะเหนื่อยด้วย เพราะกิจกรรมทุกวัน
แต่ อ.หง ก็ว่าอยากจะพาเด็กๆมาอีก
     ขอบคุณขจิตมากเลย
    
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท