ช่องว่างระหว่างอดีตที่มีค่า
ขณะที่เขียนบันทึกนี้ ครูอ้อยยังอยู่บนรถไฟอยู่เลยค่ะ
รถไฟช้ากว่าปกติ เนื่องจากหัวรถจักรชำรุด ต้องหยุดซ่อมแซม กลางดึก คงจะถึง กทม. ประมาณ 10.00 น.
สักครู่ได้อ่านการแสดงความคิดเห็นของหลายๆท่าน คงยังคิดว่า ครูอ้อยเดินทางถึง กทม.แล้ว
แต่ยังอยู่ ยังนั่งทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้น เพื่อไม่ให้เวลาอันมีค่าสูญเสียไป ซึ่งเหตุการณ์ต่างๆที่ดี ที่ควรนำมาเป็นแบบอย่าง จะต้องนำมาเขียนรายงานการเข้าสัมมนาครั้งนี้ยังท่านผู้อำนวยการโรงเรียน
และจะต้องเขียนบทความเหตุการณ์ต่างๆที่จะเป็นประโยชน์แก่สังคมที่อยู่รายรอบครูอ้อยอยู่
เพื่อไม่ให้ความทรงจำที่มีค่านี้เลือนจางหายไป จึงต้องคิดทำอะไร....ต่อไป
|
คำสำคัญ (Tags): #km เชียงใหม่#ครูอ้อย
หมายเลขบันทึก: 119906เขียนเมื่อ 16 สิงหาคม 2007 07:58 น. ()ความเห็น (11)
อรุณสวัสดิ์ครับครูอ้อย
ขอให้ครูอ้อยเดินทางโดยสวัสดิภาพครับผม
อย่าลืมหักเงินเดือนคนรถไฟด้วย
- สาย ๆ สวัสดิ์ค่ะ ครูพี่อ้อย ..
ยังไม่ถึงบ้านหรือคะ?? งั้นต้อมหม่ำ ๆ มื้อเช้าเผื่อก็แล้วกันนะคะ
คิดว่าตอนนี้ ครูอ้อยคงถึง กทม. แล้ว โดยสวัสดิภาพ
ระลึกถึงครับ
สวัสดีตอนสายๆครับ คุณครูอ้อย
สวัสดีค่ะ..เจ้าลูกชาย...สุภัทร ชูประดิษฐ์
- มาถึงบ้านแล้ว ทำงานแล้ว และจะกลับบ้านอีกแล้วค่ะ
- คิดถึงภูเขา ที่นี่มีแต่ภูเราค่ะ
คิดถึงค่ะ ขอบคุณสำหรับมิตรภาพค่ะ
- ไม่เห็นมีรูปเราในนั้นบ้างเลย
- ครูอ้อยเอาเข้าไปใส่ให้ด้วยสิคะ ... อยากไปอยู่ด้วยจัง
สวัสดีค่ะคุณหมอนนท์.....เพื่อนร่วมทาง
อยู่ในใจของครูอ้อยค่ะ คุณหมอนนท์อยู่ในใจของครูอ้อยเสมอค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะน้อง...ย่ามแดง
หลังจากที่เฮฮาศาสตร์ ก็ไม่ได้คุยกันเลยนะคะ
ขอให้มีความสุขกับการทำงานและกิจการที่ชอบนะคะ
ขอบคุณค่ะที่ทักทาย
สวัสดีค่ะน้องต้อม...เนปาลี
- คิดถึงจังนิ ครูอ้อยจะเขียนให้มากที่สุดเท่าที่อยากจะเขียน พรุ่งนี้ก็จะเบาลง และห่างออกไปนะคะ อย่าตกใจ
ยังคิดถึงทุกคนเหมือนเดิมค่ะ