เหตุไฉน ใยท้อถอย เสียแล้วเล่า
ใครไหนเข้า มาช่วย ดังใจหวัง
ลูกขึ้นสู้ ต่อไป ด้วยพลัง
ใจจงตั้ง ต่อกร ไม่คลอนแคลน
.....
โลกและชีวิต (28) : หาบคอนสิ่งใดหัวใจเอ๋ย
หาบคอนสิ่งใดหัวใจเอ๋ย
จากเด็กล่วงเลยจนเติบใหญ่
หนัก - เบา สุข – ทุกข์, ประการใด
สองบ่า, เกรียมไหม้ - ผุพัง
สิ้นสุดที่ใดหัวใจเอ๋ย
ทางไกลไฉนเลยดูไร้ฝั่ง
แส้สายลมโบยตีเสียงถี่ดัง
โถหัวใจ, สิ้นหวังหรือยังสู้ !
คำสำคัญ (Tags): #ลำนำโลกและชีวิต
หมายเลขบันทึก: 116416เขียนเมื่อ 2 สิงหาคม 2007 21:01 น. ()ความเห็น (15)
สู้ต่อไป นะหัวใจ ใยสิ้นหวัง
เสียงถี่ดัง แส้ใด ใจต้องสู้
และประกาศ ก้องไป ให้โลกรู้
ว่ามีครู สอนใจ ให้อดทน
- สวัสดีครับ
- เพียงเพราะมนุษย์ไม่ได้เกิดมาเพียงเพื่อจะพ่ายแพ้ จึงสามารถยืนหยัดอยู่ได้
- นักเขียนท่านหนึ่งกล่าวไว้ในทำนองนี้นะครับ
- ....
- ขอบพระคุณบทกลอนไพเราะและมีความหมายที่มาต่อยอดบทกลอนของผมนะครับ
- แม้นก้าวเท้า จะก้าวหนึ่ง หรือครึ่งก้าว
- จะก้าวสั้น ก้าวยาว ใช่เรื่องใหญ่
- ขอให้รัก ความหมาย การก้าวไป
- ไกลกว่าไกล ก็จะถึง สักหนึ่งวัน
ห้องพักของผมมีโปสเตอร์ทำด้วยมือของผมเองติดอยู่ที่ข้างฝา มีใจความว่า
" ณ จุดหมายสุดท้ายของชีวิตที่เราหวัง
แม้มันไม่มีอะไรให้ ไขว่คว้า
แต่มันก็คุ้มค่า กับ ความเป็นคน "
สายลม ไม่มีอะไรมากกว่านี้
- สวัสดีครับ น้องสายลม
- ชั้นเชิงกลอนยังยอดเยี่ยมเช่นเคย..และไม่เปลี่ยนแปลง
- พอดีเมื่อวานพี่ลงพื้นที่ อ.แกดำ พบเจอยายกำลังข้ามสะพานก็เลยถือโอกาสบันทึกภาพไว้
- เสียดายไม่ได้บันทึกจากด้านหน้า เลยไม่เห็นสีหน้าและแววตาของท่าน
- จะว่าไปแล้ว, หากต้องนิยามความมหายของชีวิต พี่ก็เข้าใจว่า ชีวิตก็คือการต่อสู้ดี ๆ นี่เอง..
- และชอบมากสำหรับคำและความหมายเหล่านี้
ขอให้รัก ความหมาย การก้าวไป
ไกลกว่าไกล ก็จะถึง สักหนึ่งวัน
" ณ จุดหมายสุดท้ายของชีวิตที่เราหวัง
แม้มันไม่มีอะไรให้ ไขว่คว้า
แต่มันก็คุ้มค่า กับ ความเป็นคน "
สวัสดีค่ะ...คุณแผ่นดิน
เราหาบโลกไว้ทั้งใบ...ใจเจ้าเอย
ไฉนเลยจึงหนักอึ้ง...ถึงเพียงนี้
พอหยุดพักวางของหนัก...ให้ห่างกาย
ความเหนื่อยหน่ายก็มลาย...หายสิ้นไป
เป็นเช่นไรบ้างคุณ...แผ่นดิน
สบายดีอยู่ใหม...สู้ต่อไปนะ
ความทุกข์ทำให้เรารู้จักคำว่า "สุข"
สวัสดีครับ
- ขอบอกว่าดีใจอย่างมากเลยนะครับที่แวะมาทักทาย หลังจากเงียบหายไปนานและนานมาก
- หนังสือผมได้รับและใช้เป็นประโยชน์ต่อวิถีชีวิต ..
- ...
- ไม่รู้จะพูดอะไรแล้วครับ
- นอกจากดีใจจริง ๆ .....
คุณแผ่นดิน
"มิตรภาพ"...มั่นคงยิ่งกว่าขุนเขาค่ะ
เก็บรักษามิตรภาพ...นี้ไว้นะคะ
บางสิ่งมองไม่เห็น จับต้องไม่ได้ ถ่ายถอดออกมาลำบาก
แต่ใช่ว่าสิ่งนั้นจะไม่มีอยู่ในโลกนี้
สรรพสิ่งทุกอย่างในโลกล้วนแล้วแต่มีประโยชน์ค่ะ
น้อยบ้าง...มากบ้าง ขึ้นอยู่กับบริบทของการนำไปใช้ค่ะ
ดีใจเช่นกันค่ะ...กับคำว่ามิตรภาพที่ไม่เคยจางหาย
สวัสดีค่ะ...คุณแผ่นดิน
บางสิ่งมองไม่เห็น สัมผัสไม่ได้ และอยากแก่การบรรยายให้ใครได้ฟัง
แต่ใช่ว่าสิ่ง ๆ นั้นจะไม่มีอยู่จริง
สิ่งนั้นไซร้ที่เราเรียกว่า "มิตรภาพ"
ซึ่งมั่นคงยิ่งกว่าขุนเขา แกร่งยิ่งกว่าภูผา
เช่นกัน...ทุกสรรพสิ่งในโลกล้วนมีคุณค่า
แต่ทั้งนี้ย่อมขึ้นอยู่กับบริบทในการเลือกใช้
ของสิ่งนั้นจึงจะมีคุณค่า และเกิดประโยชน์สูงสุดต่อผู้ใช้
ดีใจเช่นกันค่ะ
- สวัสดีครับ
- เมื่อวานผมอยู่กับ อ.ขจิต ... ต่างคนก็พูดถึง อ.วิจิตรา ด้วยความระลึกถึง และดีใจเป็นที่สุดที่พานพบเจอถ้อยคำในบล็อกอีกครั้ง
- หลังจากต่างคนก็สัญจรไปเยี่ยมบันทึกอยู่เป็นระยะ เพียงแต่ไม่ได้ทิ้งรอยแห่งมิตรภาพใด ๆ ไว้
- ......
- เรื่องราวของมิตรภาพเป็นเรื่องราวแห่งความมหัศจรรย์เสมอ ... เกิดขึ้นและดำเนินไปอย่างไม่รู้จบ ซึ่งนั่นหมายถึงการดูแลและบ่มเพาะอย่างดีงาม
- มิตรภาพอาจเป็นได้ทั้งขุนเขาอันมั่นคง หนักแน่นและสง่างาม
- หรือบางห้วงยามก็เป็นประหนึ่งท้องทะเลอันไพศาลที่ไม่มีวันเหือดหาย ...
- .....
- ระลึกถึงเสมอนะครับ ...
สวัสดีค่ะ
ชีวิตคือการต่อสู้ค่ะ ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบใดก็ตาม
บางคน อาจไม่ต้องหาบคอน แต่ต้องใช้พลังใจในการต่อสู้อย่างสูงค่ะ
สิ้นหวังหรือยังสู้ !
เหตุไฉน ใยท้อถอย เสียแล้วเล่า
ใครไหนเข้า มาช่วย ดังใจหวัง
ลูกขึ้นสู้ ต่อไป ด้วยพลัง
ใจจงตั้ง ต่อกร ไม่คลอนแคลน
สุข สงบ เย็น
สวัสดีครับ
ดีใจมากนะครับที่ยังได้รับทราบความเคลื่อนไหวของมิ่งมิตรจากแดนไกล...
เรื่องราวของมิตรภาพเป็นเรื่องที่สัมผัสได้ทั้งการกระทำและจิตใจ และสิ่งเหล่านี้ก็เป็นเสมือนสายธารที่รินไหลออกมาจากขุนเขาที่หลากหลายด้วยพันธ์แห่งแมกไม้.. ใสเย็น บริสุทธิ์ หล่อเลี้ยงมิ่งมิตรอย่างอาทรและไม่เหือดแห้ง
สำหรับผมแล้ว, จะยังจัดเก็บ ดูแลและรักษามิตรภาพที่ได้รับมาอย่างจริงใจ และหนักแน่น โดยไม่ยอมให้เหือดหายและลบเลือนไปจากชีวิตและความทรงจำ
ขอบคุณครับ,
ขอบคุณที่นำพาสิ่งดีงามมาแบ่งปัน
สวัสดีครับ พี่ศศินันท์
เห็นด้วยอย่างยิ่งกับทัศนะของพี่.. นั่นคือ
ชีวิตคือการต่อสู้ค่ะ ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบใดก็ตาม
บางคน อาจไม่ต้องหาบคอน แต่ต้องใช้พลังใจในการต่อสู้อย่างสูง
ขอบพระคุณครับ
สวัสดีครับ
ขอบพระคุณในบทกวีอันเป็นแง่งามของชีวิตที่สอนให้ยืนหยัดต่อสู้กับอุปสรรค นะครับ
คนเราสิ่งที่ต้องไม่ลืมเลยก็คือ การลุกขึ้นด้วยตนเอง ไม่ใช่รอเวลาให้ใครมาพยุงขึ้น ..
...
ขอบพระคุณครับ
เห็นภาพแล้วให้นึกถึงบทเพลง "ล้อเกวียน" ของคาราบาว
หัวใจแกร่ง หาบคอนไม้คานโค้งบาง
เหมือนรวงเรียวเกี่ยวคมของนาง
มุ่งสรรสร้างกสิกรรมทำนา
คิดถึงพ่อ คิดถึงแม่ มากครับ
ขอบคุณครับ