ชีวิตที่พอเพียง : ทบทวนความจำด้วยภาพ 2. บ้านบางขุนนนท์
พ่อแม่ซื้อบ้านนี้ตอนผมเรียนแพทย์จบ ด้วยราคา 100,000 บาท ผมอยู่บ้านนี้หลังแต่งงานในปี 2512 จนย้ายไปหาดใหญ่ปลายปี 2517 เวลานี้เรารื้อบ้านเก่า สร้างใหม่ให้ใหญ่ขึ้นเมื่อกว่า 20 ปีที่แล้ว ตอนผมอยู่ที่หาดใหญ่ โดยผมออกค่าก่อสร้าง บ้านนี้จึงเป็นมรดกที่พ่อแม่ให้ ยังเป็นบ้านไม้ เวลานี้ให้หลานๆ ลูกน้องชายอยู่
บ้านนี้ที่ดินเพียง 54 ตารางวา ตอนเศรษฐกิจฟองสบู่ อาเล่าว่ามีคนมาถามซื้อ 15 ล้าน แต่ผมไม่มีโอกาสทราบ ไม่ทราบว่าเป็นราคาจริงหรือราคาคุย
ในรูปลูกสาวคนโตอายุประมาณ 2 ขวบ ผมเริ่มเลี้ยงปลาตู้ ไปหาซื้อปลาที่ตลาดนัด สนามหลวงแทบทุกสัปดาห์ ไปพบเพื่อนสมัยเรียนที่โรงเรียน ชุมพร “ศรียาภัย” ชื่อฉลอง อนุมาศ เป็นเจ้าของร้านปลาตู้ เพื่อนๆ เล่าว่าฉลองมีความสามารถในการผสมพันธุ์ปลาสวยงาม ส่งออกต่างประเทศร่ำรวย มีที่ดิน มีบ้านเช่าเป็นสิบหลัง เพื่อนคนนี้เคยสอบตก
ผมได้บทเรียนว่า คนสอบตกไม่ได้โง่เสมอไป เขาอาจเบื่อเรียน หรือเขาอาจฉลาดในเรื่องที่ครูไม่ออกข้อสอบ
รูปไปเที่ยวที่น้ำตกนางรอง มีรูปไพลิน พี่เลี้ยงของลูกคนที่ 2 เมื่อไพลินมาอยู่กับเรา เธออายุ 12 ปี เราเห็นรูปนี้แล้วเราก็ตกใจ ว่าตอนนั้นเราไว้ใจเธอให้เลี้ยงน้อง อาบน้ำให้น้องที่ยังนอนแบเบาะอยู่ได้อย่างไร มะลิ กับไพลิน สองพี่น้องจากกำแพงเพชรมาอยู่กับเราที่บ้านบางขุนนนท์ จนเราย้ายไปหาดใหญ่ แม่ของเธอเห็นว่าไกลเกินไป ไปเยี่ยมลูกยาก จึงไม่ให้ตามเราไปหาดใหญ่
ลูกสาวคนโตเล่นแว่นตาของพ่อ ที่ลานหน้าบ้าน ตรงที่พ่อเลี้ยงปลาตู้
ที่น้ำตกสาริกา ประมาณ พ.ศ. 2516 ภรรยากับลูกสาวคนโต และไพลิน พี่เลี้ยงลูกสาวคนที่ 2
วิจารณ์ พานิช
28 ก.ค. 50
ความเห็น (1)
เรียน ท่านอ.วิจารณ์ พานิชค่ะ
- หนูเห็นภาพถ่ายของอาจารย์แล้วคิดถึงอดีตค่ะ...สมัยก่อนมีรูปขาว - ดำ...ตอนนั้นคุณแม่ทำผมหยิกๆ ทาปากสีเข้ม(เพราะมองไม่เห็นสี...)...รูปผู้หญิงสมัยก่อนทำไมดูสวยงามอย่างนี้...
- ขอบพระคุณอาจารย์ค่ะ...ที่บันทึกนี้ทำให้หนูคิดถึงความรัก ความอบอุ่นที่ได้รับจากท่าน ...ตลอดจนรูปเก่าๆของท่านค่ะ...