ไมอามี่ :นำเสนอ ผลสรุปการดูงาน 2 เดือน


"The past and the future of ART for Thai children in Chaing Rai after my visit at UM "

ได้รับมอบหมายจาก พระอาจารย์ Gwendolyn ตั้งแต่มาว่า ดูงานจบต้องนำเสนอรายงานเรื่องอะไรก็ได้ที่เราคิดว่ามีประโยชน์ แก่ตัวเราเองและ ผู้ฟังในการประชุมวิชาการของฝ่ายโรคติดเชื้อของภาควิชากุมาร และเขียนสรุปการดูงาน 2 หน้าส่งอาจารย์ นะ

เลยกะจะนำเสนอการดูแลเด็กที่เมืองไทยเปรียบเทียบกับอเมริกา และตามด้วยทำ AAR การดูงานที่เราถนัด

จึงได้ตั้งชื่อหัวข้อการนำเสนอว่า

"The past and the future of ART for Thai children in Chaing Rai after my visit at UM "

ปกติ ในรายการของ การประชุมของภาควิชาส่วนมากมีแต่หมอกับพยาบาลขาประจำเข้าสัก 10 คน คราวนี้ดิฉันเจอใครก็ บอกหมดค่ะ ชอบผู้ชมเยอะๆ ก็ปรากฏมีคนมาฟังเกือบ 20 ต้องจัดเก้าอี้เพิ่มอีก 

แฮ่ม  โฆษณาก็เก่งนะ ไม่ได้เก่งเฉพาะนำเสนอ

เริ่มนำเสนอ
 ตอนที่ 1 การดูแลเด็กติดเชื้อ HIVที่เชียงราย
อาจารย์มิตเชล(ผูกเนคไท)
ปกติท่านเข้มงวด เอาจริงเอาจัง และเร่งรีบมาก ก็มาฟังด้วย
ถามสามคำถาม และ วิพากษ์อีกเพียบ
 
ฟัง อ Mitchele และ อ Rivera ถาม
และให้คำวิพากษ์ชี้แนะ
 
ดิฉันตอบ ก่อน ตอนจบช่วงที่หนึ่ง
และนำเสนอ  ช่วงที่ สอง
ได้เรียนอะไรที่มหาลัยไมอามี่ และจะกลับไปทำอะไรต่อ

ช่วงที่สองนี้ เป็นตอนที่คนฟังหัวเราะ สนุกสนานมากที่สุด

(ทั้งที่ตอนเตรียม และนำเสนอไม่ได้ตั้งใจจะตลกเลย )

 อาจารย์ มิดเชลพูดแทรกว่าไม่เคยมีใครบอกแบบนี้มาก่อน  

 และอ ริเวอร่าบอกว่าเป็นครั้งแรกที่ได้ฟังการ feed back ที่เป็นกระจกสะท้อนให้เห็นตัวเองอย่างชัดเจน

 
จบประชุมแล้ว แต่อาจารย์ และแพทย์ ทั้งหมดนั่งวิพากษ์ เปรียบเทียบ การดูแลระบบอเมริกา และไทย
(อ Rivera ที่เท้าแขน กำมือแตะที่ปาก)
ตอนก่อนจะเลิก   อาจารย์ Gwendolyn เดินมาพอดี  ท่านว่ามัวสะสางงานเพลิน เลยลืมมาฟัง ท่านทำหน้ายุ่ง  ต่อว่าคนในห้องประชุมว่า ทำไมไม่มีใครไปเรียก เลยไม่ได้ฟัง
  ดิฉันเลยเรียนว่ายินดีจะนำเสนอให้อาจารย์ฟังคนเดียว  ซ้ำในวันที่อาจารย์ ว่างอีกครั้ง เพราะอยากได้คำแนะนำเพิ่มจาก อาจารย์ ซึ่งเป็นที่ปรึกษาโดยตรง
ตกลงกันได้เป็นพฤหัสที่ 12  กค  วันสุดท้ายพอดี  บ่าย 4 โมง   แต่ปรากฏว่าในรอบสองมีคนมาฟังด้วยอีก ประมาณ 6 คน
Ana หัวหน้าทีม Social worker, Daniella นักโภชนาการ, Dr Chapparo, น้อง D และ คุณมาเรียทีมบริหาร ก็มา  
ใช้เวลา นำเสนอมากกว่าเดิม ครึ่งชั่วโมง ได้รับคำถามอีกเยอะ และ คำวิพากษ์ แนะนำ อีกเพียบค่ะ
หมายเลขบันทึก: 113244เขียนเมื่อ 21 กรกฎาคม 2007 12:10 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 มิถุนายน 2012 10:25 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (26)

สุดยอดครับอาจารย์ ทำได้ยังไง

เป็นผมเจอคนมาฟังมากแบบนี้ สั่นตายเลยครับ

ขอร่วมยินดีกับความสำเร็จครับ

สวัสดีค่ะ

ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ อาจารย์

รู้สึก มีความสุขจังเลยครับ ที่เห็นอาจารย์ทำงานสำเร็จ

ขอบคุณ อ ธนพันธ์

P

 ตอนแรกคล้ายๆ จะสั่นนะคะ แต่สักครู่ก็ดี และ ก็ไปได้ราบรื่นจนจบค่ะ

ขอบคุณ อ

P
ยังมี อะไรต้องทำอีกเยอะ ค่ะ สำเร็จแค่นำเสนอ แต่งาน ยังไม่สำเร็จนะคะ

ขอบคุณ อาจารย์   Sasinanda

P

และอาจารย์ เอนก

P

 

อาจารย์ ทั้ง 2 ท่านมาเพิ่มสุขให้อีกค่ะ 

  • แวะมาชื่นชมครับ
  • คนจะกล้าโฆษณาได้เต็มที่
  • ก็ต้องมาจากความมั่นใจในศักยภาพของตนเองที่มีอยู่แล้ว... (จริงหรือเปล่าครับ)
  • ....
  • เป็นกำลังใจให้ครับ

เรียนว่า ต้องทั้งกล้า และทั้งบ้าค่ะ

ตอนนั้นเจอใคร เป็นเชิญหมดทั้งสำนักงาน เลย

กำลังคิดว่า  ถ้าคนไม่ติดธุระ และมาได้ทั้งหมด ห้องต้องแตก ระเบิด แน่เลยค่ะ 

พอดีน้องคุณหมอ มาเซีย ผู้ประสานงานจัด กิจกรรมที่นั่งข้างๆ ข้างซ้ายในรูป(ผิวดำ ผมทรงชีสึกใหม่) เธอก็ยุให้บ้าว่า เชิญ ได้ทุกคนเลย เราเอาเก้าอี้มาเพิ่มให้ได้

ขอบคุณค่ะ อแผ่นดิน

P             ที่เป็นกำลังใจให้เสมอๆ

สวัสดีครับ 
    ตามมาเชียร์ และชื่นชม จากใจจริงครับ

ขอบพระคุณ มากๆ สำหรับ คำชมจาก
P
อาจารย์ handy ค่ะ

โอ้ พระเจ้าจอร์จ เยี่ยมมากเลย

คนฟังเป็น ฝาหรั่งหมดเลย  เยี่ยมจริง ๆ ครับพี่

อาจารย์หมอจิ้น โอว ดีใจจริงๆ

คิดถึงค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะ นอนดึกจัง

สวัสดีค่ะคุณหมอหน่อย

ตามอ่านมาตลอดจนถึงบันทึกนี้ เลยแว้บไปเอาช่อดอกไม้มาแสดงความยินดีค่ะ

ช่อ ดอกกุหลาบ R002

อีกไม่นานคงต้องบอกว่า Welcome  Home ! แล้วใช่มั้ยคะ  ดีใจจังเล้ย ^ ^

ดอกไม้สวยมากเลย ขอบคุณค่ะ น้องเบิร์ด ที่รัก

ตอนนี้อยู่เมืองไทย แล้วนะคะ

มาเป็นวิทยากรให้ รพ อุดร 2 วัน แล้วจะค่อยกลับเชียงรายค่ะ

ปลื้มค่ะ..ชอบหญิงเก่ง..ไชโยๆๆ 

ไชโย ไชโย และไชโย

ยินดี ปรีดา และ  ตื่นเต้น มากๆ ค่ะ

ที่ป้าเจี้ยบ (คนที่หมอรวิวรรณ แอบปลื้ม) มา ให้ความคิดเห็น

 วันนี้ เป็นวันดี  ที่เริ่มต้นมีความสุขล้น   ด้วย คำทักทายจากป้าเจี้ยบ

ได้ตามบล็อกทุกอันที่ป้าเจี้ยบ เขียน

ยิ่งตามยิ่งชื่นชมมากขึ้นเรื่อยๆ

อ่านที่อาจารย์เขียน แล้ว

ยินดีกับอาจารย์นะคะ

มีหลายเหตุการณ์ ไม่คาดฝันเป็นระยะๆ

และ อาจารย์ทำได้ดีนะคะ

ชื่นชมค่ะ

 

^__^

ยินดีมากค่ะ

น้องซันซัน

ดาวดวงใหม่ที่จรัสแสง แห่ง G2K  ที่มาเมนต์

 

ชอบ แนวคิดวิเคราะห์ ที่ชัดเจน และสำนวนที่น่าสนใจ น่าติดตาม

และชึ่นชมงานเขียนและข้อมูลของคุณหมอหญิง ซันซันมากค่ะ

 

เพิ่งได้กลับมาอ่านบันทึกนี้ เชื่อมั่นอยู่แล้วจากบันทึกก่อนๆว่าคุณหมอหน่อย"ได้ใจ"คนที่นั่นมาแล้วจากการปฏิบัติตัวในระหว่างที่อยู่กับเขา ว่าต้องมีคนมาฟังเยอะแน่ๆค่ะ และการนำเสนอที่มาจากใจแบบนี้ คนรับชื่นชมแน่นอนอยู่แล้วค่ะ เรียกว่าไม่เหนือความคาดหมายเลยล่ะค่ะ

แล้วคุณหมอหน่อยตอบว่าอะไรบ้างคะ ที่ว่าได้เรียนรู้อะไรที่นั่น เชื่อว่าต้องบอกอะไรที่น่ารัก ตรงไปตรงมาแน่ๆเลยใช่ไหมคะ ถึงได้เรียกเสียงฮาได้ 

ที่เขาฮามากสุด จะตอนที่

บอกว่าเห็น เขาให้บริการแบบ patient centered care for all the HIV infected patients

ตัวอย่างที่เห็นชัดคือ นอกจากการการดูแลเอาใจใส่อย่างดี ยังเห็น เก้าอี้ที่นั่งรอตรวจ อย่างดี และในห้องตรวจ

เก้าอี้ของผู้ป้วยและญาติ จะตัวใหญ่ สวย และนั่งสบายกว่า

เก้าอี้หมอ ซึ่งเป็น เก้าอี้กลม ตัว นิดเดียว

และต่อว่า  เมื่องไทยเราเก้าอี้หมอใหญ่กว่า ค่ะ (ฮากันตรึมเลย)

   ได้สรุปไว้เป็น ภาษาอังกฤษ ที่นี่ ค่ะ

คุณหมอหน่อยช่างสังเกตและบอกเล่าได้น่ารักจริงๆแหละค่ะ ตามไปอ่านแล้วน่าประทับใจทั้งเจ้าของสถานที่และคนเก็บมาบันทึกเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆความตั้งใจดีๆที่ทำให้ชื่นใจนะคะ

สวัสดีค่ะ คุณแม่

ซวงเพื่อนหน่าสมัยเด็กอ่ะค่ะ (จำได้ไหมคะ?)

แวะมาทักค่ะ เป็นบล็อคที่มีสาีระจริงๆค่ะ

^___________^ 

จำได้ดีเลยยย

น้องซวง ตัวเล็ก ผิวขาว ราวกับสโนว์ไวท์

ตอนเล็กๆ คุยเก่ง กับคุณแม่ กับเพื่อนๆ แต่ไม่ยอมคุยกับ แม่หน่อย (ตอนป่วย จำได้ป่ะ)

ได้ข่าวน้องซวง สม่ำเสมอ จากหน่า

ขอบคุณมากนะค่าที่มาเมนต์ แถมชมอีกต่างหาก

โชคดี นะคะ

^___________^

แหม.. ตอนป่วยไม่มีแรงพูดหรอกค่ะ -_____-"

ตอนนี้ก้ยังคงตัวเล็กสม่ำเสมอเช่นเดิมค่ะ

ทำอะไรไม่สู้ทำแล้วมีความสุขค่ะ... อิ อิ

iimoya 

น้องซวง ให้ทำแล้ว  มีความสุข  สม่ำเสมอด้วยนะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท