บันทึกเรื่องหมา ฉบับที่ 7 : ผมอยากกินส้มตำไก่ทอดบ้างครับ
สวัสดีครับ ..วันนี้ขออนุญาตเบิ้ล สองบันทึกนะครับผม (แบบว่าผมเห่อรูปครับ)
ตะกี้..หลังจากหลับไปงีบหนึ่ง ตื่นขึ้นมานายออกไปซื้อส้มตำตอนไหนก็ไม่รู้ ส่วนผมนายซื้อไก่ทอดมาฝากครับ เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ผมได้กินไก่ทอด เนื้อนุ่มๆ หอมๆ อร่อยมากๆเลยครับ เพราะปกตินายไม่อนุญาตให้ผมกินของอื่นนอกจากอาหารสุนัข
จะว่าไปนาย ความจริงนายก็ไม่อยากให้ผมกินหรอกครับ แต่ผมเห็นนายตักส้มตำเข้าปาก ผมก็เห่า "บ๊อก" ขอนาย ดังนั้นนายเลยเผลอ (คงลืมตัว) ฉีกมาป้อนผมคำหนึ่ง รสชาติมันนุ่มอร่อยจังเลยครับ กลืนเสร็จผมก็เห่า "บ๊อก" อีกคำ นายก็เลยป้อนผมอีกชิ้น
คราวนี้ผมเกิดการเรียนรู้แล้วครับ ว่าถ้าเห่า "บ๊อก" สั้นๆ นายก็จะป้อนให้กิน ดังนั้นจึงเห่าขออีกครับ แต่คราวนี้นายหันมาบอกว่า
"พอ..พอแล้ว"
แต่จะพอได้ยังไงล่ะครับ ผมยังเห็นเต็มตา ว่านายยังกินอยู่นี่ครับ
ในเมื่อเห่า 1 บ๊อก นายไม่ให้ คราวนี้ผมเลยเห่า 2 บ๊อกครับ
แล้วก็ได้ผล นายยอมป้อนผมอีกครับ
ดังนั้นผมเกิดการเรียนรู้อีกว่า ถ้าเห่า 1 บ๊อกไม่ได้ ต้องเห่า 2 บ๊อก
ต่อมาไก่หมดครับ แต่นายยังโซ้ยส้มตำ กลิ่นหอมจังครับ.. ผมยืนเกาะโต๊ะญี่ปุ่นที่นายนั่งกินส้มตำไปดูทีวีไป เห่า 1 บ๊อกนายไม่ให้ เห่า 2 บ๊อก นายก็ยังไม่ให้ ผมจึงเห่าติดกัน 3 บ๊อกครับ
ทายสิครับว่า..ผมจะได้กินส้มตำไหม
..
..
..
..
ติ๊ก... ต๊อก...
เฉลย... นายยื่นถั่วฝักยาวมาให้ผม 1 ท่อนครับ
ในความคิดของผม... นี่เหรอส้มตำ.. มันกรอบๆจืดๆนะครับ ไม่รู้ว่ามันอร่อยตรงไหน ทำไมเห็นนายกินอย่างเอร็ดอร่อยจัง ... ผมคาบถั่วฝักยาวไปนอนแทะ.. แล้วผมก็ได้ผลสรุปว่า
ส้มตำไม่อร่อยลิ้นครับ.. แต่แทะเคี้ยวเล่นอร่อยฟันดีครับ (แต่กลิ่นมันหอมเป็นบ้าเลย)
เสร็จจากกินส้มตำ.. เราก็ถ่ายรูปกันอีกรอบ.. เลยเอามาฝากพี่ๆทุกคนครับ
รูปนี้ยิ้มอ้อล้อ ว่ามั้ยครับ ?
นั่งพับเพียบยิ้มหวานแบบปั้นจิ้มปั้นเจ๋อครับ
รูปนี้นายสั่งให้ยืนครับ แต่นายกดชัตเตอร์ช้าจัง นายแบบเลยทำหน้าเมื่อยครับ
ปั้นหน้าขรึมหน่อยครับ
(รูปนี้นายบอกว่า เหมือนสิงโตเลย)
แต่ผมเป็นหมาอารมณ์ดีครับ ปั้นหน้าเครียดขรึมได้ไม่นาน ก็หลุดหัวเราะครับ
รูปนี้นายสั่งให้ทำหน้าแบบ "หมาสงสัย" ครับ ผมเลยงงครับ ฮิฮิ
ยิ้มอีกแล้วครับ.. ผมอารมณ์ดีจริงๆ ไม่ได้เมากัญชานะครับ
แล้วก็ภาพสุดท้าย.. ด้วยภาพสุดสยองครับ ฮ่า ฮ่า
สาบานนะครับ.. ว่าผมอยากจะยิ้มจริงๆ แต่ไหงมันโชว์ไปถึงลิ้นไก่ก็ไม่รู้
ฮ่า ฮ่า ฮ่า... ราตรีสวัสดิ์ ฝันดีกันนะครับ
.
.
.
.
ปล. นายฝากถามมาครับว่า ของลูกคน ปกติฟันหน้าสองซี่ล่างจะงอกขึ้นมาก่อน
แต่ทำไมของลูกหมา มันจึงงอกมาสุดท้ายเพื่อนล่ะครับ
ของผม.. มันอยู่รอ เห็นเป็นซี่ขวาๆรำไรอยู่ในเหงือกอยู่เลยอ่ะ
เวลาผมยิ้ม อย่างกับฟันหลอเลย
แต่ความจริงไม่ได้หลอนะครับ.. มันยังไม่ยอมโผล่ขึ้นมาต่างหาก..
เฮ้อ... งอกช้าจริงๆ
ความเห็น (5)
สวัสดีค่ะ 
เรื่องเล่าน่ารักมาก ปกติชอบสุนัขค่ะ แตก็ไม่ค่อยอนุญาตให้อยู่บนบ้านเท่าไร กลัวขนร่วงค่ะ
ชื่ออะไรคะ น้องหมา
ภาพสุดท้าย ทำอย่างไรเค้าจึงยอมให้ถ่ายรูปค่ะ :)
ได้อ่านเรื่องของชูจังเป็นครั้งแรก ร้องไห้เลยค่ะ เข้าใจความรู้สึกของk-jira เพราะก็เคยเสียนำตาให้น้องหมาไม่น้อยกว่า20 ครั้งค่ะ เรื่องส้มตำก็สนุก แต่ชอบpalliative care มากที่สุด สุดยอดพยาบาลจริงๆ apply to practice ได้จริงโดยไม่จำกัดเฉพาะ human being เป็น animal being ก็ได้... So cool! แล้วจะแวะมาเยี่ยมบ่อยๆค่ะ
