ตะวันไม่สิ้นแสง...ขอแรงอย่าสิ้นหวัง


กำลังใจที่ขาดหายไป
ตราบใดที่เรายังมีลมหายใจ คนเราต้องสู้ต่อไป ขอให้มีกำลังใจถึงแม้ว่าไม่มีใครให้ก็ตาม แต่ก็ให้ตัวเอง คนเราเกิดขึ้นมาก็อยากจะมีฐานะร่ำรวย มีชีวิตที่ดี มีอนาคตที่สดใส นี่ก็เป็นความหวังของเราทุกคน คนเรานั้นเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกการดำเนินชีวิต เลือกความหวัง ตราบใดที่เรายังไม่ย่อท้อ มีความขยันขันแข็ง มีความอดทน ทำงานด้วยความสุจริต เราก็จะไปถึงจุดหมายที่ตั้งไว้ ถึงแม้หนทางนั้นจะอยู่ไกลแสนไกลก็ตาม มีอุปสรรคขวากหนามที่ขวางกั้นเราก็จะเดินไปให้ถึง เพราะว่าหนทางนั้นไม่ได้โรยด้วยดอกกุหลาบ ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคน อย่าย่อท้อต่ออุปสรรค ฝันให้ไกล...ไปให้ถึงครับผม!
หมายเลขบันทึก: 112093เขียนเมื่อ 16 กรกฎาคม 2007 21:58 น. ()แก้ไขเมื่อ 16 เมษายน 2012 18:01 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

กลุ่มเอื้องผึ้ง ศรร.เชียงดาว ขยันเขียนบันทึกจัง แผลบเดียวเป็นสิบบันทึกแล้ว ดีๆ ทั้งนั้น ยินดีด้วยครับ

ขอบพระคุณมากๆ นะคะอาจารย์สำหรับคำชม แล้วพวกเราชาวเอื้องผึ้งจะสรรหาสิ่งดีๆ มาฝากอีกค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท