ดูกร ภคินิ,
น้องสาวที่รัก ผู้งามเพ็ญพักตร์ ขอทักด้วยใจ
ชีวิตไม่มีใคร ผลักไสเราให้มัวหมอง
เท่าตัวตนเรา ทำเองด้วยเยาว์ มัวเมาอยากลอง
คิดดูสิ,เฝ้ามอง เพ่งจ้องเข้าไปให้เห็น
ชีวิตเกิดมา เราต่างแสวงหา ใฝ่คว้ามี-เป็น
ร้อนหนาวยากลำเค็ญ อุ่นเย็น อกรู้อยู่ใน
เธอพบ เธอเศร้า หัวอกเจ็บร้าว ยอกเย้าอย่างไร
มองทุกความเป็นไป คือใครกระทำ-ย่ำย้อน !
....
ดูกร ภคินิ,มาตุคาม ณ นิยามชีวาลัย
เฝ้ามองให้เห็นทุกความเป็นไป ด้วยฤดีที่กระทำ
ความรักที่เจ้าพบ สิควรถาม ระลึกตามความจดจำ
แท้แล้วสีขาววาววับ ฤ ดำ ผลิด้วยใจที่ใฝ่ฝัน
เถอะชีวิต คิดเห็นเช่นเจ้าคิด ด้วยดวงจิตทุกคืนวัน
ว่ารักจักทอถักและโดยพลัน สุขะกายสมฤดี
....
มาตุคามที่รัก..
เธอพบ เธอพราก เธอจาก เธอเจอ อย่างนี้เสมอในวิถี
สบเศร้าเคล้าสุข ทุกข์ ณ ชีวี เพียงขณะดอกหยอกให้เห็น
เก็บโศกเสียเถอะที่รักของฉัน อยู่กับวันสงบเย็น
ชีวิตร้อนหนาวยาวนานขื่นเข็ญ จบที่อยู่เป็น-เช่นนั้น !
แด่..มาตุคามผู้ตามและถามหาความรักทุกคน
ไม่มีความเห็น