คนอ่าน......?........น่ารัก

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีหญิงคนหนึ่งเป็นบุตรของเศรษฐีในเมืองๆหนึ่ง เศรษฐีหวงลูกสาวคนนี้มากเพราะเป็นลูกสาวคนเดียว สร้างปราสาทให้อยุ่ ถึง ๗ ชั้นด้วยกัน ให้ลูกสาวอยุ่ชั้นที่ ๗ เลย จะได้ไม่มีชายใดนอกบ้านเห็น หญิงคนนั้นก็ไม่ได้พบปะกับชายใดเลย แต่ความรักเกิดขึ้นได้ทุกที่ ถึงแม้สาวคนนั้นจะอยู่แต่ในปราสาท นางก็ต้องพบเจอกับคนรับใช้ นั่นเอง นางก็ได้พบรักกับคนรับใช้หนุ่มรูปไม่ค่อยงามสักเท่าไหร่ (เพราะเป็นคนรับใช้) นางกับหนุ่มคนรับใช้ก็ได้ตัดสินใจ หนีตามกันไปอยู่ในป่า เมื่อนางไปอยู่ในป่ากับชายคนนั้น ก็เป็นผัวเมียกัน (ถ้าไม่เป็นก็แปลกคุณว่าจริงไหม?) มีลูกด้วยกัน ลูกคนแรกเป็นชาย เมียกลัวลูกจะลำบากก็คิดขึ้นได้ว่า ต้องกลับไปหาพ่อของตนจึงหนีผัวไปหาพ่อ แต่ทันใดนั้น ผัวก็ตามไปเอาตัวกลับมาจนได้ สรุป ลูกชายคนนี้ ก็ต้องอยู่กับความลำบากกับพ่อกับแม่ในป่าไป ต่อมา นางก็มีลูกคนที่สอง ลูกคนนี้ นางก็คิดจะกลับไปหาพ่อของนางอีก เพื่อลูกจะได้อยู่สุขสบายไม่ลำบาก นางก็หนีผัวของนางไป แต่ตอนหนีนั้น ฝนก็ได้ตกลงมา ผัวของนางก็ตามทัน แต่เนื่องจากฝนตกผัวของนางจึงไปเก็บต้นไม้พร้อมอาหารเอามาให้ลูกเมีย แต่ตอนผัวของนางไปเก็บใบไม้กับผลไม้นั้น ก็ถูกงูกัดตาย ( ช่างน่าสงสาร) ทีนี้ก็เหลือนางเพียงลำพังพร้อมลูกอีกสองคน ในป่าใหญ่ นางกับลูกก็มุ่งหน้าไปหาพ่อในเมือง แต่ในการเดินทางนั้น ต้องข้ามแม่น้ำซึ่งน้ำเชี่ยวมาก นางจึงนำลูกคนเล็ก วางไว้ริมฝั่งคนหนึ่งก่อน และจูงลูกอีกคนไปอีกฝั่งของแม่น้ำ เมื่อนางเห็นว่า ลูกจะข้ามพ้นแม่น้ำ จึงกลับไปเอาลูกที่วางไว้อีกฝั่งของแม่น้ำ ทันใดนั้นเอง ก็มีเหยี่ยวผู้หิวกระจาย มาจิกเอาลูกคนเล็กไป นางก็ได้โบกมือไล่เหยี่ยวตัวนั้น ลูกคนที่ข้ามไปอีกฝั่งหนึ่ง เห็นแม่ชูไม้ชูมือ ก็นึกว่า ให้เดินไปหาแม่ ลูกคนนั้นก็เดินกลับมาหาแม่ เนื่องจากน้ำเชี่ยวมาก จึงจมน้ำตายหายไปไหนก็ไม่รู้ นางคนนั้นเสียสติ ร้องกรีด เพราะต้องเสียลูกไปถึงสองคน เมื่อนางคิดขึ้นมาได้ นางก็กลับไปหาพ่อที่เป็นเศรษฐี แต่พระเจ้าก็ต้องร้องขึ้นว่า ช่วยด้วย!!!! บ้านของพ่อนางถูกไฟไหม้ไปหมดแล้ว นางไม่เหลืออะไรอีกแล้ว นางร้องไห้จนเป็นบ้า ไปเลย.......

ถ้าเป็นคุณ ..........คุณจะทำอย่างไรกับชีวิต ?

เขียนใน GotoKnow โดย โก๊ะจิจัง แซ่เฮ
ใน มันสมองเด็ก ^_^!

คำสำคัญ (Tags): #ตำนานย้อนยุค

หมายเลขบันทึก: 108639เขียนเมื่อ 4 กรกฎาคม 2007 19:50 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 19:19 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (8)

นายประจักษ์ ปานอินทร์

เขียนเมื่อ 4 กรกฎาคม 2007 20:23 น. ()

ดีมาก แต่มันเศร้าไปหน่อย ที่จริงเรื่องนี้ยังไม่จบนะเพราะเหยี่ยวมันตกใจเพราะได้ยินเสียงกรีดของแม่ก็เลยปล่อยลูกน้อยลงมาและปลอดภัย ส่วนลูกคนโตก็ไม่ได้จมน้ำหรอกปรากฏไปติดที่ก้อนหินนะเลยไม่ตายเช่นกัน แล้วบ้านพ่อของนางก็ไม่ได้ไฟไหม้หรอกหลังที่ไหม้ไม่ใช่บ้านพ่อนาง เพราะย้ายไปอยู่อีกหมู่บ้านหนึ่งซึ่งตอนหลังนางและลูกๆก็มีความสุขดี อยากอ่านเรื่องสนุกๆ อีก

โก๊ะจิจัง แซ่เฮ

เขียนเมื่อ 5 กรกฎาคม 2007 07:39 น. ()

ขอบขอบพระคุณพ่อประจักษ์มากนะค่ะ ที่เข้ามาอ่าบล๊อคของหนู

แล้วก็ต้องขอบคุณอีกครั้ง สำหรับเนื้อเรื่องที่พ่อเข้ามาอธิบายเนื้อเรื่องให้ฟัง

แล้วจะเอาเรื่องสนุกมาเล่าให้ฟังกันอีกค่ะ

ขอบคุณค่ะ

พิสูจน์

เขียนเมื่อ 5 กรกฎาคม 2007 08:23 น. ()

น้องจิคงตื่นเต้นดีใจมากที่ ผอ.ประจักษ์ให้เกียรติ และให้ความสนใจ
เลยพิมพ์ผิดไปหลายตัว
ใจเย็นๆนะจ๊ะ ค่อยๆพิมพ์ก็ได้
แล้วตรวจสอบให้ดีเพราะตรงความคิดเห็นนี้บางทีกว่าจะลบแก้ไขได้ก็นานทีเดียว..ถ้าไม่รู้เทคนิค(ครูพิสูจน์ ก้ไม่ค่อยรู้หรอก)
เก่งมาก...ค่อยๆพัฒนาต่อไป