ชายสามโบสถ์ย้ายที่พัก

วันที่ 1 กรกฎาคม 2550

วันนี้เป็นวันอาทิตย์ วันสุดท้ายของสัปดาห์ที่ 8 เป็นวันที่ผมต้องย้ายที่อยู่ใหม่ โบราณว่าไว้ชายสามโบสถ์ไม่น่าคบฉันใด หมอธนพันธ์สามที่พักก็ไม่น่าคบฉันนั้น

               

ช่วงเช้าวันนี้ผมไปรับเงินคืน 300 เหรียญจากหอพัก SIC เพราะวันเข้าอยู่ต้องจ่ายมัดจำเอาไว้ จากนั้นก็ไป round ที่ KKH มีนัดกับคุณหมอชาฟารีเอาไว้แล้ว ว่าจะมาเจอกันเวลา 8.30 น. แต่ผมไปก่อนเลย round คนไข้ชั้น 4 จนเสร็จ ก็ขึ้นไปชั้น 7 ต้องใช้เวลานานทีเดียวกว่าจะดูคนไข้ได้เกือบหมด เพราะว่าเป็นการยากเหลือเกินที่จะจำชื่อเสียงเรียงนามของคนไข้ได้ เรื่องการจำการผ่าตัดก็ยาก เพราะว่าไม่ได้เข้าร่วมผ่าทุกราย คนไหนที่เราช่วยผ่าก็จะง่ายหน่อย

                กว่าคุณหมอชาฟารีมาถึงก็ 9 โมงครึ่ง เมื่อคืนเธออยู่เวร และก็ยุ่งเสียด้วย เมื่อพบว่าผมจัดการไปหลายรายแล้วก็ขอบคุณใหญ่ กว่าเราจะดูคนไข้เสร็จก็ 10.30 น.พอดีดัก ไปกินกาแฟที่ภาควิชา (ประหยัด และอร่อย) ไปเบิกเงิน 600 เหรียญเพื่อที่จะให้คุณเท็ดเจ้าของบ้านคนใหม่ ค่าเช่าเดือนละ 550 เหรียญ จ่ายล่วงหน้า 1 เดือน และจ่ายมัดจำไว้แล้ว 200 เหรียญ ดังนั้นวันนี้จ่ายอีก 900 เหรียญ กระเป๋าเบาอีกแล้ว

                ผมออกจาก SIC ราวบ่ายโมงครึ่ง เพราะนัดเจ้าของบ้านเอาไว้ตอนบ่ายสองโมง นั่งรถแท็กซี่มา คุยกันน้ำลายหก เพราะพอเขาทราบว่าเราเป็นคนไทย เลยคุยกันเรื่องทักษิณเสียออกอรรถรส เขาเป็นคนที่รู้เรื่องราวบ้านเราละเอียดมาก และติดตามข่าวสารเรื่องการเมืองอยู่ตลอด ผมนั่งฟังแล้วก็ทึ่งในความรู้ของคุณคนขับคนนี้จริงๆ ที่ไม่ปลื้มอย่างเดียวก็คือค่ารถโดยสารตั้ง 9.8 เหรียญแน่ะ ตอนแรกว่าจะขอบหิ้วสัมภาระขึ้นรถบัส แต่เมื่อลองประเมินดูแล้ว คาดว่าคงยกขึ้นรถไม่ไหวแน่ๆ จึงเปลี่ยนใจ

                ถึงบ้านเท็ดเวลาสองโมงตรงเป๊ะ ไม่ขาดไม่เกิน หากเกินก็คงเป็นเศษวินาทีเท่านั้น

                เท็ดเตรียมห้องให้ผมเรียบร้อย สะอาดเอี่ยมอ่อง เขาเป็นคนสะอาดมากตามที่สุกี้เล่าให้ฟัง (ผมมาอยู่ห้องที่สุกี้เคยอยู่มาก่อน มีคนจ้องจะอยู่ที่นี่อีก แต่สุกี้จองให้ผมเรียบร้อย ขอบคุณจริงๆ) หลังจากแนะนำการใช้ข้าวของเครื่องใช้เสร็จ ผมก็จัดแจงจัดของจนเสร็จ จากนั้นก็รอการติดต่อจากเพื่อนใหม่ เนื่องจากว่าวันนี้จะมีหมอไทยคนใหม่มาที่นี่เพื่อเรียนต่อสาขา radio intervention ที่ SGH ผมถาม Jessica ว่าจะให้ไปรับเขาหรือไม่ ก็ได้คำตอบว่าเธอส่งลีมูซีนไปรับแล้ว เลยบอกไปว่าผมและเพื่อนๆจะไปต้อนรับ ขอให้บอกเบอร์โทรศัพท์ผมไป

                ผมก็รออยู่นานจน 5 โมงเย็นก็ยังไม่มีใครโทรฯมา ก็เลยออกไปเดินเล่น เดินไปเข้า Sim Lim tower ดูเครื่องใช้ไฟฟ้า แต่ก็ไม่เห็นอลังการดังที่หลายคนว่ามา สงสัยว่าการเดินซื้อของแบบนี้คงไม่ใช่งานของผมกระมัง ออกจากที่นี่ก็ตรงไปยัง Bugis ซึ่งใกล้นิดเดียว เริ่มออกอากรหิว เพราะนึกได้ว่าเมื่อ 11 โมงกว่าได้กินฮอตดอกกับนมไปแค่นั้นเอง เลยโทรนัดเท้งและเซี๊ยงมากินข้าวกันที่ไชน่าทาวน์ หนุ่มตามมาหลังสุด กินอาหารไทยในไชน่าทาวน์

                เสร็จแล้วก็เดินเล่นไปดูห้องของเท้ง ซึ่งอยู่ใกล้ๆโรงพยาบาล SGH ลักษณะห้องก็เป็น HDB นั่นแหละ แต่ว่ารกมาก เจ้าของห้องเขาเก็ยแฟ้มเอกสารเต็มตลอดทางเดินเลย เมื่อเทียบกับที่ผมอยู่ เทดดูแลความสะอาดได้ดีจริงๆ แต่ของเท้งมีแอร์ เขาเช่าเดือนละ 700 เหรียญ ช่วงนี้เท้งรู้สึกเซ็งๆเพราะว่าเริ่มเบื่อ consultant ของเขา ที่เห็นแก่เงินมาจนทำให้เขาได้ฝึกฝีมือน้อยลง เลยคิดว่าอยากจะกลับบ้านไปก่อนในเดือนสิงหาคม เขามาตั่งแต่เดือนธันวาคมปีที่แล้ว ในคอร์ส 1 ปี พวกเราเลยช่วยกันให้กำลังใจว่าน่าจะทนอยู่อีกสักนิด เพราะอนาคต เราคงไม่มีโอกาสแบบนี้อีกแล้ว

                ผมกลับออกมาประมาณ 3 ทุ่มกว่า เซี้ยงตามมาด้วย เขากะจะไปซื้อของที่ห้าง Shengsiong ซึ่งในชั้นใต้ดินจะเป็น hypermarket เรียกได้ว่าเป็นตลาดสดเลย ของเยอะและถูกอย่างมาก ผมซื้อแอปเปิลฟูจิ ในราคา 10 ลูก 2.95 เหรียญ สะใจไปเลยครับ

                วันนี้เป็นวันสุดท้ายของสัปดาห์ที่ 8 ที่ผ่านไปด้วยดี มีหลายกิจกรรมให้ทำ ซึ่งช่วยผ่อนคลายความคิดถึงลูกเมียลงไปได้บ้าง

[Direak]

ชายสามโบสถ์คบไม่ได้ แต่หมอที่ย้ายที่พักสามที่เพื่อจะได้ที่อยู่ที่ลงตัวที่สุดคบได้ครับ...

ขอบคุณครับ...

[Sasinand]

สวัสดีค่ะ

ชอบอ่านบันทึกของคุณหมอนะคะ เบาๆแต่เห็นภาพเลยค่ะ แต่บางบันทึกก็วิชาการเยอะ ดีค่ะ สลับๆกัน ไม่ตึงไปค่ะ

[Sasinand]

ลืมไปค่ะ ที่สิงคโปร์นี่ ได้ว่ายน้ำบ้างไหมคะ เห็นคุณหมอเคยเขียนว่า ชอบดำน้ำ